Korekta kosztów i VAT w przypadku faktury bez terminu płatności

Obowiązujące od początku bieżącego roku przepisy ustaw podatkowych, które mają służyć zapobieganiu zatorom płatniczym, przysparzają podatnikom wielu problemów. Przede wszystkim są to trudności natury technicznej, polegające głównie nakonieczności wykonywania szeregu nowych czynności, jak np.monitorowanie upływu ustawowych terminów związanych zkorektą kosztów iVAT, korygowanie kosztów uzyskania przychodów wrazie braku zapłaty wokreślonych terminach, ponowne zaliczanie wydatku dokosztów wrazie zapłaty zaległościitd.

Okazuje się jednak, że przedsiębiorcy mają również problem z interpretacją nowych regulacji. Pojawia się on między innymi w przypadku otrzymania faktury bez terminu płatności. Warto w tym miejscu przypomnieć, że przepisy rozporządzenia o wystawianiu faktur nie ustanawiają obowiązku wskazywania terminu płatności na tych dokumentach. A zatem z formalnego punktu widzenia faktura bez terminu płatności jest dokumentem wystawionym prawidłowo.

Wydaje się jednak, że ustawodawca, pracując nad wspomnianymi już przepisami mającymi przeciwdziałać powstawaniu zatorów płatniczych, nie przewidział takiej możliwości. Zarówno przepisy dotyczące korekty kosztów, jak i zmniejszenia VAT naliczonego uzależniają moment dokonania korekty od ustalonego terminu płatności.

Korekta VAT naliczonego

W myśl art. 89b ustawy o VAT korekty tej należy dokonać w razie nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terenie kraju, w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze. A zatem zgodnie z regulacją okres 150 dni należy liczyć od upływu terminu płatności wskazanego na fakturze albo w umowie. Jeśli więc podatnik otrzyma fakturę bez terminu płatności, powinien sprawdzić, jaki termin został ustalony w umowie.

Jednak co zrobić w przypadku, gdy strony nie ustaliły terminów płatności również w umowie albo w ogóle jej nie zawarły? Pewną wskazówkę w tej kwestii dał dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 16 kwietnia 2013 r., nr IBPP2/443-288/13/KO, który omawiając istotę umowy sprzedaży na gruncie prawa cywilnego, powołał się na jedną z jej cech – jednoczesność świadczeń. W dokumencie tym czytamy:

(...) Umowa sprzedaży jest zatem umową wzajemną, w której obie strony zobowiązują się w taki sposób, że świadczenie jednej z nich ma być odpowiednikiem świadczenia drugiej. Świadczenia takie powinny być spełnione jednocześnie, chyba że co innego wynika z:

• umowy,
• ustawy,
• orzeczenia sądu lub decyzji innego właściwego organu.

(...) Skoro jednoczesność jest regułą spełnienia świadczeń przez strony zawierające umowę sprzedaży, to w przypadku gdy jedna ze stron podniesie, że strony ustaliły w umow...