Faktura nie musi być oznaczona kodem GTU

Nie ma konieczności oznaczania kodem GTU faktur zarówno krajowych jak i zagranicznych - na których wskazany w osobnej pozycji sprzedaży jest „transport” - albowiem ewentualny obowiązek dotyczy wyłącznie wykazywania GTU w pliku JPK_VAT.

Z wnioskiem o interpretację zwrócił się przedsiębiorca, który prowadzi przedsiębiorstwo produkcyjno-handlowym, którego klientami są odbiorcy zarówno krajowi jak i zagraniczni. Jak wyjaśnił, wyroby gotowe oraz materiały dostarczane są klientom wysyłkowo - za pośrednictwem firmy kurierskiej. Jeśli wartość zakupu nie przekracza ustalonej kwoty, nabywca obciążony jest opłatą za „transport”. Opłata ta zawarta jest na fakturze, jako odrębna pozycja. Nie jest to refaktura kosztów transportu firmy kurierskiej.

Ponadto przedsiębiorca dokonuje sprzedaży towarów podmiotom gospodarczym w ramach UE (WDT). Transport odbywa się za pośrednictwem firmy spedycyjnej lub firmy kurierskiej. Jeśli transport realizowany jest przez niego i na jego koszt, na fakturze dodawana jest opłata transportowa. Opłata ta jest zmienna - zależna od poniesionych kosztów transportu, ale nie jest ściśle refakturą opłat za transport.

Przedsiębiorca chciał wiedzieć, czy powyższe pociąga za sobą konieczność zastosowania dla takich faktur oznaczenia GTU, czy taka faktura wymaga oznaczenia kodem GTU. Zdaniem przedsiębiorcy - nie.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się z przedsiębiorcą. W wydanej interpretacji organ wskazał:

Zasady dotyczące wystawiania faktur zostały określone w przepisach art. 106a-106q ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;

2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12. stawkę podatku;

13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15. kwotę należności ogółem;

16. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których:

a. obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1, lub

b. w przepisach wydanych na podstawie art. 19a ust. 12 określono termin powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty - wyrazy „metoda kasowa”;

17. w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz „samofakturowanie”;

18. w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy „odwrotne obciążenie”;

18a. w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy - wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”, przy czym do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania;

19. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 - wskazanie:

a. przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,

b. przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub

c. innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;

20. w przypadku, o którym mowa w art. 106c - nazwę i adres organu egzekucyjnego lub imię i nazwisko komornika sądowego oraz jego adres, a w miejscu określonym dla podatnika - imię i nazwisko lub nazwę dłużnika oraz jego adres;

21. w przypadku faktur wystawianych w imieniu i na rzecz podatnika przez jego przedstawiciela podatkowego - nazwę lub imię i nazwisko przedstawiciela podatkowego, jego adres oraz numer, za pomocą którego jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku;

22. w przypadku gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy są nowe środki transportu - datę dopuszczenia nowego środka transportu do użytku oraz:

a. przebieg pojazdu - w przypadku pojazdów lądowych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. a,

b. liczbę godzin roboczych używania nowego środka transportu - w przypadku jednostek pływających, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. b, oraz statków powietrznych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. c;

23. w przypadku faktur wystawianych przez drugiego w kolejności podatnika, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c, w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej (procedurze uproszczonej) - dane określone w art. 136;

24. w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3:

a. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL,

b. numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.

Zauważyć w tym miejscu należy, że treść art. 106e ust. 1 ustawy określa, jakie elementy powinna zawierać faktura. Są to elementy obligatoryjne, których podanie ma przede wszystkim cel fiskalny. Służą one bowiem do prawidłowego zidentyfikowania dla celów podatkowych strony podmiotowej danej transakcji, rodzaju transakcji, jak również wartości służących do określenia w kwotach bezwzględnych wysokości zobowiązania podatkowego. Podmiot zobowiązany do wystawienia faktury powinien precyzyjnie określić rodzaj „fakturowanej” czynności, tj. podać nazwę (rodzaj) towaru lub usługi. Źródłem tego obowiązku jest aktualnie art. 106e ust. 1 pkt 7 ustawy. Z treści ww. przepisu wynika jednoznacznie, że faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać m.in. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi.

Odnosząc się do zadanego przez przedsiębiorcę pytania należy także zaznaczyć, że kody GTU są stosowane w części ewidencyjnej nowego JPK_VAT z deklaracją w odniesieniu do wystawianych faktur, ale nie są one umieszczane na fakturze. Zgodnie bowiem z § 10 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług, ewidencja zawiera oznaczenie „13” w przypadku świadczenia usług transportowych i gospodarki magazynowej - Sekcja H PKWiU 2015 symbol ex 49.4, ex 52.1. W przypadku świadczenia innych usług niż ww. (w tym i usług kompleksowych, dla których usługę pomocniczą stanowi transport) w pliku JPK_VAT nie stosuje się oznaczenia „13”.

Zatem w opisanej sytuacji obowiązek oznaczania kodem GTU dotyczy wyłącznie części ewidencyjnej JPK_VAT. Innymi słowy brak jest konieczności (obowiązku) oznaczania tym kodem wystawianych przez przedsiębiorcę faktur, albowiem cytowane przepisy odnoszą się wyłącznie do pliku JPK_VAT.

Podsumowując, nie ma konieczności oznaczania kodem GTU faktur zarówno krajowych jak i zagranicznych - na których wskazany w osobnej pozycji sprzedaży jest „transport” - albowiem ewentualny obowiązek dotyczy wyłącznie wykazywania GTU w pliku JPK_VAT.

Interpretacja indywidualna z 31 maja 2021 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.158.2021.1.ST - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - pełna treść interpretacji

Redakcja podatki.biz