Jak ustalić wysokość zasiłku chorobowego - komentarz ZUS z przykładami

Zakład Ubezpieczeń Społecznych opublikował komentarz do ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, wyjaśniając szczegółowo (również na przykładach) wybrane kwestie dotyczące poszczególnych rodzajów świadczeń. Dzisiaj publikujemy kolejną jego część, w której przedstawione zostały zasady ustalania wysokości zasiłku chorobowego.

Wysokość zasiłku chorobowego

42. Wysokość zasiłku chorobowego, z uwzględnieniem pkt. 43 – 51, wynosi:

1. 80% podstawy wymiaru;
2. 70% podstawy wymiaru za okres pobytu w szpitalu;
3. 100% podstawy wymiaru, jeżeli niezdolność do pracy:
   1. przypada na okres ciąży,
   2. powstała wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek tkanek i narządów lub poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów,
   3. powstała wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy.

43. Zasiłek chorobowy za okres niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową przysługuje w wysokości 100% podstawy wymiaru na zasadach określonych przepisami ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1773).

44. Miesięczny zasiłek chorobowy za okres pobytu w szpitalu od 15 do 33 dnia niezdolności do pracy w roku kalendarzowym w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia, wynosi 80% podstawy wymiaru. Okres, za który pracownikowi przysługuje wyższa wysokość zasiłku chorobowego w związku z pobytem w szpitalu jest liczony począwszy od pierwszego dnia niezdolności do pracy przypadającej po okresie 14 dni wypłaty przez pracodawcę wynagrodzenia za czas choroby, o którym mowa w art. 92 Kodeksu pracy.

Wyższa wysokość zasiłku chorobowego ma zastosowanie do niezdolności do pracy z powodu choroby przypadającej po roku kalendarzowym, w którym pracownik ukończył 50 rok życia.

Przykład 1:

Pracownik, który ukończył 50 rok życia 31 grudnia poprzedniego roku, od 11 stycznia do 15 lutego (36 dni) przebywał w szpitalu. Za okres od 11 do 24 stycznia (14 dni) ma prawo do wynagrodzenia za czas choroby. Od 15 do 33 dnia niezdolności do pracy w tym roku, tj. od 25 stycznia do 12 lutego (19 dni) przysługuje mu zasiłek chorobowy w wysokości 80% podstawy wymiaru zasiłku, a począwszy od 34 dnia niezdolności do pracy, tj. od 13 do 15 lutego zasiłek chorobowy w wysokości 70% podstawy wymiaru zasiłku.

Przykład 2:

Pracownik, który 50 rok życia ukończył 5 stycznia przebywał w szpitalu od 11 stycznia do 11 marca. Od 11 stycznia do 12 lutego (33 dni) ma prawo do wynagrodzenia za czas choroby, a od 13 lutego do 11 marca przysługuje mu zasiłek chorobowy w wysokości 70% podstawy wymiaru zasiłku.

Przykład 3:

Pracownica w wieku 53 lat przedłożyła zaświadczenia lekarskie ZUS ZLA wystawione przez szpital na okres:

• od 3 stycznia do 10 lutego (39 dni), w tym w okresie od 3 do 18 stycznia (16 dni) przebywała w szpitalu,
• od 11 do 28 lutego (18 dni), zaświadczenie to obejmowało wyłącznie okres pobytu w szpitalu.

Za okres od 3 do 16 stycznia (14 dni), pracownica ma prawo do wynagrodzenia za czas choroby. Za dalszy okres niezdolności do pracy pracownica ma prawo do zasiłku chorobowego:

• za okres pobytu w szpitalu od 17 do 18 stycznia (2 dni) oraz za okres od 19 stycznia do 10 lutego (23 dni) - w wysokości 80% podstawy wymiaru,
• za okres pobytu w szpitalu od 11 do 28 lutego - w wysokości 70% podstawy wymiaru.

