Zasady składania rocznych zeznań CIT-8

Obowiązek złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu lub poniesionej straty przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych wynika z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.). Dotyczy on podatników będących:

• osobami prawnymi,
• spółkami kapitałowymi w organizacji,
• spółkami niemającymi osobowości prawnej, które mają siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,
• jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej (z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, innych niż wymienione w punkcie 2 i 3 powyżej),
• podatkowymi grupami kapitałowymi.

Kto nie składa CIT-8?

Zeznania nie muszą składać podatnicy:

• zwolnieni od podatku podmiotowo na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o CIT (czyli enumeratywnie wymienione podmioty, takie jak m.in. NBP, jednostki budżetowe, Agencja Nieruchomości Rolnych),
• kościelne osoby prawne (art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a ustawy o CIT),
• uzyskujący przychody wyłącznie z tytułów wymienionych w art. 2 ust. 1 ustawy (m.in. z działalności rolniczej czy leśnej) oraz
• będący nierezydentami, jeżeli na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uzyskali jedynie należności, od których pobierany jest przez płatników tzw. podatek u źródła.

Co wykazać w zeznaniu?

W zeznaniu uwzględnia się dochody, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 2 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy, którzy mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, zaś podatnicy, którzy nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Pol...