Czy rower może być kosztem podatkowym?

Wiemy wszyscy, jak cienka jest granica pomiędzy wydatkiem, który może być kosztem uzyskania przychodu przedsiębiorcy, a takim, który ma cechy wydatku osobistego i kosztem być nie może. Wielokrotnie pisaliśmy przecież o gorliwości organów podatkowych w uznawaniu wydatków za osobiste. Czasem zdarzają się jednak miłe niespodzianki.

Przypomnijmy na początek, że w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Artykuł 23 zawiera natomiast katalog wyjątków. Wskazuje te wydatki, które w żadnym wypadku kosztami uzyskania przychodów być nie mogą.

Niby wszystko jest w porządku. Definicja kosztów podatkowych wydaje się jasna. Ponadto jest ona na tyle pojemna, że po odpowiednim uzasadnieniu – pamiętajmy bowiem, że ciężar udowodnienia związku poniesionego wydatku z przychodem lub jego źródłem spoczywa na podatniku – naprawdę wiele różnego rodzaju wydatków możemy zaliczyć do kosztów. Dzięki temu wysokość dochodu będzie niższa i niższy będzie należny do zapłacenia podatek dochodowy.

Sprawa komplikuje się niestety w przypadku przedsiębiorców – osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą. Oczywiście do nich również zastosowanie ma powyższa definicja kosztów. Organy podatkowe podchodzą jednak do niej bardzo rygorystycznie i w wielu poniesionych przez przedsiębiorców kosztach doszukują się wydatków na cele osobiste i nie pozwalają ich odliczać. Tłumaczą, że nie mają one związku z prowadzoną działalnością. Czynią to oczywiście ze szkodą dla przedsiębiorców. Szerokie pole do popisu mają zwłaszcza w przypadku studiów, szkoleń, zakupu okularów, dodatkowych ubezpieczeń zdrowotnych czy nawet uczestnictwa w kursach językowych. Dla fiskusa bez znaczenia pozostaje chociażby fakt, że np. lekarz kupuje okulary, których używa do pracy z mikroskopem i poza gabinetem są mu niepotrzebne. Taki wydatek kosztem po prostu być nie może. O tej i podobnych sprawach pisaliśmy wielokrotnie.

Analizując wydane interpretacje podatkowe, czasem można trafić na niespodziankę. Okazuje się, że przedsiębiorca, który kupi sobie rower, aby dojeżdżać nim do klientów, może ten wydatek zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Potwierdzają to liczne interpretacje organów podatkowych. Tytułem przykładu można wskazać chociażby pisma Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nr IBPBI/1/415-95/13/SK z 26 kwietnia 2013 r. oraz IBPP2/443-377/14/KO z 16 lipca 2014 r., a także interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPB1/415-710/13-2/JB z 10 września 2013 r. Potwierdzają one, że (…) przepisy prawa nie ograniczają możliwości zakupu na potrzeby działalności gospodarczej różnych środków transportu osobowego, w tym także roweru. Warunkiem koniecznym dla uznania wydatków poniesionych na nabycie określonego składnika majątku, w tym przypadku roweru, za koszt uzyskania przychodu jest jego wykorzystywanie na potrzeby i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. (…) Jeżeli rower, który podatnik zamierza zakupić, będzie w istocie wykorzystywany w ramach i na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, to wydatki poniesione na jego nabycie będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, pod warunkiem należytego ich udokumentowania.

Organy podatkowe na szczęście przy zakupie roweru nie wchodzą w szczegóły i nie doszukują się w jednośladach wydatków na cele osobiste. A mogłyby przecież uznać, że jazda na rowerze ma znaczenie zdrowotne, poprawia wydolność krążenia, dobrze działa na pracę serca, mięśni, co jest przecież wydatkiem na cele osobiste. Rower po prostu jest środkiem transportu.

Na koniec warto jeszcze dodać, że od zakupu roweru można odliczyć cały zawarty w jego cenie VAT. Rower, mimo że jest środkiem transportu, nie jest jednak pojazdem samochodowym i limity odliczeń nie mają do niego zastosowania. Potwierdza to m.in. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPP3/443-624/13-2/MKw z 18 lipca 2013 r. Jak czytamy w jej uzasadnieniu, (…) rower nie jest pojazdem samochodowym, do którego mają zastosowanie przepisy art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej. Nie dotyczą go więc ograniczenia w odliczeniu podatku od towarów i usług. W związku z powyższym Wnioskodawcy z uwagi na fakt wykorzystywania ww. roweru do wykonywania czynności opodatkowanych przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy zakupie przedmiotowego roweru na mocy art. 86 ust. 1 ustawy.

Krzysztof Koślicki
redaktor naczelny
www.podatki.biz