Korekta podatku a ostateczna decyzja w sprawie VAT

Teza: Po wydaniu przez organ podatkowy ostatecznej decyzji za dany okres rozliczeniowy w podatku od towarów i usług, do określenia terminu, w jakim organ podatkowy w trybie wznowienia postępowania może dokonać korekty podatku naliczonego za ten okres, nie ma zastosowania art. 86 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Cezary Kosterna, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 18 grudnia 2012 r. sygn. akt I SA/Rz 943/12 w sprawie ze skarg I. L. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 23 lipca 2012 r. nr [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...], w przedmiocie odmowy uchylenia w postępowaniu wznowieniowym decyzji dotyczącej podatku od towarów i usług za styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik i listopad 2006 r. oddala skargę kasacyjną.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 18 grudnia 2012 r., sygn. akt I SA/Rz 943/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w sprawie ze skarg I. L. uchylił decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 23 lipca 2012 r. w przedmiocie odmowy uchylenia w postępowaniu wznowieniowym decyzji dotyczących podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do listopada 2006 r. oraz poprzedzających ich decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w R. Sąd stwierdził, że decyzje te nie podlegają wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku oraz zasądził na rzecz skarżącego koszty postępowania sądowego.

2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że pismem z dnia 27 stycznia 2012 r. I. L. wniósł o wznowienie postępowania podatkowego na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej "O.p."). Wniosek uzasadnił uzyskaniem nowych dowodów w sprawie tj. 40 duplikatów faktur VAT. Dyrektor Izby Skarbowej w R. postanowieniem z dnia 27 lutego 2012 r. wznowił postępowanie w sprawie wymiaru podatku od towarów i usług za okres od stycznia do listopada 2006 r. Decyzjami z dnia 2 maja 2012 r. organ stwierdził zaistnienie w sprawie przesłanki określonej w art. 240 § 1 pkt 5 O.p., uznając przy tym, że nie stanowi ona okoliczności umożliwiającej uchylenie decyzji wymiarowych z uwagi na brzmienie art. 86 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177 poz. 1054 ze zm., dalej "u.p.t.u.") i odmówił uchylenia decyzji dotychczasowych w całości, ponieważ w wyniku uchylenia mogłyby zostać wydane wyłącznie decyzje rozstrzygające istotę spraw tak jak decyzje dotychczasowe. Zaskarżonymi decyzjami z dnia 23 lipca 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w R. utrzymał w mocy decyzje organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu tych decyzji organ wskazał, że w toku postępowania wymiarowego I. L. nie posiadał ani oryginałów ani duplikatów wszystkich faktur, na podstawie których pomniejszył podatek należny o podatek naliczony. Skoro więc w momencie kontroli rozliczenia złożonego w deklaracji VAT-7 podatnik - np. z powodu braku stosownych dokumentów - nie wykazał, że miał prawo do dokonania odliczenia za ten okres, należy przyjąć, że prawo to mu nie przysługiwało, a zatem nie mógł go utracić. W związku z powyższym organ uznał, że przedłożone przez podatnika razem z wnioskiem o wznowienie postępowania odtworzone dokumenty w formie duplikatów faktur mogły wywołać jedynie skutki określone przepisem art. 86 ust. 13 u.p.t.u. Zważywszy na fakt, że podatek naliczony wykazany w przedmiotowych duplikatach miał być rozliczony w deklaracjach za miesiące od stycznia do listopada 2006 r. - a w ostatecznych decyzjach wymiarowych, z uwagi na brak stosownych dokumentów Dyrektor Izby Skarbowej w R. uznał, że podatnik w tym zakresie nie miał prawa do odliczenia - to zgodnie z art. 86 ust. 13 u.p.t.u., podatnik ten mógł dokonać obniżenia podatku należnego o podatek naliczony do końca 2010 r. Dlatego Dyrektor Izby Skarbowej w R. uznał, że nie mógł podjąć innego rozstrzygnięcia, albowiem dostarczone duplikaty faktur, w momencie funkcjonowania w obrocie prawnym decyzji ostatecznych skutkujących rozliczeniem podatku VAT za badany okres, wywierają skutek określony przepisem art. 86 ust. 13 u.p.t.u., mimo że nie jest to korekta sensu stricto.

2. Skarga do Sądu pierwszej instancji.

1. W skargach do WSA w Rzeszowie podatnik wniósł o uchylenie decyzji organu odwoławczego, zarzucając mu naruszenie art. 70, art. 112, art. 120, art. 121, art. 122, art. 180, art. 181, art. 187 § 1, art. 191, art. 197 § 1 oraz art. 240 O.p., poprzez brak podjęcia wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy w postępowaniu podatkowym, a także poprzez przekroczenie granicy swobodnej oceny dowodów i naruszenie zasady prawdy materialnej i zaniechanie rozpatrzenia wszystkich istotnych okoliczności sprawy. Ponadto zarzucił organowi podatkowemu nadinterpretację art. 86 u.p.t.u.

2. Dyrektor Izby Skarbowej w R. w odpowiedzi na skargi wniósł o ich oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie.

3. Uzasadnienie rozstrzygnięcia Sądu pierwszej instancji.

1. WSA w Rzeszowie stwierdził, że skargi są zasadne.

2. Sąd wskazał, że pomiędzy stronami okolicznością bezsporną jest istnienie przesłanki do wznowienia postępowania określonej w art. 240 § 1 pkt 5 O.p. W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w R., przedłożenie przez skarżącego duplikatów faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług za poszczególne miesiące 2006 r., stanowiło ujawnienie okoliczności, o których mowa w ww. przepisie. Jednocześnie jednak organ uznał, że skarżącemu nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z duplikatów faktur VAT przedłożonych w dniu 30 stycznia 2012 r. z uwagi na upływ w dniu 30 grudnia 2010 r. terminu określonego w art. 86 ust. 13 u.p.t.u.

3. W ocenie Sądu, stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w R. co do istnienia podstaw do wznowienia postępowania jest prawidłowe. Natomiast za wadliwe należy uznać zastosowanie...