Bilety dla członka rady nadzorczej a VAT

Podatnik dokonujący nieodpłatnych świadczeń zobligowany jest niekiedy z tego tytułu do rozliczenia podatku od towarów i usług. Czy pokrycie kosztów uczestnictwa członków w posiedzeniach rady nadzorczej należy zaliczyć do tego rodzaju wydatków?

W świetle art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm., dalej: ustawa o VAT), za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika i jego pracowników oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z przepisu powyższego wynika obowiązek podatnika do rozliczenia podatku należnego w sytuacji, gdy świadczy usługi na cele osobiste określonych osób, lub też gdy świadczy nieodpłatnie usługi do celów innych niż prowadzona przez niego działalność gospodarcza. Przepis powyższy zapobiega zasadniczo wykorzystaniu zasobów przedsiębiorstwa do celów innych niż działalność gospodarcza.

Jeżeli zatem przedsiębiorca świadczy usługi nieodpłatnie to powinien zweryfikować czy świadczenie to wykazuje związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nie zawsze rozpoznanie powyższego będzie jednak proste i oczywiste.

Przykład
Alfa sp. z o.o. ponosi określone wydatki związane z organizacją posiedzeń rady nadzorczej. Posiedzenia odbywają się raz na kwartał. Spółka ponosi wydatki związane z dojazdem członka rady nadzorczej na posiedzenia (członkowie mieszkają w różnych miastach i Spółka wykupuje im przejazd pociągiem lub lot samolotem). Spółka zastanawia się czy powinna rozliczyć podatek należny z tytułu przejazdu udostępnionego nieodpłatnie członkom rady nadzorczej oraz czy może odliczyć podatek naliczony od tych zakupów.

Jak wskazano wyżej, opodatkowanie danej usługi nieodpłatnej zależy od tego czy jest ona świadczona do celów działalności gospodarczej. Należy więc zweryfikować czy udostępnienie członkowi rady nadzorczej przejazdu z miejsca zamieszkania do miejsca, w którym odbywa się posiedzenie wykazuje związek z tą działalnością.

Obowiązek powołania rady nadzorczej, sposób jej organizacji i pracy wynika przede wszystkim z przepisów ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 1578, z późn. zm., dalej: KSH) oraz norm ustrojowych danej osoby prawnej. W myśl art. 382 § 1 KSH, rada nadzorcza sprawuje stały nadzór nad działalnością spółki we wszystkich dziedzinach jej działalności. Jest to więc organ nadzorczy danego podmiotu, który jest bezpośrednio związany z prowadzeniem działalności w danej formie prawnej. Podmiot ten musi więc ponieść wszelkie wydatki związane z funkcjonowaniem tego organu, tak aby jego działalność była możliwa i odbywała się bez zakłóceń. Skoro zatem obowiązek powołania rady nadzorczej wynika bezpośrednio z przepisów ustawowych to należy uznać, że wydatki ponoszone na organizację jej posiedzeń wykazują związek z działalnością gospodarczą danego podmiotu.

Jednocześnie, w świetle art. 392 § 3 KSH, członkom rady nadzorczej przysługuje zwrot kosztów związanych z udziałem w pracach rady. Przepis ten obliguje więc dany podmiot do pokrycia kosztów członka rady nadzorczej związanych z udziałem w posiedzeniach. Jest to więc kolejny obowiązek wynikający z przepisów rangi ustawowej, który związany jest niejako z formą prawną w jakiej prowadzona jest działalność. Należy zatem uznać, że również tego rodzaju wydatki, mimo że spełnione na rzecz członka rady nadzorczej, wykazują związek z prowadzoną przez dany podmiot działalnością gospodarczą.

Należy więc stwierdzić, że wydatek w postaci pokrycia kosztów dojazdu członka rady nadzorczej z miejsca zamieszkania do miejsca, w którym odbywa się posiedzenie, wykazuje związek z działalnością opodatkowaną podatnika i jako taki nie obliguje go do rozliczenia podatku należnego z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług.

Jednocześnie, z uwagi na wskazany powyżej związek wydatku z działalnością opodatkowaną, jeżeli podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego, to będzie on uprawniony do odpowiedniego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z zakupionych przejazdów koleją lub lotów statkami powietrznymi. Na mocy bowiem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Piotr Kępisty, doradca podatkowy, konsultant podatkowy w ECDDP Sp. z o.o.

Wszystkie artykuły z tego działu »

WASZE KOMENTARZE (0)

Dodaj nowy komentarz

komentarz:
podpis:
 

Drodzy Użytkownicy podatki.biz. Choć czytamy uważnie Wasze komentarze, nie odpowiadamy na pytania w kwestiach szczegółowych. Zadając je, kierujecie je nie do nas, a do innych Użytkowników podatki.biz. Jeżeli chcecie wyjaśnić lub rozwiązać jakiś problem, zachęcamy do skorzystania z naszego forum dyskusyjnego - www.podatki.biz/forum

Zespół podatki.biz

Napisz komentarz...