Koszty uzyskania przychodów. Sprzedaż towarów poniżej ceny zakupu

Pytanie podatnika: Czy Wnioskodawca dokonując sprzedaży towarów poniżej kosztów nabycia, ma prawo zaliczyć straty wynikające ze sprzedaży towarów, poniżej cen zakupu, do kosztów uzyskania przychodów w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. 2015, poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2015 r. (data wpływu 9 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży towarów poniżej ceny zakupu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży towarów poniżej ceny zakupu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie indywidualnej działalności gospodarczej osoby fizycznej. W ramach prowadzonej działalności zajmuje się handlem wyrobami kamieniarskimi (dalej: towar handlowy). Zdecydowaną większość nabywanych towarów stanowią wyroby z granitu. Towary mają formę pojedynczych elementów, mogących podlegać przetworzeniu, lecz w większości przypadków są to gotowe zestawy modeli granitowych pomników nagrobkowych. Towary kupowane przez wnioskodawcę to m.in.:

• slaby granitowe
• elementy granitowe do nagrobków - paski, płytki.

Firma nabywa towary handlowe przeznaczone do dalszej odsprzedaży od kontrahentów spoza Polski (import towarów). Głównym miejscem dokonywania zakupów przez Wnioskodawcę jest Chińska Republika Ludowa. Z racji skomplikowanej procedury transportowej, zakupione przez Wnioskodawcę towary z zagranicy nie podlegają w większości zwrotowi, to po stronie Wnioskodawcy leży ryzyko odpowiedniego skalkulowania transakcji aby osiągnąć zysk. Wnioskodawca przy sprzedaży towarów udziela gwarancji własnej, której cały koszt spoczywa na Wnioskodawcy. W związku z tym, część zakupionego towaru stanowi rezerwę reklamacyjną na poczet przyszłych zgłoszeń. Rezerwa ta nie jest wydzielona, towary służące do obsługi reklamacji znajdują się w jednym magazynie wraz z tymi, które podlegają sprzedaży, nie są oznaczone indywidualnie.

Wnioskodawca w ramach ryzyka prowadzenia działalności wie, iż część nabywanych przez niego towarów, już w momencie ich dostarczenia, nie nadaje się do wprowadzenia do obrotu. Towary pakowane są u sprzedawcy w Chinach, następnie transportowane transportem morskim, po drodze kilkukrotnie przeładowywane, a następnie przewożone transportem kołowym do siedziby Wnioskodawcy i tam rozładowywane. W każdym transporcie część elementów ulega uszkodzeniu, połamaniu. Jest to szczególnie istotny problem w przypadku gotowych zestawów nagrobkowych, gdyż w ten sposób ulegają zdekompletowaniu. Zastąpienie uszkodzonych elementów innymi, może być niemożliwe, ze względu na fakt, iż naturalny kamień posiada różną strukturę, fakturę w zależności od bloku z jakiego został wycięty. Ten sam rodzaj kamienia, lecz pochodzący z innego regionu, wydobyty w innym, czasie zazwyczaj nie spełnia wymogów estetycznych i nie będzie pasował do pozostałych elementów uszkodzonego zestawu.

Wnioskodawca zidentyfikował jednocześnie dużą część towaru, która jest niepełnowartościowa, ze względu na fakt, iż mimo dołożenia należytej staranności, ich magazynowanie znacząco wpłynęło na jakość towaru. Granit, jak każdy kamień naturalny podlega procesom starzenia, wypłukiwania pod wpływem opadów deszczu, czy też odbarwień słonecznych. Taki towar utracił wartość handlową z przyczyn naturalnych i nie nadaje się do wprowadzenia na rynek zgodnie z jego pierwotnym przeznaczeniem, a więc po cenach rynkowych, jakie Wnioskodawca dyktuje swoim klientom.

Z uwagi na ograniczoną powierzchnię magazynową i ponoszone w związku z wynajmem tej powierzchni koszty a także konieczność uwolnienia powierzchni magazynowej na potrzeby innego asortymentu Wnioskodawca podjął decyzję o poszukiwaniu nabywców na część wadliwych, zniszczonych, wybrakowanych towarów i sprzedaż ich poniżej ceny zakupu.

Towary handlowe wyceniane są w momencie rozchodu i na dzień bilansowy według zasady identyfikacji każdej partii towaru zgodnie z ceną po jakiej została ona zakupiona. Firma posiada system komputerowy pozwalający na identyfikację każdego towaru w cenach zakupu.

W związku z powyższym, po stronie Wnioskodawcy powstała wątpliwość, czy dokonując sprzedaży poniżej kosztów nabycia, ma prawo zaliczyć straty wynikające ze sprzedaży towarów, poniżej cen zakupu, do kosztów uzyskania przychodów w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca dokonując sprzedaży towarów poniżej kosztów nabycia, ma prawo zaliczyć straty wynikające ze sprzedaży towarów, poniżej cen zakupu, do kosztów uzyskania przychodów w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, straty wynikające ze sprzedaży towaru handlowego poniżej cen zakupu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W świetle art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl przepisów art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21,52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ogólna zasada ustalania dochodu wyrażona w art. 9 ust. 2 powołanych przepisów stanowi, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z...