Licencja na program a podatek u źródła

Z uzasadnienia: Skoro w treści umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w artykułach definiującym należności licencyjne nie wymieniono należności z tytułu licencji do korzystania z praw do programów komputerowych, a mając na uwadze obowiązującą w Polsce ustawę o prawie autorskim nie można programów komputerowych przyporządkować do żadnej z wymienionych w/w ustawie grup utworów, to nie można uznać, iż opłaty za użytkowanie lub prawo do użytkowania praw autorskich do programów komputerowych stanowią należności licencyjne w rozumieniu konwencji.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Polańska, Sędziowie Sędzia WSA Kazimierz Maczewski,, Sędzia WSA Anna Sokołowska (spr.), Protokolant Michał Iwanowski, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 9 maja 2013 r. sprawy ze skargi "D." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 18 września 2012 r. nr [...] w przedmiocie zastosowania przepisów prawa podatkowego:

I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną,
II. stwierdza, że zaskarżona interpretacja indywidualna nie podlega wykonaniu.

UZASADNIENIE

D. Spółka z o.o. z siedzibą w [...] (zwana dalej "Spółką", "Wnioskodawcą") w dniu [...] r. złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru podatku w związku z wypłatą należności za oprogramowanie komputerowe.

Przedstawiając stan faktyczny sprawy, Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność w zakresie opracowywania, wdrażania serwisu programów komputerowych, dostawy oraz instalacji systemów komputerowych, instalacji oprogramowania systemowego i aplikacyjnego. Spółka należy do Grupy D., tj. grupy powiązanych kapitałowo [...] i [...] przedsiębiorstw działających w branży IT. Spółka nabywa od kilku Partnerów, mających siedziby w [...], oprogramowanie komputerowe, które jest niezbędne dla wykonywanej przez Spółkę działalności. Spółka nie ma prawa modyfikowania programu zakupionego od Kontrahenta [...]. Przysługuje jej natomiast prawo rozpowszechniania przedmiotowego programu komputerowego (sublicencjonowania). Wnioskodawca wskazał również, że dokonując odsprzedaży zakupionych programów komputerowych, działa każdorazowo w imieniu własnym, z powołaniem na właściciela licencji. Zakres praw i obowiązków związanych z wykonywaniem praw z licencji (sublicencji) wynika w sposób bezpośredni z umów zawartych pomiędzy Partnerami [...] a firmą [...]. Każdorazowa sprzedaż oprogramowania rozliczana jest z Kontrahentem [...] w postaci wypłacanego mu wynagrodzenia, stanowiącego procentowy udział w cenie licencji. Partnerzy posiadają certyfikat rezydencji w [...].

W tak opisanym stanie sprawy Wnioskodawca sformułował pytanie, czy Spółka, uiszczając zapłatę za oprogramowanie komputerowe zakupione od [...] kontrahenta, jest obowiązana jako płatnik do odprowadzania podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z tytułu przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 tej ustawy, w świetle postanowień przepisu art. 12 umowy z dnia 14 maja 2003 r. zawartej między Rzeczpospolitą Polską, a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, a w przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej - jaka jest stawka tego podatku?

Następnie Wnioskodawca przedstawił wykładnię przepisów art. 21 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 oraz art. 26 ust. 1 z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 ze zm.) - zwanej dalej "u.p.d.o.p.", w związku z art. 3 ust. 2 i art. 12 ust. 1-3 umowy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie w dniu 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) - zwanej dalej "Umową", formułując na tej podstawie stanowisko, że z tytułu dokonywania wypłat należności na rzecz Kontrahenta [...] Spółka nie może być uznana za wskazanego w art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p. płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.

Ponadto, powołując się na treść art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawach autorskich i pokrewnych, Wnioskodawca stwierdził, że skoro programy komputerowe nie zostały zakwalifikowane przez prawodawcę jako dzieła literackie ani naukowe, nie można uznać opłat za użytkowanie lub prawo użytkowania tych programów za należności licencyjne, o których mowa w art. 12 Umowy. Na potwierdzenie wyrażonego stanowiska Spółka przywołała fragment uzasadnienia wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia [...] r. o sygn. akt [...].

Dyrektor Izby Skarbowej działający z upoważnienia Ministra Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia [...] r., nr [...], uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

Uzasadniając powyższe, na wstępie organ podatkowy przywołał treść art. 3 ust. 2, art. 21 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 u.p.d.o.p. oraz art. 12 ust. 1 Umowy.

Następnie organ odwołał się do brzmienia art. 12 ust. 3 Umowy, gdzie zdefiniowane zostało pojęcie "należności licencyjne", stwierdzając, że brak wyraźnego wskazania w treści tego przepisu programów komputerowych nie przesądza o wyłączeniu tego rodzaju dochodu spod postanowień artykułu.