Przykład 4:

Pracownik, który w poprzednim roku ukończył 50 rok życia, przebywał w szpitalu od 10 grudnia poprzedniego roku do 12 lutego bieżącego roku (65 dni) oraz od 1 do 15 marca (15 dni). Ponieważ była to pierwsza niezdolność do pracy pracownika w poprzednim roku kalendarzowym, pracownikowi przysługuje wynagrodzenie za czas choroby od 10 do 31 grudnia poprzedniego roku (22 dni). Wynagrodzenie za czas choroby przysługuje pracownikowi także za okres do 1 do 14 stycznia bieżącego roku (14 dni). Za dalszy okres niezdolności do pracy pracownik ma prawo do zasiłku chorobowego:

• od 15 stycznia do 2 lutego (19 dni) - w wysokości 80% podstawy wymiaru,
• od 3 do 12 lutego (10 dni) - w wysokości 70% podstawy wymiaru,
• od 1 do 15 marca (15 dni) - w wysokości 70% podstawy wymiaru.

45. Przy ustalaniu okresu od 15 do 33 dnia niezdolności do pracy w roku kalendarzowym, za który przysługuje wyższa wysokość zasiłku chorobowego w związku z pobytem w szpitalu, powinny być uwzględniane okresy orzeczonej niezdolności do pracy, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie za czas choroby, o którym mowa w art. 92 Kodeksu pracy oraz zasiłek chorobowy, a także okresy, za które pracownik nie ma prawa do wynagrodzenia za czas choroby lub zasiłku chorobowego, z przyczyn określonych w art. 14 – 17 ustawy.

Przykład 1:

Pracownik w wieku 54 lat był niezdolny do pracy z powodu choroby od 10 do 26 stycznia (17 dni). Za okres tej niezdolności do pracy otrzymał wynagrodzenie za czas choroby od 10 do 23 stycznia (14 dni) oraz zasiłek chorobowy od 24 do 26 stycznia (3 dni). Od 1 do 10 lutego (10 dni) przebywał w szpitalu. Na zaświadczeniu lekarskim wystawionym przez szpital wpisany został kod „C”. W związku z tym, że niezdolność do pracy została spowodowana nadużyciem alkoholu, pracownikowi za pierwsze 5 dni objęte tym zaświadczeniem lekarskim, tj. od 1 do 5 lutego zasiłek chorobowy nie przysługuje, jednak okres ten podlega uwzględnieniu przy ustalaniu okresu, za który pracownik ma prawo do zasiłku chorobowego w wyższej wysokości w związku z pobytem w szpitalu. Za okres od 6 do 10 lutego ma prawo do zasiłku chorobowego w wysokości 80% podstawy wymiaru. Ponownie pracownik był w szpitalu od 1 do 10 marca (10 dni). Pracownikowi za okres od 1 do 6 marca (6 dni) przysługuje zasiłek chorobowy w wysokości 80% podstawy wymiaru, natomiast za okres od 7 do 10 marca zasiłek chorobowy w wysokości 70% podstawy wymiaru.

Przykład 2:

Pracownicy, która ma 52 lata, udzielono urlopu bezpłatnego od 1 października poprzedniego roku do 31 marca. Od 21 marca do 20 maja pracownica przebywała w szpitalu. Za okres od 21 do 31 marca pracownica nie ma prawa do wynagrodzenia za czas choroby i okresu tego pracodawca nie wlicza do 14 dni, po upływie których pracownica nabędzie prawo do zasiłku chorobowego. Od 1 do 14 kwietnia (14 dni) pracownicy przysługuje wynagrodzenie za czas choroby. Od 15 kwietnia do 3 maja (19 dni) pracownica ma prawo do zasiłku chorobowego w wysokości 80% podstawy wymiaru, a od 4 do 20 maja w wysokości 70% podstawy wymiaru.

46. Przy ustalaniu okresu od 15 do 33 dnia niezdolności do pracy w roku kalendarzowym, za który zasiłek chorobowy za okres pobytu w szpitalu przysługuje w wysokości 80% podstawy wymiaru, nie uwzględnia się okresu niezdolności do pracy z powodu choroby spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, za który zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego przysługuje w wysokości 100% podstawy wymiaru.

Przykład:

Pracownik, który ma 51 lat, był niezdolny do pracy z powodu wypadku przy pracy od 3 stycznia do 5 lutego (34 dni) i w tym okresie przebywał w szpitalu. Za ten okres przysługuje mu zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego w wysokości 100% podstawy wymiaru. Ponownie pracownik był niezdolny do pracy z powodu choroby w okresie od 11 marca do 18 kwietnia (39 dni) i przez ten okres przebywał w szpitalu. Niezdolność ta nie była następstwem wcześniejszego wypadku przy pracy. Okres 14 dni, za który pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas choroby jest liczony od pierwszego dnia niezdolności do pracy niebędącej skutkiem wypadku przy pracy, a więc od 11 marca. Pracownik ma prawo do wynagrodzenia za czas choroby od 11 do 24 marca (14 dni). Zasiłek chorobowy w wysokości 80% podstawy wymiaru przysługuje pracownikowi po okresie wypłaty wynagrodzenia za czas choroby od 25 marca do 12 kwietnia (19 dni), natomiast od 13 do 18 kwietnia pracownik ma prawo do zasiłku chorobowego w wysokości 70% podstawy wymiaru.

