E-rachunek od osoby prywatnej jako dokument potwierdzający koszt

Pytanie: Czy wydatek wnioskodawcy, pozostający w bezpośrednim związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika, udokumentowany rachunkiem w formie zapisu elektronicznego, wygenerowanym przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, potwierdzony dowodem przelewu należności, można zakwalifikować jako koszt uzyskania przychodów wnioskodawcy?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 23 października 2014 r. sygn. akt I SA/Po 371/14 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 5 lipca 2017 r.) oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 15 marca 2017 r. sygn. akt II FSK 475/15 stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2013 r. (data wpływu 21 października 2013 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku udokumentowanego rachunkiem w formie zapisu elektronicznego, wygenerowanego przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, potwierdzonego dowodem przelewu należności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2013 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem z 9 stycznia 2014 r. (data wpływu 13 stycznia 2014 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku udokumentowanego rachunkiem w formie zapisu elektronicznego, wygenerowanego przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, potwierdzonego dowodem przelewu należności.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 17 stycznia 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał dla Wnioskodawcy postanowienie nr ILPB3/423-504/13-6/JG o odmowie wszczęcia postępowania.

Wnioskodawca na ww. postanowienie z 17 stycznia 2014 r. nr ILPB3/423-504/13-6/JG złożył pismem z 28 stycznia 2014 r. zażalenie.

W odpowiedzi na powyższe zażalenie Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający w imieniu Ministra Finansów, postanowieniem z 20 lutego 2014 r. nr ILPB3/423Z-5/14-2/BN utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

Wnioskodawca na postanowienie z 20 lutego 2014 r. nr ILPB3/423Z-5/14-2/BN utrzymujące w mocy postanowienie z 17 stycznia 2017 r. nr ILPB3/423-504/13-6/JG złożył skargę z 24 marca 2014 r. (data wpływu 28 marca 2014 r.).

Odpowiedź na skargę została udzielona pismem z 17 kwietnia 2014 r. nr ILPB3/4240-14/14-2/BN. W piśmie tym Organ wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 23 października 2014 r. sygn. akt I SA/Po 371/14 uchylił zaskarżone postanowienie z 20 lutego 2014 r. nr ILPB3/423Z-5/14-2/BN oraz poprzedzające je postanowienie z 17 stycznia 2014 r. nr ILPB3/423-504/13-6/JG.

Na wstępie Sąd uznał, że badając legalność zaskarżonego postanowienia trzeba stwierdzić, że stanowisko Organów podatkowych przedstawione w postanowieniach obu instancji narusza przepisy ustawy – Ordynacja podatkowa dotyczące interpretacji indywidulanych.

W ocenie Sądu – instytucja indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego odnosi się głównie do regulacji z zakresu prawa daniowego, jakim jest prawo podatkowe. Nie można jednak tracić z pola widzenia, że prawo podatkowe określa konsekwencje prawnopodatkowe w związku ze zdarzeniami regulowanymi przez inne dziedziny prawa. Przepisy prawa podatkowego, jakkolwiek stanowią autonomiczną dziedzinę prawa, to jednak nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie – wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wiele przepisów podatkowych uzależnia powstanie zobowiązań podatkowych, a zazwyczaj także wysokość tych zobowiązań od zdarzeń czy czynności prawnych uregulowanych bądź zdefiniowanych w przepisach niebędących przepisami prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 w zw. z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Poszczególne ustawy podatkowe zawierają obszerną liczbę przepisów odwołujących się do pojęć i instytucji właściwych dla prawa cywilnego, handlowego czy też innych dziedzin prawa.

Sąd zwrócił też uwagę, że nie można zgodzić się z Organem, że skoro udzielenie interpretacji wymagałoby przeanalizowania przepisów ustawy o rachunkowości, a takie przepisy nie należą do prawa podatkowego, to konieczne było odmówienie wszczęcia postępowania. Przyjęcie, że interpretacja przepisów prawa podatkowego może odnosić się wyłącznie do aktów, których rodzaje wprost zostały wymienione w definicji zawartej w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, może powodować, że nie zostanie zrealizowany cel tej instytucji. Zawężanie lub pomijanie niektórych aspektów stanu faktycznego, przedstawionych we wniosku o udzielenie indywidualnej interpretacji, z powołaniem się na definicję legalną przepisów prawa podatkowego, zawartą w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej nie znajduje uzasadnienia. Mimo że konsekwencje podatkowe wynikają wyłącznie z przepisów prawa podatkowego, to przepisy te w znacznej liczbie przypadków znajdują zastosowanie wyłącznie po spełnieniu przesłanek określonych dla danej czynności lub zdarzenia w przepisach innych gałęzi prawa. Zrealizowanie przesłanek wynikających z innych przepisów prawa aniżeli przepisy podatkowe musi zatem w takim przypadku stanowić podstawę dla dokonywania interpretacji oznaczonych przepisów podatkowych. W przeciwnym wypadku interpretacja, o której mowa w art. 14b i nast. Ordynacji podatkowej, będzie niepełna i nie spełni swojej funkcji.

W ocenie Sądu w niniejszej sprawie podmiot uprawniony wnioskował o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczących możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wyraźnie określonych wydatków, udokumentowanych w sposób szczegółowo opisany. Konieczność odniesienia się do przepisów o rachunkowości nie powoduje, że pytanie dotyczącego kosztów uzyskania przychodów nie dotyczy problematyki podatkowej.

