Podstawa opodatkowania przy usługach pośredniczenia przez bank przy sprzedaży walut

Ustawa o VAT nie zawiera szczególnego przepisu, który określałby wprost podstawę opodatkowania dla usług świadczonych przez bank, polegających na pośrednictwie przy sprzedaży walut. Usługi te polegają na tym, że bank nabywa i sprzedaje waluty, nie pobierając prowizji od kupujących ani też od sprzedających. Błędne jest stanowisko organów podatkowych przyjmujące, że we wskazanej sytuacji podstawą opodatkowania jest cena sprzedaży waluty pobierana od nabywcy. W przypadku omawianych usług pośrednictwa przy wymianie walut podstawę opodatkowania stanowi ogólny dodatni wynik banku, zrealizowany w danym okresie na transakcjach sprzedaży i zakupu. Wynik ten jest rezultatem tzw. spreadu, tzn. różnicy między kursem kupna a sprzedaży

O co toczył się spór?

Podatnik (bank) świadczy usługi pośrednictwa finansowego w zakresie wymiany walut. Usługi te polegają na pośredniczeniu między klientami chcącymi nabyć lub sprzedać walutę. Bank nie pobiera z tytułu świadczonych usług żadnych opłat ani prowizji. Jedyne wynagrodzenie banku stanowi tzw. spread, tzn. różnica między niższym kursem kupna waluty a wyższym kursem sprzedaży. Tak w przypadku zbywania, jak i nabywania walut usługi te podlegają zwolnieniu z podatku VAT.

Podatnik powziął wątpliwość, jak należy ująć w deklaracji VAT-7 obrót z tytułu powyższych usług, złożył więc w tej sprawie wniosek o wydanie wiążącej interpretacji podatkowej. Przedstawił w nim swoje stanowisko, zgodnie z którym w przypadku opisanych usług pośrednictwa finansowego podstawę opodatkowania będzie stanowił ogólny dodatni wynik transakcji w danym okresie. Na poparcie swojego stanowiska przytoczył również orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Dyrektor izby skarbowej, który z upoważnienie ministra finansów wydał interpretację, uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. W jego ocenie w omawianej sprawie podstawą opodatkowania jest całkowita cena sprzedaży waluty pobierana od jej nabywcy. Transakcje, w których nabywcą jest sam bank, nie mają znaczenia dla ustalania podstawy opodatkowania. Jako podstawę swojego stanowiska dyrektor podał art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.). W myśl tego przepisu podstawą opodatkowania jest obrót definiowany jako kwota należna z tytułu sprz...