Jak podatnik może potwierdzić dokonanie WDT?

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest ich wywozem z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego UE. W myśl art. 41 ust. 3 ww. ustawy transakcja taka podlega opodatkowaniu stawką 0% VAT. Ma to miejsce po łącznym spełnieniu trzech warunków:

 

  1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej,  np. Niemcy - DE, Szwecja - SE, Czechy - CZ. W celu sprawdzenia prawidłowości numeru skorzystać można ze strony VIES (http://ec.europa.eu/taxation_customs/vies/?locale=pl);
  2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
  3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

W myśl art. 42 ust. 3 ustawy o VAT dowodami, o których mowa w pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

  1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z Polski. Jednoznacznie ma z nich wynikać, że towary zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia. Dokumentem takim z reguły bywa CMR, międzynarodowy list przewozowy. Jest on sporządzany w trzech równorzędnych sobie egzemplarzach. W praktyce mogą występować trudności z terminowym lub uzyskaniem w ogóle od przewoźnika (spedytora) egzemplarza poświadczonego podpisem nabywcy. Skutkowałoby to brakiem prawa do zastosowania preferencyjnej stawki VAT.

    Obecna rzeczywistość, w której w obrocie funkcjonują dokumenty w formie cyfrowej wymusza pytanie czy listy przewozowe CMR będące w postaci elektronicznej jako skan otrzymany od przewoźnika lub nabywcy mogą mieć wartość dowodową dokumentu dającego prawo do zastosowania stawki 0% przy WDT. Zagadnienie to było przedmiotem interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 8 lutego 2017 r., sygn. 3063-ILPP1-3.4512.203.2016.1.JNa. Zgodnie z nią przepisy ustawy o VAT nie stanowią o formie dokumentów dających prawo do stosowania takiej stawki. Wskazuje to, że każda ich forma jest dopuszczalna, pod warunkiem uprawdopodobnienia ich autentyczności. W czasach szeroko rozwiniętych technik komunikacji brak podstaw do odmowy mocy dowodowej dokumentom elektronicznym. Tak więc listy przewozowe gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego istnienia ich u sprzedawcy w formie papierowej mają moc dowodową dokumentów określonych w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT i tym samym uprawniają do opodatkowania WDT stawką VAT 0%.

    Należy zwrócić uwagę, że ustawa o VAT mówi ogólnie o „dokumentach przewozowych”, brak wymogu by był to wyłącznie list przewozowy. Potwierdza to interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 kwietnia 2017 r., sygn. 2461-IBPP1-4512.95.2017.2.JN. Wskazano w niej, że dokumentem przewozowym może być każdy dokument otrzymany od przewoźnika (spedytora) przez niego podpisany, potwierdzający powierzenie usługi przewozu lub spedycji. Pod warunkiem, że wynika z niego przeznaczenie, iż towary stanowiące przedmiot dostawy dotarły do miejsca odbioru na terytorium innego państwa unijnego.
  2. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku. Powinna ona zawierać wskazanie: rodzaju, ilości, kubatury, zapakowania towaru. Dokumentem zawierającym te dane może być faktura sprzedaży, o ile umieszczone są na niej tego rodzaju dane. Taką opinię wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 10 marca 2015 r., sygn. ILPP4/443-646/14-2/BA.

Zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT istnieje również możliwość przedstawienia dokumentów o charakterze uzupełniającym, jeżeli omówione wyżej dwa rodzaje dokumentów w sposób jednoznaczny nie potwierdzają dostarczenia towaru nabywcy w innym państwie UE. Są nimi w szczególności:

  • korespondencja handlowa z nabywcą w tym jego zamówienie,
  • dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,
  • dokument potwierdzający zapłatę za towar,
  • dowód potwierdzający przyjęcie towaru przez nabywcę.

Dokonujący WDT w pierwszej kolejności powinien więc posiadać dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT. W ich braku posiłkować się może wymienionymi powyżej (art. 42 ust. 11 tejże ustawy). Skoro ustawodawca używa sformułowania „w szczególności” wskazuje to, iż dopuszcza on również inne dowody. Istotne jest, aby potwierdzały one fakt dostarczenia nabywcy towarów stanowiących przedmiot WDT. W ten sposób wypowiedział się WSA w Szczecinie w wyroku z 20 stycznia 2016 r., sygn.akt. I SA/Sz 1295/15. Sąd dopuścił w nim dodatkowe dowody, które stanowią łącznie potwierdzenie realizacji wywozu do innego państwa UE.

Istotne znaczenie ma również uchwała NSA z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10. Uznano w niej, że dla zastosowania stawki 0% przy WDT nie jest niezbędne dysponowanie przez sprzedawcę wszystkimi dowodami wskazanymi w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT (podstawowymi). Potwierdzeniami uzupełniającymi mogą być w opinii NSA również inne dowody mające formę dokumentu. Warunkiem jest spełnienie przez nie wymogów dokumentu określonych w art. 180 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z art. 42 ust. 12 ustawy o VAT jeżeli podatnik nie posiada dowodów dostarczenia towarów kontrahentowi unijnemu przed upływem terminu do złożenia deklaracji rozliczeniowej za:

  1. okres kwartalny – podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji sprzedaży za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji za następny okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres rozliczeniowy nadal nie posiada dowodów;
  2. okres miesięczny – podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji sprzedaży za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji za kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatnik za ten kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy nie posiada dowodów.

Przykład
Zarejestrowany do VAT-UE vatowiec sprzedał towary kontrahentowi z innego państwa unijnego zarejestrowanemu na potrzeby VAT-UE. Transakcja miała miejsce w marcu a faktura wystawiona została ze stawką 0%. I tak:

  • jeżeli dokumenty potwierdzające otrzymanie towarów wpłynęły do 25 kwietnia, WDT ze stawką 0% wykazywane jest w deklaracji kwietniowej,
  • jeżeli dokumenty wpłynęłyby pomiędzy 26 kwietnia a 25 maja vatowiec koryguje deklarację marcową mogąc wykazać w niej WDT,
  • jeżeli dokumenty wpłyną pomiędzy 25 maja a 25 czerwca WDT wykazać należy ze stawką 0% poprzez korektę deklaracji za marzec. W razie nieotrzymania dokumentów do 25 czerwca należy wykazać sprzedaż ze stawką krajową w deklaracji za maj,
  • jeżeli dokumenty wpłyną po 25 czerwca, z chwilą ich otrzymania podatnik może skorygować deklarację za maj (zmniejszenie o 23% VAT) oraz dokonać korekty deklaracji z marzec wykazując WDT ze stawką 0%.

Adam Okonkwo

 

Wszystkie artykuły z tego działu »

WASZE KOMENTARZE (0)

Dodaj nowy komentarz

komentarz:
podpis:
 

Drodzy Użytkownicy podatki.biz. Choć czytamy uważnie Wasze komentarze, nie odpowiadamy na pytania w kwestiach szczegółowych. Zadając je, kierujecie je nie do nas, a do innych Użytkowników podatki.biz. Jeżeli chcecie wyjaśnić lub rozwiązać jakiś problem, zachęcamy do skorzystania z naszego forum dyskusyjnego - www.podatki.biz/forum

Zespół podatki.biz

Napisz komentarz...