Czasowy brak wykorzystywania budynku dla działalności gospodarczej a opodatkowanie podatkiem od nieruchomości

Nawet nieruchomości niewykorzystywane w danym momencie do prowadzenia działalności należy uznać za związane z działalnością gospodarczą. Nie może być tak, że np. dziura w dachu powoduje, że budynek traci charakter związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej, a przez to zdecydowanie zmniejsza się jego opodatkowanie — orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu.

O co toczył się spór?

Spółka trzykrotnie składała korektę deklaracji na podatek od nieruchomości za 2005 r. dla budynku produkcyjnego o powierzchni użytkowej 4.299,60 m2. Wskazała, że błędnie zastosowano stawki podatku od nieruchomości jak dla budynków służących prowadzeniu działalności gospodarczej. Podatnik argumentował, że obiekt ten nie nadaje się do prowadzenia w nim działalności gospodarczej w zakresie produkcji i obrotu środkami spożywczymi. Jako dowód dołączył decyzję powiatowego lekarza weterynarii. Podatnik powołał się na przepis art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844, z późn. zm., dalej: u.p.o.l.), zgodnie z którym pod pojęciem grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej rozumie się grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z wyjątkiem budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami, a także gruntów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b, chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych.

Prezydent miasta (po kilkakrotnym wcześniejszym uchyleniu jego decyzji o wymiarze podatku od nieruchomości za 2005 r. przez samorządowe kolegium odwoławcze) określił spółce wysokość zobowiązania z tytułu podatku od nieruchomości za rok 2005. W uzasadnieniu wydanej decyzji podkreślił, że na rok podatkowy 2005 podatnik zadeklarował podatek od nieruchomości w innej wysokości niż pierwotnie. W świetle ujawnionych po tej korekcie istotnych dla sprawy nowych faktów okazało się, że wysokość zobowiązania podatkowego jest inna niż wykazana w pierwotnej deklaracji. Zaszła więc konieczność wydania decyzji określającej wysokość zobowiązania z tytułu podatku od nieruchomości.

Samorządowe kolegium odwoławcze, do którego odwołała się spółka, utrzymało w mocy decyzję prezydenta miasta. SKO podkreśliło, że powodem złego stanu technicznego, o którym jest mowa we wskazanym wyżej art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., będzie zdarzenie niezależne od postępowania podatnika. Chodzi także o to, że ze względów technicznych przedmiot opodatkowania nie jest i nie może by...