KSR nr 7: Wartości szacunkowe i ich zmiana

Wartości szacunkowe to przybliżone kwoty pieniężne przyjęte przez jednostkę do wyceny określonych składników aktywów lub pasywów bądź przychodów i kosztów wobec niemożności dokładnej ich wyceny. Przyjęty 24 kwietnia 2012 r. Krajowy Standard Rachunkowości nr 7 wyjaśnia, jak ustalać wysokość tych wartości oraz w jaki sposób ujmować je w księgach rachunkowych.

Zgodnie z punktem 4.1 KSR nr 7 „Zmiany zasad (polityki) rachunkowości, wartości szacunkowych, poprawianie błędów, zdarzenia następujące po dniu bilansowym – ujęcie i prezentacja” ustalenia wartości szacunkowych dokonuje się w drodze osądu, na podstawie wiarygodnych informacji, przy zastosowaniu właściwych w danych warunkach metod szacunku.

Przedmiot szacunku

Przepisy omawianego standardu wskazują, że przedmiotem szacunku mogą być przykładowo:

• okresy użytkowania podlegających amortyzacji: środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, inwestycji w nieruchomości i prawa,
• należności, których ściągalność jest wątpliwa,
• zapasy wyceniane w cenach sprzedaży netto wobec utraty przez nie przydatności gospodarczej dla jednostki,
• aktywa i rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego,
• rezerwy na zobowiązania i traktowane na równi z nimi bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, np. rezerwy na świadczenia pracownicze, rezerwy na straty z tytułu transakcji gospodarczych w toku (w tym na skutki toczącego się postępowania sądowego, z tytułu udzielonych gwarancji, poręczeń),
• koszty wytworzenia długoterminowych, niezakończonych usług,
• wartość godziwa np. nieruchomości oraz wartości niematerialnych i prawnych zaliczanych do inwestycji, aktywów i zobowiązań finansowych.