Zdaniem Sądu odmawiając wszczęcia postępowania z wniosku Strony skarżącej w przedmiocie wydania interpretacji indywidualnej, Organ podatkowy naruszył art. 165a 1 w związku z art. 14b Ordynacji podatkowej. Ponownie rozpoznając sprawę, organ podatkowy jest zobowiązany do udzielenia interpretacji Stronie skarżącej w zakresie wynikającym z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Minister Finansów – przez organ upoważniony: Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu – Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie – złożył od ww. wyroku, za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z 15 marca 2017 r. sygn. akt II FSK 475/15 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną.

Rozpoznając niniejszą skargę kasacyjną Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że wykładnia zwrotu „przepisy prawa podatkowego”, zastosowanego w art. 14a § 1 i art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, a tym samym określenie granic przedmiotowych interpretacji przepisów prawa podatkowego, zarówno ogólnych, jak i indywidualnych, nie jest jednolita. Zarówno w literaturze przedmiotu, jak i w orzecznictwie sądowoadministracyjnym, obok wypowiedzi opowiadających się za wąskim rozumieniem tego zwrotu, wyznaczonym definicją zawartą w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, odnotować można stanowisko odmienne, wskazujące na konieczność szerszego rozumienia tego zwrotu, jeżeli przepisy innych, niż prawo podatkowe, gałęzi prawa, mogą mieć wpływ na prawnopodatkową kwalifikację zdarzeń, z zaistnieniem których ustawa podatkowa wiąże powinność przymusowego świadczenia pieniężnego.

Sąd kasacyjny wyjaśnił, że z drugiej strony można wskazać na judykaty, w których uznano, że dla zrealizowania celu, jakiemu służy instytucja prawna indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, konieczne bywa przeprowadzenie wykładni przepisów niemieszczących się w definicji przepisów prawa podatkowego, zawartej w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny podziela ostatnio omówiony pogląd prawny, tym samym aprobując kierunek rozstrzygnięcia przyjęty przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w zaskarżonym wyroku. Należy bowiem zauważyć, że należyte udokumentowanie operacji gospodarczej, która powoduje poniesienie wydatku w celu uzyskania przychodów, jest warunkiem uznania takiego wydatku za koszt uzyskania przychodów. Dlatego też sposób ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych i dokumentowania wydatków ma zasadnicze znaczenie dla rachunku podatkowego, rozumianego jako określenie podstawy opodatkowania, warunkuje bowiem możliwość pomniejszenia przychodów o koszty ich uzyskania. Skoro z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych obowiązani są do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości podatku (straty), podstawy opodatkowania i należnego podatku za rok podatkowy, ocena prawidłowości stosowania tych odrębnych przepisów – przede wszystkim ustawy o rachunkowości – ma znaczenie dla prawnopodatkowej kwalifikacji zdarzeń, z zaistnieniem których ustawa podatkowa wiąże powinność przymusowego świadczenia pieniężnego; regulacje zawarte w tych przepisach podlegają zatem wykładni w toku postępowania interpretacyjnego o tyle, o ile wpływają na interpretację przepisów prawa podatkowego. Skarżąca spółka mogła więc w sposób uzasadniony oczekiwać odpowiedzi na pytanie, czy wydatek ud...

DOSTĘP DO PEŁNEJ TREŚCI SERWISU WWW.PODATKI.BIZ JEST BEZPŁATNY
WYMAGANE JEST JEDNAK ZALOGOWANIE DO SERWISU.
UŻYTKOWNICY ZALOGOWANI MOGĄ RÓWNIEŻ DODAWAĆ KOMENTARZE.

Jeżeli jeszcze nie jesteś zarejestrowany, zapraszamy do wypełnienia krótkiego formularza rejestracyjnego.

REJESTRACJA

dla nowych użytkowników

LOGOWANIE

dla użytkowników podatki.biz

Zapomniałem hasła | Problemy z logowaniem

DLACZEGO WARTO SIĘ ZAREJESTROWAĆ DO SERWISU PODATKI.BIZ?

Otrzymujesz całkowicie bezpłatny stały dostęp do wielu informacji, między innymi do:

  • ujednolicanych na bieżąco aktów prawnych (podatki, ubezpieczenia społeczne i działalność gospodarcza)
  • narzędzi: powiadamiania o nowych przepisach, zmianach w przepisach i terminach
  • kalkulatorów i baz danych
  • działów tematycznych zawierających pogłębione informacje na interesujące Cię tematy; omówienia, odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania
  • strony osobistej, na której znajdziesz aktualne informacje przeznaczone dla osoby o Twoim profilu zawodowym. Dodatkowo będziesz mógł edytować własną listę zakładek w celu szybszego docierania do szczegółowej informacji
  • newslettera informującego regularnie o wydarzeniach związanych z podatkami i działalnością gospodarczą

Czas rejestracji - ok. 1 min

Uwaga

Podczas rejestracji nie zbieramy żadnych szczegółowych danych personalnych i teleadresowych. W każdej chwili możecie usunąć trwale i bezpowrotnie dane dotyczące Waszego konta. Przed rejestracją prosimy o zapoznanie się z regulaminem »