Indywidualna stawka amortyzacji dla budynku

Pytanie podatnika: Czy dopuszczalne jest ustalenie dla budynku indywidualnej stawki amortyzacyjnej, wynikającej z zastosowania skróconego do 3 lat okresu amortyzacji, tj. stawki wynoszącej 33,33%?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko #61485; przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2015 r. (data wpływu 26 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE
W dniu 26 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca wraz z małżonką jest wspólnikiem Spółki cywilnej prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej części i akcesoriów do pojazdów samochodowych oraz usług wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi. Na cele działalności gospodarczej, jako wspólnicy tej Spółki, nabyli w dniu 24 lipca 2015 r. budynek, w którym działalność gospodarczą prowadzą w ramach ww. Spółki cywilnej. W budynku tym działalność gospodarczą, przede wszystkim w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej części i akcesoriów do pojazdów samochodowych oraz usług w zakresie konserwacji i napraw pojazdów samochodowych, prowadzi inna Spółka cywilna, w której także Wnioskodawca jest wspólnikiem, wraz z innymi osobami. Użytkowanie przez tę drugą Spółkę odbywa się na podstawie umowy najmu, zawartej z zachowaniem rynkowych warunków umowy.

Budynek wymieniony w niniejszym wniosku został wybudowany ok. 1965 r. przez Spółdzielnię, która pierwotnie, przez ok. 30 lat, wykorzystywała go na cele własnej działalności gospodarczej, a następnie przekazała go, w ramach umów najmu, kolejno kilku różnym podmiotom gospodarczym. Przy czym najem wykonywany był przez tę Spółdzielnię w ramach jej działalności gospodarczej.

Budynek został wpisany do ewidencji środków trwałych Spółki cywilnej, z symbolem 103 Klasyfikacji Środków Trwałych, tj. zaliczony do rodzaju „Budynki handlowo-usługowe”, zgodnie z jego wieloletnim i aktualnym przeznaczeniem. Odpis amortyzacyjny za pierwszy rok dokonany zostanie jednorazowo na koniec roku, zgodnie z dyspozycją art. 22h ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dokonując odpisów amortyzacyjnych wspólnicy Spółki cywilnej zamierzają stosować możliwość wynikającą z art. 22j ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, tj. ustalić stawkę amortyzacyjną wynikającą z przyjęcia trzyletniego okresu amortyzacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym dopuszczalne jest ustalenie dla przedmiotowego budynku indywidualnej stawki amortyzacyjnej, wynikającej z zastosowania skróconego do 3 lat okresu amortyzacji, tj. stawki wynoszącej 33,33%?

Zdaniem Wnioskodawcy, dopuszczalne jest zastosowanie dla budynku indywidualnej stawki amortyzacyjnej, wynikającej z zastosowania skróconego okresu amortyzacji, przy czym okres ten nie może być krótszy niż 3 lata. Zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma prawo ustalić indywidualną stawkę amortyzacyjną dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, przy czym w przypadku budynków i budowli okres ten nie może być krótszy niż 10 lat, z wyjątkiem jednak m.in. budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji środków trwałych (dalej KŚT). Przy tym budynek uznaje się używany, jeżeli podatnik udowodni, że przed nabyciem był wykorzystywany co najmniej przez 60 miesięcy (w tym przypadku jest to okres znacznie dłuższy). Przedmiotowy budynek spełnia wszystkie te warunki, zarówno dotyczące klasyfikacji, jak również okresu użytkowania. Nie ma zdaniem Wnioskodawcy wątpliwości, że zastosowanie znajdzie przepis art. 22j ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, skoro budynek klasyfikowany jest w rodzaju 103 KŚT. Tym samym przysługuje Wnioskodawcy prawo do zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej, jednak przy przyjęciu okresu amortyzacji nie krótszego niż 3 lata, zatem stawka ta nie może być większa niż 33,33%.

Potwierdzenie takiego stanowiska w podobnej sytuacji znajdujemy w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach Nr …., z dnia 16 lipca 2009 r. oraz Nr …., z dnia 26 września 2014 r. (w tej interpretacji organ podatkowy stwierdził, że „(...) jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami, niebędącymi przepisami prawa podatkowego, a tym samym niemogącymi być przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, przedmiotowe budynki zostały prawidłowo zakwalifikowane do rodzaju 103 Klasyfikacji Środków Trwałych, to Wnioskodawczyni winna zastosować indywidualną stawkę amortyzacyjną, o której mowa w art. 22j ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika, że okres amortyzacji wskazanych w nim środków trwałych nie może być krótszy niż 3 lata, co oznacza, że stawka amortyzacyjna może wynosić maksymalnie 33,33% w skali roku”), a także interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie: Nr …., z dnia 17 stycznia 2011 r. oraz Nr …, z dnia 11 lutego 2011 r., w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu Nr …., z dnia 28 kwietnia 2009 r., w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Nr .., z dnia 22 sierpnia 2014 r. i wielu innych, identycznych merytorycznie. Takie samo stanowisko zawarte jest w „Komentarzu do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych 2009”, W. Nykiel, A. Mariański, Gdańsk 2009, zgodnie z którym brzmienie art. 16j ust. 1 pkt 3 updop. obowiązujące od dnia 1 stycznia 2007 r. „(...) usuwa wątpliwości interpretacyjne jakie miały miejsce w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. Obecnie obiekty, dla których możliwy jest okres amortyzacji nie krótszy niż 3 lata, to: trwale związane z gruntem budynki handlowo-usługowe wymienione w rodzaju 103 Klasyfikacji, inne budynki niemieszkalne wymienione w rodzaju 109 Klasyfikacji trwale związane z gruntem, kioski towarowe o kubaturze poniżej 500 m3, domki kempingowe, budynki zastępcze”. Należy zwrócić uwagę, że regulacje dotyczące osób prawnych są w tym zakresie identyczne, więc stanowisko dotyczące opodatkowania osób prawnych znajduje pełne zastosowanie w stosunku do osób fizycznych.

Także A. Bartosiewicz w komentarzu „PIT”, Wydawnictwo Lex, 2015, stwierdza, że „stawka 2,5% nie jest przewidziana także dla trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymien...