Ekwiwalent za pranie odzieży roboczej i ochronnej a PIT

Wypłata ekwiwalentu za pranie odzieży roboczej z uwagi na fakt, że ekwiwalent ten został przyznany zgodnie z przepisami bhp, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym pracodawca jako płatnik nie jest obowiązany do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od tych świadczeń – wyjaśnił Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 16 stycznia 2014 r., sygn. ILPB1/415-1162/13-2/TW.

Z wnioskiem o interpretację zwróciła się spółka posiadająca szereg stanowisk pracy, z których zajmowaniem wiąże się konieczność dostarczenia pracownikom odzieży roboczej. W związku z brakiem możliwości prania odzieży roboczej przez jeden z oddziałów spółki (brak suszarni) ustalono dla 4 stanowisk pracy kwotę ekwiwalentu pieniężnego za pranie odzieży roboczej we własnym zakresie na 13 zł na miesiąc. Skalkulowano tę kwotę na podstawie porównania cen takiej usługi w pralniach chemicznych, a także skalkulowano wartość proszku do prania, energii, wody, amortyzacji pralki i częstotliwości prania. Kwota ekwiwalentu wypłacana jest wraz z wynagrodzeniem za pracę i przekazywana na konto bankowe pracownika w terminach wypłaty wynagrodzenia.

Spółka chciała upewnić się, że postępuje prawidłowo nie zaliczając do podstawy opodatkowania ekwiwalentu za pranie odzieży roboczej i ochronnej z uwagi na fakt, że wydatki te wynikają z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy art. 237⁹ Kodeksu pracy.

Przychody ze stosunku pracy

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jak podkreślił organ podatkowy, użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Zatem przyznany pracownikowi ekwiwalent pieniężny za pranie odzieży roboczej stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Świadczenia BHP bez PIT

Dyrektor Izby Skarbowej przypomniał jednak, że na mocy art. 21 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Zagadnienia dotyczące dostarczania pracownikom środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, a także związanych z tym wypłat ekwiwalentów pieniężnych reguluje dział X „Bezpieczeństwo i higiena pracy”, rozdział IX „Środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze” Kodeksu pracy.

Stosownie do postanowień art. 237⁷ § 1 Kodeksu pracy, pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach:

1. jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu,
2. ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.

W myśl art. 237⁷ § 2 Kodeksu pracy, pracodawca może ustalić stanowiska, na których dopuszcza się używanie przez pracowników, za ich zgodą, własnej odzieży i obuwia roboczego, spełniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy.

Ponadto na podstawie art. 237⁹ § 2 Kodeksu pracy pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby stosowane środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze posiadały właściwości ochronne i użytkowe, oraz zapewnić odpowiednio ich pranie, konserwację, naprawę, odpylanie i odkażanie.

Jeżeli pracodawca nie może zapewnić prania odzieży roboczej, czynności te mogą być wykonywane przez pracownika, pod warunkiem wypłacania przez pracodawcę ekwiwalentu pieniężnego w wysokości kosztów poniesionych przez pracownika, stosownie do treści art. 237⁹ § 3 Kodeksu pracy.

Z powołanych powyżej przepisów wynika więc, że ekwiwalent pieniężny za pranie odzieży roboczej przysługuje na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy.

Przepisy ustawy podatkowej nie stawiają szczególnych wymogów dla możliwości zwolnienia tego rodzaju ekwiwalentu od opodatkowania. Warunkiem zwolnienia jest wyłącznie to, by prawo do ekwiwalentu i zasady jego przyznawania wynikały z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy.

Biorąc pod uwagę powyższe organ podatkowy stwierdził, że wypłata ekwiwalentu za pranie odzieży roboczej z uwagi na fakt, że ekwiwalent ten został przyznany zgodnie z przepisami bhp, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym spółka jako płatnik nie jest obowiązana do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od tych świadczeń.

Tak więc, spółka postępuje prawidłowo nie zaliczając do podstawy opodatkowania ekwiwalentu za pranie odzieży roboczej i ochronnej.

Ewa Iwan