Indywidualna stawka amortyzacyjna dla budynku

W odniesieniu dobudynków ibudowli poraz pierwszy wprowadzonych doewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych iprawnych wokreślonych warunkach mogą być stosowane wyższe odzwykłych indywidualne stawki amortyzacyjne. Zobaczmy, jakie to warunki.

Wyjaśnia to interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 29 grudnia 2015 r., nr IBPB-1-2/4510-701/15/AnK.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o jej wydanie wynikało, że pewna spółka kupiła kilkudziesięcioletnie budynki mieszkalne w miejscowościach turystycznych z przeznaczeniem na krótkotrwały najem dla turystów. Po zakupie spółka dokonała modernizacji budynków w celu lepszego dostosowania do turystów. Nakłady inwestycyjne przekraczały 30% wartości początkowej zakupionych budynków. Wolno stojące budynki mieszkalne zaadaptowane na cele noclegowe turystycznego, krótkoterminowego zakwaterowania mieszczą się w grupowaniu KŚT, grupa 1, rodzaj 109 Pozostałe budynki niemieszkalne.

Amortyzacja jest kosztem uzyskania przychodu

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm., dalej: ustawa o CIT) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Artykuł 16a ust. 1 ustawy o CIT wskazuje natomiast, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związ...