Korekta VAT naliczonego od wydatków dotyczących inwestycji w obcym środku trwałym

Pytanie podatnika: Czy Spółka powinna dokonać jednorazowo w deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym zaprzestanie korzystania z magazynu i jednocześnie likwidacji Spółki, korekty podatku naliczonego od środków trwałych powyżej 15 000,00 zł (inwestycji w obcym środku trwałym) według art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług w okresie: 5-letnim tj. traktować inwestycję w obcym środku trwałym jako „zwykły” środek trwały czy, 10-letnim tj. traktować inwestycję w obcym środku trwałym jako nieruchomość?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 lutego 2015 r. (data wpływu 6 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego od wydatków dotyczących inwestycji w obcym środku trwałym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego od wydatków dotyczących inwestycji w obcym środku trwałym.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 lutego 2015 r. (data wpływu 6 lutego 2015 r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku):

Spółka Cywilna „”z siedzibą w powstała 26.04.2004 roku (umowa spółki).

Wspólnicy zawarli umowę na czas nieokreślony.

Od początku istnienia Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Prowadzi działalność w 100% opodatkowaną.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki była od początku jej istnienia i jest do nadal - „sprzedaż hurtowa odpadów i złomu - PKD 46.77.Z.”

Spółka prowadzi swoją działalność oprócz siedziby w innych miejscach.

W tym celu zawarła umowy najmu powierzchni magazynowych, w których prowadzona jest działalność handlowa. I tak w dniu 31.05.2004 została podpisana umowa najmu na czas nieokreślony z X. W celu poprawienia warunków pracy załogi jak również wizerunku firmy w 2012 roku wspólnicy podjęli decyzję o gruntownej modernizacji wynajmowanych pomieszczeń. Poniesione zostały nakłady inwestycyjne w kwocie netto powyżej 15.000,00 zł. VAT naliczony od ww. nakładów został przez Spółkę odliczony w całości (100%). Po zakończeniu modernizacji nakłady te zostały w 05/2012 roku wprowadzone do ewidencji środków trwałych jako „Inwestycja w obcym środku trwałym” a od miesiąca 06/2012 rozpoczęto ich amortyzację na okres 10 lat.

W roku 2013 z uwagi na systemowe zmiany w gospodarowaniu odpadami (nowa ustawa) spółka notuje coraz mniejsze obroty a co za tym idzie magazyn wykorzystywany jest do prowadzenia działalności ale w znacznie mniejszym zakresie.

Z uwagi na pogarszającą się sytuację na rynku gospodarowania odpadami wspólnicy podjęli decyzję o likwidacji Spółki. Aktualnie sprzedawany jest majątek ruchomy Spółki.

Umowa najmu magazynu nie przewiduje możliwości zwrotu (odkupienia) poniesionych przez Spółkę nakładów przez właściciela.

Dlatego w momencie zaprzestania korzystania z magazynu (likwidacji Spółki) Spółka będzie zgodnie z art. 91 ustawy o VAT do skorygowania części podatku odliczonego przypadającego na pozostały okres korekty.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu zawarte w wezwaniu z dnia 27 stycznia 2015 r. „Czy w wyniku rozwiązania umowy najmu Wnioskodawca jest zobowiązany do usunięcia na własny koszt poczynionych w magazynie nakładów w obcym środku trwałym...” Wnioskodawca wskazał, że umowa najmu magazynu zawarta z X nie przewiduje aby najemca był zobowiązany do usunięcia na własny koszt poczynionych w magazynie nakładów po zakończeniu jego użytkowania. Charakter poczynionych nakładów sprawia, że usunięcie tych nakładów jest praktycznie niemożliwe.

Umowa najmu magazynu nie przewiduje możliwości odkupienia poniesionych nakładów przez wynajmującego tj. X. Rozmowy z wynajmującym w ww. sprawie czyli uzgodnienia dobrowolnego odkupu nakładów również nie przyniosły rezultatu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka powinna dokonać jednorazowo w deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym zaprzestanie korzystania z magazynu i jednocześnie likwidacji Spółki, korekty podatku naliczonego od środków trwałych powyżej 15.000,00 zł (inwestycji w obcym środku trwałym) według art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług w okresie:

• 5-letnim tj. traktować inwestycję w obcym środku trwałym jako „zwykły” środek trwały czy,
• 10-letnim tj. traktować inwestycję w obcym środku trwałym jako nieruchomość?

Zdaniem Wnioskodawcy korekta podatku naliczonego odnoszącego się do inwestycji w obcym środku trwałym, o którym mowa we wniosku powinna być dokonana - zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w okresie 5-letnim.

Korekty należy dokonać w deklaracji VAT-7 za ostatni miesiąc korzystania z magazynu, który będzie równocześnie ostatnim miesiącem działalności Spółki.

Za takim zdaniem Wnioskodawcy przemawiają przepisy o amortyzacji środków trwałych, które traktują inwestycję w obcym środku trwałym jako odrębny od nieruchomości środek trwały (art. 22a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) i podlegający amortyzacji wg zasad określonych dla takich środków trwałych a nie wg zasad odnoszących się do nieruchomości.

Ponadto w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług zdefiniowano pojęcie wytworzenia nieruchomości. Zgodnie z tym przepisem za wytworzenie nieruchomości rozumie się wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Zatem zgodnie z cytowanym przepisem za wytworzenie nieruchomości uznaje się również ulepszenie nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w myśl których ulepszenia dokonuje się we własnym środku trwałym co nie miało miejsca u Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Generalna zasada dotycząca możliwości odliczenia podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W przepisie tym wskazano, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z kolei, zasady dotyczące sposobu oraz terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 90 i 91 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 91 ust. 1 ...