Datio in salutum. Skutki podatkowe w CIT

Z uzasadnienia: W opisanym stanie faktycznym i prawnym przeniesienie własności nieruchomości miało jedynie na celu zwolnienie się Skarżącej z zobowiązania poprzez spełnienie innego świadczenia. Skoro spłata długu nie rodzi po stronie Skarżącej przysporzenia, to spełnienie świadczenia rzeczowego w celu spłaty długu także nie rodzi po stronie spółki przysporzenia.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Jarosław Szaro Sędziowie WSA Tomasz Smoleń / spr./ SO del. Piotr Popek Protokolant specjalista Teresa Tochowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 sierpnia 2015r. sprawy ze skargi "A" Spółki z o.o. z siedzibą w R. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] lutego 2015r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżoną interpretację, 2) określa, że zaskarżona interpretacja nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz skarżącej "A" Spółki z o.o. z siedzibą w R. kwotę 457 (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

UZASADNIENIE

D. Sp. z o.o. ( dalej: Skarżąca ) zwróciła się do Ministra Finansów o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych przekazania zorganizowanej części przedsiębiorstwa tytułem spłaty długu wobec osób fizycznych.

We wniosku przedstawiła następujące zdarzenie przyszłe:
Skarżąca ma zamiar przenieść na osoby fizyczne zorganizowaną część przedsiębiorstwa, na którą składa się m.in. nieruchomość wraz z umowami, pracownicy przedsiębiorstwa (przeniesienie na podstawie art. 23¹ Kodeksu pracy), Czynność ta nie będzie podlegała podatkowi od towarów i usług, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.). W konsekwencji, Skarżąca nie będzie miała obowiązku dokumentowania tej czynności fakturą.

W świetle tak przedstawionego stanu faktycznego Skarżąca zadała następujące pytanie:
Czy przekazanie przez Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością zorganizowanej części przedsiębiorstwa w ramach spłaty długu będzie stanowiło przychód w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Powołując się na art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. ( Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.; dalej: ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych ) wskazała, że przychodami z działalności gospodarczej są należne przychody, choćby nie zostały jeszcze pobrane. Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5 jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie (pod warunkiem niedopuszczenia się jej nieuzasadnionego zaniżenia ).

W ocenie Skarżącej, wydanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie stanowi przychodu. Jak wskazała, powołując się w tym zakresie na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 25 lutego 2014 r., sygn. akt I SA/Wr 1941/13 ( to i kolejne powołane orzeczenia dostępne w internetowej Centralnej Bazie Orzeczeń i Informacji o Sprawach cbois.nsa.gov.pl ), wykonanie zobowiązania, w tym przez świadczenie zamienne ( datio nn salutum ) o jakim mowa w art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny ( Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.; dalej: Kodeks cywilny) jest formą jego zaspokojenia i co do zasady nie powoduje żadnego przysporzenia po stronie spełniającego świadczenie dłużnika.

Z powyższym stanowiskiem nie zgodził się organ, który uznał stanowisko Skarżącej za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu organ wskazał, że "odpłatne zbycie", o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to zarówno klasyczna sprzedaż czyli zobowiązanie się zbywcy do przeniesienia na nabywcę prawa własności rzeczy lub prawa majątkowego w zamian za zobowiązanie się nabywcy do zapłaty ceny ustalonej przez strony w umowie, jak i czynności prawne o podobnym charakterze ( zamiana inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych). W szczególności, organ wskazał że ustawodawca posługując się terminem "wartość wyrażona w cenie" nie przesądził o dopuszczalnej formie zapłaty tej należności. Może ona w ocenie organu nastąpić zarówno w pieniądzu, jak i w innej postaci, np. w formie zwolnienia zbywającego z ciążących na nim zobowiązań wobec nabywcy lub przeniesienia na niego prawa własności rzeczy. Każde z wymienionych rozwiązań będzie prowadziło w ocenie organu do uiszczenia "ceny" zbywanej rzeczy lub prawa majątkowego.

W ocenie organu przeniesienie prawa własności do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w związku ze skorzystaniem z ins...