47. Zasada przedstawiona w pkt. 46 ma również zastosowanie w przypadku, gdy prawo do zasiłku chorobowego przysługuje za okres po ustaniu zatrudnienia. Okresu niezdolności do pracy, za który zasiłek ten przysługuje, nie uwzględnia się przy ustalaniu okresu, za który zasiłek chorobowy przysługuje w wyższej wysokości w związku z pobytem w szpitalu. Ponieważ niezależnie od wieku pracownika, za okres niezdolności do pracy przypadającej po ustaniu zatrudnienia, przysługuje zasiłek chorobowy, a nie wynagrodzenie, o którym mowa w art. 92 Kodeksu pracy, zasada dotycząca wyższej wysokości zasiłku chorobowego w związku z pobytem w szpitalu, nie ma zastosowania.

Przykład:

Pracownik, który ukończył 50 rok życia w poprzednim roku, był zatrudniony do dnia 31 stycznia. Od 27 stycznia do 5 marca (39 dni) przebywał w szpitalu. Ponieważ była to pierwsza niezdolność do pracy pracownika w tym roku kalendarzowym, od 27 do 31 stycznia (5 dni) otrzymał wynagrodzenie za czas choroby. Za okres od 1 lutego do 5 marca (34 dni) oddział ZUS wypłacił zasiłek chorobowy w wysokości 70% podstawy wymiaru. Od 1 kwietnia pracownik podjął zatrudnienie u nowego pracodawcy. Od 4 maja do 15 czerwca (43 dni) pracownik przebywał w szpitalu. Za okres od 4 do 12 maja (9 dni) pracownik ma prawo do wynagrodzenia za czas choroby. Za okres od 15 do 33 dnia niezdolności do pracy w roku kalendarzowym, tj. od 13 do 31 maja (19 dni) ma prawo do zasiłku chorobowego w wysokości 80% podstawy wymiaru, a za okres od 1 do 15 czerwca w wysokości 70% podstawy wymiaru.

48. W przypadku gdy niezdolność do pracy pracownika, który ukończył 50 rok życia, trwa na przełomie roku, a w roku, w którym powstała niezdolność do pracy, pracownik był niezdolny do pracy z powodu choroby przez okres dłuższy niż 33 dni, okres od 15 do 33 dnia niezdolności do pracy w roku kalendarzowym, za który pracownik ma prawo do zasiłku chorobowego w wysokości 80% podstawy wymiaru w związku z pobytem w szpitalu, jest liczony począwszy od niezdolności do pracy przypadającej po przerwie, a więc po okresie wypłaty wynagrodzenia za czas choroby.

Przykład 1:

Pracownik, który ukończył 50 rok życia w bieżącym roku kalendarzowym, przebywał w szpitalu od 11 listopada do 12 lutego następnego roku (94 dni). Była to jego pierwsza niezdolność do pracy w bieżącym roku kalendarzowym. Za okres tej niezdolności do pracy pracownik ma prawo do wynagrodzenia za czas choroby od 11 listopada do 13 grudnia (33 dni) oraz do zasiłku chorobowego od 14 grudnia do 12 lutego następnego roku w wysokości 70% podstawy wymiaru.

Ponownie pracownik przebywał w szpitalu od 1 marca do 15 kwietnia następnego roku (46 dni). Za okres niezdolności do pracy po przerwie, tj. od 1 do 14 marca (14 dni) przysługuje mu wynagrodzenie za czas choroby. Od 15 marca do 2 kwietnia (19 dni), pracownik ma prawo do zasiłku chorobowego w wysokości 80% podstawy wymiaru, a od 3 do 15 kwietnia – w wysokości 70% podstawy wymiaru.