Organ wywiódł dalej, że przepisy polskiego prawa podatkowego nie zawierają definicji pojęcia "należności licencyjnych", wobec czego, przy uwzględnieniu treści art. 3 ust. 2 Umowy, należy odnieść się do art. 1 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 74 ust. 1

i ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Na tej podstawie organ uznał, że program komputerowy został wymieniony przez ustawodawcę jako przedmiot prawa autorskiego.

Uwzględniając powyższe oraz odnosząc się do definicji należności licencyjnych zawartej w art. 12 ust. 3 Umowy, organ stwierdził, że fakt, iż program komputerowy jest utworem stanowiącym przedmiot prawa autorskiego jest czynnikiem wystarczającym do włączenia oprogramowania do definicji należności licencyjnych odnoszących się do wszelkich praw autorskich. Intencją Państw-Stron umowy było bowiem objęcie zakresem dyspozycji art. 12 Umowy, wszelkich dochodów uzyskiwanych w związku z korzystaniem z jakiegokolwiek dzieła czy utworu chronionego prawem autorskim na gruncie prawa krajowego. Dochód z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania programów komputerowych należy traktować jako należności licencyjne, ponieważ program komputerowy stanowi utwór będący przedmiotem prawa autorskiego. Organ zwrócił przy tym uwagę na tekst Modelowej Konwencji OECD oraz Komentarza do niej.

Wskazując na przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz na treść art. 12 ust. 2 Umowy i art. 26 ust. 1 zdanie drugie u.p.d.o.p., organ stwierdził, że Spółka będzie zobowiązana do odprowadzania podatku od wypłacanego kontrahentowi [...] wynagrodzenia według 5% stawki podatkowej, o ile będzie w posiadaniu certyfikatu rezydencji kontrahenta.

Odnosząc się zaś do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku, organ wskazał, że orzeczenie to zapadło w indywidualnej sprawie i nie jest wiążące w przedmiotowej sprawie oraz że orzecznictwo sądów administracyjnych w podobnych sprawach ma charakter niejednolity, a stanowisko organów podatkowych jest niezmienne od czasu wejścia w życie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i realizuje tym samym zasadę wyrażoną w art. 121 Ordynacji podatkowej.

Pismem z dnia [...] r., Spółka wezwała organ wydający interpretację do usunięcia naruszenia prawa, poprzez zmianę interpretacji z dnia [...] r. i uwzględnienie stanowiska Wnioskodawcy. Spółka zarzuciła organowi, że wydając ww. interpretację naruszył przepisy art. 21 ust. 1 pkt 1 w zw. z ust. 2 u.p.d.o.p. w zw. z art. 12 ust. 3 Umowy.

Dyrektor Izby Skarbowej, pismem z dnia [...] r. o nr [...], stwierdził brak podstaw do zmiany przedmiotowej interpretacji indywidualnej.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie Spółka wniosła o uchylenie interpretacji indywidualnej z dnia [...] r. w całości w związku z jej niezgodnością z prawem oraz zasądzenie na rzecz Skarżącej zwrotu kosztów postępowania. Zaskarżonej interpretacji Spółka zarzuciła naruszenie:

1) art. 3 ust. 2 i art. 12 ust. 3 Umowy, poprzez nieprawidłowe zakwalifikowanie płatności dokonywanych na rzecz kontrahenta Skarżącej z siedzibą w Republice Federalnej Niemiec jako należności licencyjnych w rozumieniu Umowy;

2) art. 21 ust. 1 pkt 1 w zw. z ust. 2 oraz art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p. w zw. z art. 12 ust. 3 Umowy, poprzez przyjęcie, że w przypadku płatności dokonywanych przez Spółkę ciąży na Skarżącej, jako płatniku, obowiązek potrącenia zryczałtowanego podatku dochodowego.

W uzasadnieniu Spółka wskazała, że interpretacja indywidualna została oparta na wadliwie dokonanej wykładni powołanych w niej przepisów oraz przedstawiła argumentację na poparcie stawianych zarzutów.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uznał, co następuje:

Skarga zasługuje na uwzględnienie

Przenosząc określone w przepisach P.p.s.a. kryteria oceny zaskarżonego aktu administracyjnego na grunt przedmiotowej sprawy Sąd uznał, iż zaskarżona do Sądu interpretacja indywidualna prawa podatkowego w zakresie wykładni przepisów u.p.d.o.p. w związku z dyspozycją przepisów art. 12 Umowy, której stroną jest Polska - narusza przepisy prawa materialnego w stopniu dającym podstawę do jej uchylenia.

W związku z powyższym stwierdzeniem, Sąd uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia z dnia [...] r. uznającą stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia [...] r. w zakresie stosowania przepisów poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania za nieprawidłowe.

Spór w niniejszej sprawie dotyczy przede ws...