Koszy uzyskania przychodów: Wydatki na najem albo dzierżawę samochodu osobowego

Pytanie podatnika: Czy spółka powinna zaliczać wydatki z tytułu czynszu za najem albo dzierżawę samochodów osobowych w całości do kosztów uzyskania przychodów, czy też powinna to robić zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy podatku dochodowym od osób prawnych do wysokości limitu wynikającego z tzw. kilometrówki?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2012 r. (data wpływu 24 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu zapłaty czynszu za najem albo dzierżawę samochodu osobowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu zapłaty czynszu za najem albo dzierżawę samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi na terenie całej Polski oraz niektórych krajów Europy działalność w zakresie m. in. świadczenia usług izolacji w przemyśle, świadczenia usług montażowych w przemyśle i budownictwie, produkcji elementów i prefabrykatów do izolacji oraz świadczenia innych usług specjalistycznych.

Spółka w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zawiera umowy najmu i dzierżawy samochodów osobowych. W umowach tych został określony czynsz z tytułu najmu albo dzierżawy samochodów. Samochody te są wykorzystywane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wydatki z tytułu czynszu stanowią wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów z działalności prowadzonej przez Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka powinna zaliczać wydatki z tytułu czynszu za najem albo dzierżawę samochodów osobowych w całości do kosztów uzyskania przychodów, czy też powinna to robić zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy podatku dochodowym od osób prawnych do wysokości limitu wynikającego z tzw. kilometrówki?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: u.p.d.o.p.) kosztami uzyskania przychodów są „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1”. Na tle powyższego przepisu uznaje się, że kosztami podatkowymi mogą być wszystkie poniesione przez podatnika wydatki, za wyjątkiem tych określonych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym także kiedy służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Należy podkreślić, że kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i te pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, jeżeli zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, a także w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody w przyszłości. Wobec powyższego należy stwierdzić, że koszty wynajmu samochodów wykorzystywanych przez Spółkę w związku z prowadzoną działalnością mieszczą się w ogólnej definicji kosztów uzyskania przychodów z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

W niniejszej sprawie najistotniejsza jest jednak interpretacja art. 16 ust. 1 pkt 51 u.p.d.o.p. Przepis ten stanowi, że „nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu”. Natomiast art. 16 ust. 5 u.p.d.o.p. określa zasady prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Zgodnie z nim: „przebieg pojazdu, o którym mowa w ust. 1 pkt 30 i 51, powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu, potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za jeden kilometr przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane. W razie braku tej ewidencji, wydatki z tytułu używania samochodów nie stanowią kosztu uzyskania przychodów”.

W cytowanym art. 16 ust. 1 pkt 51 u.p.d.o.p. mowa jest o kosztach z tytułu używania samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika. W związku z tym, że przepisy u.p.d.o.p. nie definiują terminu „koszty używania” należy w tym zakresie odwołać do językowego znaczenia tego zwrotu. Termin „używanie" można definiować za Słownikiem Języka Polskiego jako „posłużyć się czymś", „zastosować coś jako środek, narzędzie”, „zrobić z czegoś użytek". Definicja tego terminu wskazuje na element dynamizmu i aktywności. Używanie ma zatem miejsce wówczas, gdy rzecz jest faktycznie wykorzystywana, stosowana, czyniony jest z niej użytek, itp. Używanie samochodu oznaczać będzie korzystanie z jego funkcji, czyli posługiwanie się nim jako środkiem transportu. Z posługiwaniem się samochodem związane będą koszty, które są normalną konsekwencją używania samochodu (np. koszty paliwa, koszty napraw, itd.).

W świetle powyższego, językowego rozumienia terminu „używanie” sama sytuacja posiadania rzeczy lub samo tylko uprawnianie do korzystania z niej nie może być utożsamiane z używaniem.

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz (art. 659 § 1 kodeksu cywilnego). Natomiast przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a i dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz (art. 693 § l Kodeksu cywilnego).

Z treści przytoczonych przepisów kodeksu cywilnego wynika wyraźnie, że poprzez zawarcie umowy najmu albo dzierżawy dochodzi do nabycia uprawnienia do używania przedmiotu umowy (przedmiot umowy zostaje pozostawiony do dyspozycji najemcy albo dzierżawcy). Tym samym umowa najmu albo dzierżawy jest czynnością cywilnoprawną, która poprzedza używanie samochodu. Um...