Przykład 2:

Pracownik, który ukończył 50 rok życia w poprzednim roku, przebywał w szpitalu od 15 listopada do 10 lutego następnego roku (88 dni). Była to jego pierwsza niezdolność do pracy w bieżącym roku kalendarzowym. Za okres tej niezdolności do pracy pracownik ma prawo do wynagrodzenia za czas choroby od 15 do 28 listopada (14 dni) oraz do zasiłku chorobowego od 29 listopada 17 grudnia (19 dni) w wysokości 80% podstawy wymiaru oraz od 18 grudnia do 10 lutego następnego roku w wysokości 70% podstawy wymiaru.

Ponownie pracownik przebywał w szpitalu od 1 marca do 10 kwietnia (41 dni). Za okres niezdolności do pracy po przerwie, tj. od 1 do 14 marca (14 dni) przysługuje mu wynagrodzenie za czas choroby. Od 15 marca do 2 kwietnia (19 dni), pracownik ma prawo do zasiłku chorobowego w wysokości 80% podstawy wymiaru, a od 3 do 10 kwietnia – w wysokości 70% podstawy wymiaru.

49. W przypadku gdy niezdolność do pracy pracownika, który ukończył 50 rok życia, trwa na przełomie roku, a w roku, w którym powstała niezdolność do pracy, pracownik był niezdolny do pracy z powodu choroby przez okres dłuższy niż 14 dni ale nie dłuższy niż 33 dni (pracownik w dniu 31 grudnia ma prawo do zasiłku chorobowego), okres za który przysługuje wyższa wysokość zasiłku chorobowego w związku z pobytem w szpitalu, jest liczony od 1 stycznia. Zasiłek chorobowy za okres pobytu w szpitalu w wysokości 80% podstawy wymiaru przysługuje maksymalnie przez 19 dni, nie dłużej niż do 33 dnia niezdolności do pracy w roku kalendarzowym. Zasada ta ma także zastosowanie w przypadku, gdy niezdolność do pracy pracownika trwa na przełomie roku kalendarzowego, jeżeli w roku, w którym powstała niezdolność do pracy, pracownik był niezdolny do pracy z powodu choroby przez okres dłuższy niż 33 dni, a kolejna niezdolność do pracy powstała po przerwie i trwała nie dłużej niż 33 dni na przełomie kolejnego roku kalendarzowego.

Przykład 1:

Pracownik, który ukończył 50 rok życia w 2009 r., przebywa w szpitalu od 10 grudnia 2015 r. do 12 lutego 2016 r. (65 dni). Była to jego pierwsza niezdolność do pracy w 2015 r. Pracownik otrzymał wynagrodzenie za czas choroby od 10 do 23 grudnia 2015 r. (14 dni). Od 24 do 31 grudnia 2015 r. (8 dni) oraz od 1 do 19 stycznia 2016 r. (19 dni) pracownik ma prawo do zasiłku chorobowego w wysokości 80% podstawy wymiaru, a od 20 stycznia do 12 lutego 2016 r. – w wysokości 70% podstawy wymiaru. Pracownik ponownie przebywał w szpitalu od 1 marca do 15 kwietnia 2016 r. (46 dni). Za okres tej niezdolności do pracy pracownik ma prawo do:

• wynagrodzenia za czas choroby od 1 do 14 marca 2016 r. (14 dni),
• zasiłku chorobowego od 15 marca do 15 kwietnia 2016 r. – w wysokości 70% podstawy wymiaru.

Przykład 2:

Pracownik, który ukończył 50 rok życia w 2009 r., był niezdolny do pracy w następujących okresach:

• od 10 grudnia 2015 r. do 2 stycznia 2016 r. (24 dni) – cały okres niezdolności do pracy przypadał na pobyt w szpitalu (była to jego pierwsza niezdolność do pracy z powodu choroby w 2015 r.),
• od 3 stycznia do 28 stycznia 2016 r. (26 dni),
• od 29 stycznia do 12 lutego 2016 r. (15 dni) – cały okres niezdolności do pracy przypadał na pobyt w szpitalu,
• od 1 marca do 15 kwietnia 2016 r. (46 dni) – cały okres niezdolności do pracy przypadał na pobyt w szpitalu.

