Kontrahent cię oszukał – czy jest sens iść na policję?

Do odpowiedzialności zaoszustwo wobrocie gospodarczym potrzebne są mocne dowody wskazujące, żekontrahent zgóry nie chciał spełnić swojego świadczenia.

Gdyby ludzie nie oszukiwali, życie byłoby o wiele lepsze. Niestety, oszustwa trafiają się we wszystkich sferach, również w obrocie gospodarczym, czyli w stosunkach między przedsiębiorcami. Nieuczciwy kontrahent albo pobiera towar z odroczonym terminem płatności i później nie płaci, albo bierze zaliczkę i potem nie wykonuje świadczenia. W takich sytuacjach, gdy wydaliśmy towar lub wpłaciliśmy zaliczkę, staramy się przede wszystkim odzyskać naszą należność.

Czasami jednak, kiedy z okoliczności wynika, że zostaliśmy nabici w butelkę, bo kontrahent z góry przewidywał, że może nie spełnić świadczenia, chcemy, by został za takie postępowanie ukarany. By sprawiedliwości stało się zadość. Jakie są na to szanse?

Odpowiedzialność karna

Z góry należy przestrzec przed zbytnim optymizmem i pochopnym bieganiem na policję, Na wstępie wskażmy rzecz oczywistą: nie każde bezprawie cywilne, tj. niewykonanie albo niewłaściwe wykonanie umowy, pociąga za sobą także odpowiedzialność karną.

W sytuacjach przez nas rozważanych wchodzi w grę odpowiedzialność za przestępstwo oszustwa zawarte w art. 286 § 1 ustawy z 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz.U. z 1997 r., nr 88, poz. 553, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem karze podlega ten, kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem za pomocą wprowadzenia w błąd albo wyzyskania błędu.