Gruby pije wino

Gruby wykorzystał delegacyjną okazję. Okolice Zielonej Góry, piętnaście lat niewidziany kumpel ze studiów. Już wtedy miał fioła na punkcie wina.

- Zaproszę was kiedyś, w wolnej Polsce na winną biesiadę - kiedy Karol tak mówił, było wiadomo, że właśnie odpływa do swoich winnic, kadzi i półnagich dziewcząt deptających winne grona. Stłoczeni w pokoju akademika „Stwosz” biesiadnicy kiwali głowami i sięgali po marne piwo „Puszcza” zagryzane korniszonem ze słoika.

Dwadzieścia lat później Puszcza stała się Puszczańskim, które Gruby pokochał miłością wzajemną a Karol kupił kilka hektarów pod Zieloną Górą i z pasją poświęcił się swojemu studenckiemu hobby.
- No i jestem, włala - powiedział Gruby ściskając się z kumplem - Wina nie kupowałem, bo przecież w domu wisielca nie rozmawia się o sznurze, czy jakoś tak to było.
- Taaa - powiedział Karol.

- Dzień dobry - odezwał się nagle wygarniturowany gość, który wziął się nie wiadomo skąd
- Pan ma ochotę na buteleczkę wina?
- Nie gadaj z nim! - mruknął Karol - Nie - ga- daj - z- nim.
- No, po to zboczyłem z drogi. Słyszałem, że najlepsze Pinot Noir Karol produkuje.
- Tak? A skąd pan słyszał?
- Nie gadaj - palce Karola rozpaczliwie pokazywały sznurowadło na ustach.
- Proszę, proszę, to bardzo ciekawe - zainteresował się facet w garniturze.
- To twoja ochrona? - Gruby zgłupiał.
- W pewnym sensie - odparł Karol półgębkiem.
- Jestem ochroną interesów państwa - dumnie powiedział gość pod krawatem.
- Przez ciebie łajzo nawet stu litrów wina nie mogę zrobić - wybuchnął Karol.
- Bo jesteś oszust i tyle. A ja na oszustów mam alergię! - odwdzięczył się Garnitur.
- Ja, oszust? Winogrona chcę zebrać, bo najwięcej cukru mają teraz, gdzie tu jest oszustwo?

Gruby zbaraniał, stał z walizką przy nodze i kompletnie stracił rezon.
- A zbieraj sobie, zbieraj, tylko najpierw trzy dni wcześniej nas poinf...