Pracownik ma prawo do:

• wynagrodzenie za czas choroby od 10 do 23 grudnia 2015 r. (14 dni),
• zasiłku chorobowego od 24 do 31 grudnia 2015 r. (8 dni) w wysokości 80% podstawy wymiaru,
• zasiłku chorobowego od 1 do 2 stycznia 2016 r. (2 dni) w wysokości 80% podstawy wymiaru,
• zasiłku chorobowego od 3 do 28 stycznia 2016 r. (26 dni) w wysokości 80% podstawy wymiaru,
• zasiłku chorobowego od 29 stycznia do 2 lutego 2016 r. (5 dni) w wysokości 80% podstawy wymiaru,
• zasiłku chorobowego od 3 do 12 lutego 2016 r. (10 dni) w wysokości 70% podstawy wymiaru,
• wynagrodzenia za czas choroby od 1 do 14 marca 2016 r. (14 dni),
• zasiłku chorobowego od 15 marca do 15 kwietnia 2016 r. (32 dni) w wysokości 70% podstawy wymiaru.

Przykład 3:

Pracownik, który ukończył 50 rok życia w 2010 r., przebywał w szpitalu od 15 listopada 2014 r. do 10 lutego 2015 r. (88 dni). Była to jego pierwsza niezdolność do pracy w 2014 r. Za okres tej niezdolności do pracy pracownik ma prawo do wynagrodzenia za czas choroby od 15 do 28 listopada 2014 r. (14 dni) oraz do zasiłku chorobowego od 29 listopada do 17 grudnia 2014 r. (19 dni) w wysokości 80% podstawy wymiaru oraz od 18 grudnia 2014 r. do 10 lutego 2015 r. w wysokości 70% podstawy wymiaru.

Ponownie pracownik przebywał w szpitalu od 1 grudnia 2015 r. do 31 stycznia 2016 r. (62 dni). Za okres niezdolności do pracy po przerwie, tj. od 1 do 14 grudnia 2015 r. (14 dni) przysługuje mu wynagrodzenie za czas choroby. Za okres od 15 do 31 grudnia 2015 r. (17 dni) oraz od 1 do 19 stycznia 2016 r. (19 dni), pracownik ma prawo do zasiłku chorobowego w wysokości 80% podstawy wymiaru, a za okres od 20 do 31 stycznia 2016 r. – w wysokości 70% podstawy wymiaru.

50. Zasady przedstawione w pkt. 44 – 49 mają także zastosowanie do ubezpieczonych niebędących pracownikami, do których ma zastosowanie art. 92 Kodeksu pracy, tj. osób wykonujących pracę nakładczą oraz osób odbywających służbę zastępczą.

51. Jeżeli zachodzą okoliczności uprawniające do zasiłku chorobowego w wysokości 100% podstawy wymiaru, zasiłek w tej wysokości przysługuje także za okres pobytu w szpitalu.

52. Podstawą do wypłaty zasiłku chorobowego w wysokości 100% podstawy wymiaru z tytułu niezdolności do pracy przypadającej na okres ciąży, jest zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy z kodem literowym „B” lub odrębne zaświadczenie stwierdzające stan ciąży.

53. Podstawą do wypłaty zasiłku chorobowego w wysokości 100% podstawy wymiaru z tytułu niemożności wykonywania pracy wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz niezdolności do pracy wskutek poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów jest dodatkowe zaświadczenie wystawione przez lekarza na zwykłym druku.

54. Jeżeli przyczyną niezdolności do pracy jest wypadek w drodze do pracy lub z pracy, zasiłek chorobowy w wysokości 100% podstawy wymiaru wypłaca się na podstawie dokumentów potwierdzających tę przyczynę, wydanych na podstawie odrębnych przepisów.

55. Jeżeli niezdolność do pracy wynika z późniejszych następstw zaistniałych w stanie zdrowia w związku z wcześniej stwierdzonym wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy, zasiłek chorobowy przysługuje w wysokości 100% podstawy wymiaru. Związek tej niezdolności do pracy z wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy powinien zostać stwierdzony przez lekarza zaświadczeniem lekarskim.

56. Jeśli występują okoliczności uprawniające do zasiłku chorobowego w wysokości 100% podstawy wymiaru, a zasiłek przysługuje z więcej niż jednego tytułu, zasiłek chorobowy przysługuje w tej wysokości z każdego z tych tytułów.

