Orzecznictwo: Dowód na poniesienie kosztu podatkowego musi mieć formę określoną w przepisach

Z uzasadnienia: Brak prawidłowo wystawionego dowodu księgowego nie eliminuje bowiem możliwości dowodzenia innymi dowodami, w tym dowodami z zeznań świadków. Jednakże należy stwierdzić, że w sytuacji, kiedy przepis prawa materialnego wprost uzależnia zaistnienie określonego skutku od zachowania określonej formy dowodowej, odstępstwa od tak zapisanej zasady nie mogą mieć miejsca. W takiej sytuacji dowody z zeznań świadków lub stron nie mogą zastąpić dowodów z dokumentów, mogą natomiast przyczynić się tylko do wyjaśnienia wątpliwości związanych z treścią istniejącego dowodu, ale nie mogą stanowić wyłącznej podstawy do obciążenia kosztów podatkowych.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Mendecka (spr.), Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz, Protokolant Anna Florek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lipca 2009 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę.

Uzasadnienie

Pierwszą w sprawie zapadłą decyzją z dnia [...] roku nr [...] Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w S. określił dla podatniczki "A" Spółka z o. o. z siedzibą w R. wysokość straty podatkowej w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002 rok w kwocie [...] zł, tj. niższej od zadeklarowanej o kwotę [...] zł . Na skutek odwołania wniesionego od tej decyzji przez podatniczkę Dyrektor Izby Skarbowej w K. decyzją z dnia [...] roku nr [...] uchylił w całości zaskarżone rozstrzygnięcie i przekazał sprawę organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia z tej przyczyny, że nie zostały wyjaśnione wszystkie istotne dla wyniku sprawy okoliczności.

W wyniku ponownego rozpoznania sprawy Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w S. decyzją z dnia [...] roku nr [...] określił dla podatniczki "A" Spółka z o. o. z siedzibą w R. wysokość straty podatkowej w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002 rok w wysokości [...] zł, to jest niższej od zadeklarowanej o kwotę [...] zł.

W uzasadnieniu decyzji organ podał, że na określenie w powyższej decyzji wysokości straty podatkowej wpłynęło zawyżenie przez podatniczkę kosztów uzyskania przychodu o kwotę [...] zł poprzez zaliczenie do nich wydatków związanych z: 1) zakupem benzyny do samochodu oraz usługi za mycie samochodu w łącznej kwocie [...] zł; 2) prenumeratą "Gazety prawnej" w łącznej kwocie [...] zł; 3) nie znajdujących pokrycia w dowodach księgowych Spółki w łącznej kwocie [...] zł, na które składają się: a) usługi marketingowe w łącznej kwocie [...] zł, b)usługi transportowe krajowe w łącznej kwocie [...] zł, c)transport zagraniczny w łącznej kwocie [...] zł; 4) dwukrotnym zaliczeniem wydatków w łącznej wysokości [...] zł dot.: usług reklamowo - promocyjnych w łącznej wysokości [...] zł, b)transportu zagranicznego w łącznej wysokości [...] zł; 5) usługami transportowymi krajowymi dotyczącymi 2001 roku w łącznej wysokości [...] zł; 6) usługami transportowymi wynikających z faktury wystawionej przez Sp. z o.o. "B" w łącznej wysokości [...] zł; 7) transportem środka trwałego (tj. maszyny do cięcia i zwijania wykładzin) w łącznej wysokości [...] zł; 8) delegacji służbowych (krajowych i zagranicznych) w łącznej wysokości [...] zł; 9) poleceniami wyjazdów Pana S.L. odbytymi prywatnym samochodem [...] w łącznej kwocie [...] zł; 10) podróżami służbowymi Pana S.L. w łącznej kwocie [...] zł; 11) podróżami służbowymi Pani K.S. w łącznej kwocie [...] zł; 12) podróżami służbowymi Pana Ł.L. w łącznej kwocie [...] zł; 13) reprezentacją Spółki w łącznej kwocie [...] zł; 14) noclegiem przedstawiciela udziałowca firmy w łącznej kwocie [...] zł; 15) delegacjami zagranicznymi w łącznej kwocie [...] zł; 16) zapłatą za posiłki w ramach delegacji zagranicznych w łącznej kwocie [...] zł; 17) darowiznami usług i towarów w łącznej kwocie [...] zł.

