Kontraktacja – podstawowe zasady

Kontraktacja jest rodzajem umowy, wramach której producent rolny zobowiązuje się wytworzyć idostarczyć odbiorcy (kontraktującemu) oznaczoną ilość produktów rolnych określonego rodzaju, aodbiorca zobowiązuje się te produkty odebrać wumówionym terminie, zapłacić umówioną cenę oraz spełnić określone świadczenie dodatkowe, jeżeli umowa lub przepisy szczególne przewidują obowiązek spełnienia takiego świadczenia (art.613 Kodeksu cywilnego, dalej:K.c.).

Jako świadczenia dodatkowe odbiorcy występować mogą między innymi: obowiązek zapewnienia producentowi możności nabycia określonych środków produkcji, pomoc finansowa, agrotechniczna, zootechniczna, technologiczna, premie pieniężne, nagrody itp.

Z punktu widzenia charakteru prawnego umowa kontraktacji jest umową wzajemną, odpłatną, zobowiązującą i konsensualną.

Prawo własności do oznaczonych produktów rolnych zostaje przeniesione przez producenta na kontraktującego z chwilą ich wytworzenia oraz dostarczenia. Stronami umowy mogą być osoby fizyczne lub prawne, w tym grupa producentów rolnych lub ich związek, jednakże podstawowe ograniczenie w porównaniu do umowy sprzedaży dotyczy dostawcy, którym może być producent rolny. Przedmiotowo kontraktacja dotyczy tylko produktów rolnych wytwarzanych tylko w gospodarstwie rolnym.

Dodatkowym uprawnieniem kontraktującego jest prawo do nadzoru i kontroli nad wykonywaniem umowy kontraktacji przez producenta (art. 617 K.c.).

Ważność umowy kontraktacji wymaga zawarcia jej w formie pisemnej (art. 616 K.c.).

Roszczenia odszkodowawcze wynikłe z kontraktacji ulegają przedawnieniu po 2 latach od zakończenia umowy (art. 624 K.c.).

Miejsce spełnienia świadczenia

Miejsce spełnienia świadczenia w umowie kontraktacji to miejsce wytworzenia zakontraktowanych produktów, chyba że umowa przewiduje inne miejsce.

Przedmiot świadcze...