57. W przypadku gdy zaświadczenie lekarskie wystawione na druku ZUS ZLA obejmuje nie tylko okres pobytu w szpitalu, ale także okres niezdolności do pracy przypadający po wypisaniu ubezpieczonego ze szpitala, należy przyjąć, że pobyt w szpitalu przypada od pierwszego dnia okresu objętego zaświadczeniem lekarskim przez okres odpowiedni do liczby dni pobytu w szpitalu podanej w zaświadczeniu lekarskim wystawionym na druku ZUS ZLA.

58. Wynagrodzenie wypłacane na podstawie art. 92 Kodeksu pracy z tytułu niezdolności do pracy z powodu choroby przysługuje w wysokości co najmniej 80% lub 100% podstawy jego wymiaru także za okres pobytu w szpitalu.

Przykład:

Pracownica stała się niezdolna do pracy z powodu choroby 3 stycznia i była niezdolna do pracy do 20 kwietnia. Od 12 stycznia do 10 kwietnia przebywała szpitalu. Pracownicy przysługuje wynagrodzenie, o którym mowa w art. 92 Kodeksu pracy, od 3 stycznia do 4 lutego (33 dni) w wysokości co najmniej 80% podstawy wymiaru. Od 5 lutego do 10 kwietnia pracownicy przysługuje zasiłek chorobowy w wysokości 70% podstawy wymiaru, a za dalszy okres – 80% podstawy wymiaru.

59. W przypadku gdy po okresie niezdolności do pracy spowodowanej chorobą, za który zasiłek chorobowy został wypłacony w wysokości 70% lub 80% podstawy wymiaru, ubezpieczona urodziła dziecko, przysługuje jej wyrównanie zasiłku chorobowego do wysokości 100% podstawy wymiaru, które wypłaca się na wniosek ubezpieczonej, po przedłożeniu zaświadczenia lekarskiego potwierdzającego stan ciąży w okresie niezdolności do pracy.

60. Jeżeli niezdolność do pracy powstała wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy, a ubezpieczonemu przysługuje zasiłek chorobowy z więcej niż jednego tytułu, dowodem stanowiącym podstawę przyznania i wypłaty zasiłku chorobowego w wysokości 100% podstawy wymiaru, jest kopia karty wypadku w drodze do pracy lub z pracy potwierdzona przez płatnika składek, za zgodność z oryginałem.

61. Jeżeli niezdolność do pracy wynika z następstw stwierdzonego wcześniej wypadku w drodze do pracy lub z pracy, dowodem stanowiącym podstawę przyznania i wypłaty zasiłku chorobowego w wysokości 100% podstawy wymiaru jest zaświadczenie lekarskie wystawione na zwykłym druku, stwierdzające związek tej niezdolności do pracy z wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy.

Obniżenie zasiłku chorobowego o 25%

62. Zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby, wystawione zgodnie z przepisami obowiązującymi do 31 grudnia 2015 r. na druku ZUS ZLA ubezpieczony jest zobowiązany dostarczyć odpowiednio płatnikowi zasiłku albo płatnikowi składek w ciągu 7 dni od daty otrzymania.

63. Przy ustalaniu terminu 7 dni nie uwzględnia się dnia, w którym ubezpieczony otrzymał zaświadczenie lekarskie na druku ZUS ZLA. Jako datę otrzymania zaświadczenia lekarskiego przyjmuje się datę wystawienia zaświadczenia przez lekarza, chyba że ubezpieczony udowodni, że otrzymał zaświadczenie w terminie późniejszym.

Przykład:

10 września pracownik otrzymał zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby na druku ZUS ZLA obejmujące okres od 10 do 28 września. Termin 7 dni, w którym pracownik jest zobowiązany złożyć to zaświadczenie u pracodawcy jest liczony od 11 września i upływa w dniu 17 września.

64. W przypadku gdy zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy na druku ZUS ZLA zostało dostarczone po upływie 7 dni od jego otrzymania, zasiłek chorobowy ulega obniżeniu o 25% za okres od ósmego dnia orzeczonej niezdolności do pracy do dnia dostarczenia tego zaświadczenia. Obniżenia tego nie stosuje się, jeżeli niedostarczenie zaświadczenia lekarskiego na druku ZUS ZLA w terminie nastąpiło z przyczyn niezależnych od ubezpieczonego. Jeżeli ostatni dzień siedmiodniowego terminu przypada w dniu ustawowo wolnym od pracy albo w sobotę, uznaje się, że zaświadczenie lekarskie na druku ZUS ZLA zostało dostarczone w terminie, jeżeli zostało dostarczone w najbliższym dniu roboczym.

