Interpretacja podatkowa nie musi wyjaśniać wszystkich wątpliwości podatnika

Tezy: Przepis art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej nie posługuje się pojęciem "pełnej oceny", co oznacza, że organ podatkowy nie ma obowiązku odnoszenia się w sposób szczegółowy do wszystkich argumentów strony zawartych we wniosku. Interpretacja podatkowa ma bowiem dokonać ocenę stanowiska wnioskodawcy - nie zaś jego wątpliwości, nie może też spełniać funkcji opinii prawnej czy porady prawnej wydawanej na potrzeby podatnika.

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Wolf- Kalamala (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia NSA Jerzy Płusa, Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 października 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 942/13 w sprawie ze skargi I. [...] z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2012 r. nr IPPB5/423-903/12-3/MW w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych:

1. uchyla zaskarżony wyrok w całości,
2. oddala skargę,
3. zasądza od I. [...] z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów kwotę 340 (słownie: trzysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 3 października 2013 roku w sprawie o sygn. akt III SA/Wa 942/13 w sprawie ze skargi I. [...] uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2012 rok nr IPPB5/423-903/12-3/MV w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wnioskiem z dnia 24 września 2012 roku, uzupełnionym pismem z dnia 6 grudnia 2012 roku, strona skarżąca zwróciła się do Ministra Finansów (organ upoważniony Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodów polskiego funduszu inwestycyjnego zamkniętego z udział w irlandzkiej spółce osobowej, przedstawiając następujące zdarzenie przyszłe: "Skarżąca jest osobą prawną, funduszem inwestycyjnym zamkniętym utworzonym zgodnie z przepisami ustawy o funduszach inwestycyjnych. Skarżąca zamierza zainwestować, zgodnie z art. 146 ustawy z dnia 27 maja 2004 roku o funduszach inwestycyjnych, w irlandzką spółkę osobową (Investment Limited Partnership, dalej jako ILP) posiadającą w Irlandii status tzw. Specjalistycznego funduszu inwestycyjnego (Qualified Inwestor Fund, dalej jako QIF). Na skutek tej inwestycji, strona skarżąca stanie się wspólnikiem ILP. ILP jest spółką osobową, która na gruncie prawa irlandzkiego nie posiada osobowości prawnej oraz nie jest uznawana za podatnika podatku dochodowego. Podatnikami podatków dochodowych z tytułu dochodów osiąganych przez ILP są – analogicznie jak w przypadku polskich spółek osobowych – wspólnicy ILP. Skarżąca może w przyszłości otrzymać od ILP płatność z tytułu udziału w zysku tej spółki."

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym zadano następujące pytanie: "Czy w związku z przedstawioną strukturą inwestycji, zyski osiągane przez stronę skarżącą z tytułu udziału w ILP powinny być opodatkowane w Polsce na podstawie art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p., jako przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną?

Skarżąca spółka wskazała, że w jej opinii przychody osiągane z tytułu udziału w ILP będą podlegały opodatkowaniu, jako przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ponieważ ILP na gruncie irlandzkiego prawa podatkowanego jest spółką transparentną podatkowo, tj. podmiotem niestanowiącym podatnika podatku dochodowego, powołując się na treść art. 5 ust. 1 oraz art. 4a pkt 14 u.p.d.o.p.

Skarżąca wskazała także a postanowienia polsko – irlandzkiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Madrycie dnia 13 listopada 1995 roku, Dz.U.1996.29.129), nie będzie mogła zostać uznana za rezydenta Irlandii w rozumieniu Umowy, rezydencja i wynikająca z niej ochrona wynikająca z Umowy będzie przysługiwać wspólnikom ILP.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał skargę za zasadną i orzekł, że zaskarżona interpretacja narusza przepisy postępowania, t jest art. 14c § 1 i § 2 O.p. w stopniu uzasadniającym jej wyeliminowanie z obrotu.

Sąd pierwszej instancji wskazał, że przedstawionego przez stronę skarżącą stanowiska, udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy zyski uzyskane przez skarżącą na podstawie art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p. wymagało przeanalizowania w pierwszej kolejności czy przedstawiona przez Skarżącą struktura inwestycji, w tym przepisy Umowy mają charakter prawnie relewantny dla opodatkowania przychodów uzyskiwanych z udziału w ILP przez stronę skarżącego. Sąd wskazał, że tego elementu w uzasadnieniu zaskarżonej interpretacji zabrakło. WSA podkreśliło, że jeżeli organ uzna, że stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe, obowiązany jest jasno zaprezentować stanowisko prawidłowe wraz z jednoznacznym i czytelnym dla adresata uzasadnieniem prawnym tego stanowiska, zawierające m.in. przytoczenie przepisów prawa , na których organ oparł swoje stanowisko wraz z podaniem ich treści oraz wyjaśnienia znaczenia tych przepisów, w kontekście przedstawionego przez stronę stanu faktycznego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie podniósł, że organ w niniejszej sprawie ograniczył się do wskazania, że stanowisko strony skarżącej jest nieprawidłowe, ponieważ korzysta ona ze zwolnienia o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.p.. Organ podatkowy nie odniósł się jednak w żaden sposób do przedstawionych przez stronę skarżącą okoliczno...