Karta podatkowa. Podstawowe zasady

Podatnicy opodatkowani w formie karty podatkowej są zwolnieni z obowiązku prowadzenia ksiąg, składania zeznań podatkowych oraz wpłacania zaliczek na podatek dochodowy. Zobaczmy, kto może skorzystać z tej formy rozliczenia.

Zgodnie z przepisami ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. nr 144, poz. 930 z późn. zm.) podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić między innymi podatnicy prowadzący działalność usługową lub wytwórczo-usługową przy zatrudnieniu nieprzekraczającym określonego stanu, a także prowadzący działalność usługową w zakresie handlu detalicznego żywnością, napojami (z wyjątkiem napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%), wyrobami tytoniowymi oraz kwiatami.

Podatnicy, którzy mogą rozliczać się w formie karty podatkowej, wskazani zostali w przepisach rozdziału 3 ustawy. Są to między innymi ślusarze, grawerzy, zegarmistrzowie, szklarze, fryzjerzy, tapicerze, krawcy, szewcy, kuśnierze.

Od czego zależy wysokość podatku?

Wysokość podatku uzależniona jest między innymi od:

• rodzaju i zakresu prowadzonej działalności,
• liczby zatrudnionych pracowników,
• liczby mieszkańców miejscowości, w której prowadzona jest działalność gospodarcza.

Wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej ustalana jest w drodze decyzji naczelnika urzędu skarbowego odrębnie na każdy rok podatkowy. Podatnik wpłaca ten podatek do 7. dnia każdego miesiąca za miesiąc ubiegły, a za grudzień – do 28 grudnia roku podatkowego w wysokości ustalonej w decyzji urzędu...