Przykład:

Pracownik był niezdolny do pracy z powodu choroby od 16 do 31 sierpnia. Zaświadczenie lekarskie na druku ZUS ZLA, które otrzymał 16 sierpnia, złożył u pracodawcy 28 sierpnia. Termin 7 dni, w którym pracownik był zobowiązany złożyć to zaświadczenie u pracodawcy, jest liczony od 17 sierpnia i upłynął 23 sierpnia. Ponieważ pracownik nie dotrzymał tego terminu, zasiłek chorobowy zostanie mu obniżony o 25% za okres od ósmego dnia orzeczonej niezdolności do pracy do dnia dostarczenia zaświadczenia lekarskiego, tj. od 23 do 28 sierpnia.
65. W przypadku gdy zaświadczenie lekarskie na druku ZUS ZLA obejmuje okres, za który pracownikowi przysługuje wynagrodzenie określone w art. 92 Kodeksu pracy i zasiłek chorobowy, obniżenie o 25% wysokości stosuje się wyłącznie do zasiłku chorobowego.

Przykład:

Pracownikowi wypłacono wynagrodzenie określone w art. 92 Kodeksu pracy za 23 dni w bieżącym roku kalendarzowym. Zaświadczenie lekarskie na druku ZUS ZLA wystawione 30 czerwca na okres od 30 czerwca do 20 lipca pracownik dostarczył pracodawcy 15 lipca. Termin 7 dni, w którym pracownik jest zobowiązany złożyć to zaświadczenie upłynął 7 lipca. Za okres od 30 czerwca do 9 lipca pracownikowi przysługuje wynagrodzenie określone w art. 92 Kodeksu pracy w wysokości co najmniej 80% podstawy wymiaru. Wysokość wynagrodzenia, mimo opóźnienia w dostarczeniu zaświadczenia lekarskiego, nie ulega obniżeniu. Wysokość zasiłku chorobowego przysługującego od 10 do 15 lipca powinna być obniżona o 25%.

66. W razie gdy niezdolność do pracy powstała po ustaniu tytułu ubezpieczenia i jest orzeczona więcej niż jednym zaświadczeniem lekarskim na druku ZUS ZLA, termin 7 dni powinien być liczony od daty wystawienia tego zaświadczenia lekarskiego, z którego wynika, że nieprzerwana niezdolność do pracy trwa łącznie co najmniej 30 dni i uprawnia do zasiłku.

Jeżeli termin ten nie zostanie dotrzymany, wysokość zasiłku ulega obniżeniu o 25% za okres od ósmego dnia niezdolności do pracy orzeczonej tym zaświadczeniem, które łącznie z poprzednimi obejmuje okres co najmniej trzydziestodniowy, do dnia dostarczenia zaświadczeń lekarskich.

Przykład:

Umowa o pracę została z pracownikiem rozwiązana z dniem 30 listopada. Osoba ta stała się niezdolna do pracy 6 grudnia. 30 grudnia przedłożyła zaświadczenia lekarskie o niezdolności do pracy z powodu choroby na druku ZUS ZLA:

• na okres od 6 do 19 grudnia, wystawione 6 grudnia,
• na okres od 20 grudnia do 9 stycznia, wystawione 20 grudnia.

Siedmiodniowy termin, w którym ubezpieczony jest zobowiązany złożyć obydwa zaświadczenia lekarskie jest liczony od następnego dnia po dacie otrzymania drugiego zaświadczenia lekarskiego, tj. od 21 grudnia i upływa z dniem 27 grudnia. Ponieważ zaświadczenia nie zostały złożone w tym terminie, wysokość zasiłku chorobowego została obniżona o 25% za okres od ósmego dnia niezdolności do pracy orzeczonej drugim zaświadczeniem, do dnia dostarczenia zaświadczeń lekarskich, tj. za okres od 27 do 30 grudnia.

67. Zasady dotyczące obniżenia zasiłku chorobowego o 25%, o których mowa w pkt. 62 - 66, nie mają zastosowania do wydruku zaświadczenia lekarskiego e-ZLA wystawionego w formie dokumentu elektronicznego oraz do zaświadczenia lekarskiego wystawionego na formularzu wydrukowanym z systemu teleinformatycznego.

Źródło: zus.gov.pl