Z rozstrzygnięciem tym nie zgodziła się podatniczka, która we wniesionym odwołaniu domagała się uchylenia decyzji organu pierwszej instancji w całości. Zdaniem odwołującej organ pierwszej instancji w toku postępowania podatkowego nie podjął wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, czym naruszył przepis art. 122 ustawy Ordynacja podatkowa, a ponadto nie został zebrany i w sposób wyczerpujący rozpatrzony cały materiał dowodowy, czego konsekwencją jest naruszenie art. 187 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Podatniczka w swym odwołaniu wyeksponowała w szczególności fakt nie przesłuchania przez organ podatkowy świadka w osobie Pana S.L., którego zeznania zdaniem odwołującej stanowią kluczowy dowód prawidłowego rozpatrzenia sprawy.

Dyrektor Izby Skarbowej w K. nie uwzględnił odwołania i decyzją z dnia [...] roku nr [...] utrzymał w całości w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego [...] Urzędu Skarbowego w S. z dnia [...] roku nr [...] określającą dla podatniczki "A" Spółka z o. o. wysokość straty podatkowej w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002 rok w wysokości [...] zł, to jest niższej od zadeklarowanej o kwotę [...] zł.

Dyrektor Izby Skarbowej w K. zaakceptował w pełni pogląd organu pierwszej instancji i stwierdził, że w wyniku analizy całokształtu zebranego w aktach sprawy materiału dowodowego, nie znalazł podstaw do zajęcia w przedmiotowej sprawie odmiennego stanowiska od zaprezentowanego w zaskarżonej w trybie odwoławczym decyzji organu pierwszej instancji. Organ odwoławczy podniósł, iż wbrew stanowisku podatniczki, organ pierwszej instancji przeprowadził pełne i wyczerpujące postępowanie podatkowe, a także wyjaśnił rzetelnie wszelkie okoliczności w przedmiotowej sprawie. Organ odwoławczy odnosząc się wprost do zarzutu dotyczącego zaniechania przesłuchania Pana S.L. w charakterze świadka uznał zarzut ten za chybiony, wskazując, że organ pierwszej instancji wywiązał się należycie z obowiązków wynikających z procedury podatkowej. Organ pierwszej instancji celem przesłuchania świadka zawnioskowanego przez podatniczkę wystosował do Pana S.L. wezwanie na adres: ul. [...],[...] R. Wezwanie to dwukrotnie awizowano, tj. dnia [...] roku oraz dnia [...] roku, a następnie wobec braku odebrania przesyłki zostało dołączone do akt przedmiotowej sprawy ze skutkiem doręczenia. Organ odwoławczy zwrócił również uwagę, że organ pierwszej instancji wydał postanowienie nakładające na Pana S.L. karę porządkową w wysokości [...] zł za niestawiennictwo bez usprawiedliwienia . W/w postanowienie również zostało dwukrotnie awizowane, a następnie dołączone do akt sprawy. Ponadto organ odwoławczy, aby rozwiać wątpliwości dotyczące adresu Pana S.L. wezwał podatniczkę do usunięcia braków formalnych żądania zawartego w odwołaniu poprzez wskazanie adresu zamieszkania Pana S.L. W odpowiedzi podatniczka podała, że adresy zamieszkania Pana S.L. - na które należy kierować korespondencję - są w posiadaniu Prokuratury Rejonowej oraz Sądu Rejonowego w R., a ponadto wniosła o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka adw. W.H. na okoliczność ustalenia adresu zamieszkania (pobytu) Pana S.L. Wobec faktu nie wskazania przez podatniczkę adresu zamieszkania Pana S.L., organ odwoławczy pismem z dnia [...] roku nr [...] postanowił nie uwzględnić w/w wniosków. Organ odwoławczy zwrócił uwagę, że w przepisach ustawy Ordynacja podatkowa nie została uregulowana kwestia możliwości przymusowego doprowadzenia świadka na przesłuchanie w razie jego niestawiennictwa, co uniemożliwiło organowi podjęcie ewentualnych dalszych czynności procesowych. Organ odwoławczy uznał, że w świetle zgromadzonego materiału dowodowego organ pierwszej instancji słusznie przyjął, że podatniczka nie sprostała wymogom objętym przepisami art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1 pkt 30 w związku z art. 16 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ odwoławczy podkreślił, że poza znajdującymi się w aktach sprawy fakturami, dowodami księgowymi [...], brak jest dowodów, pozwalających powiązać dany koszt z zaistniałą w określonym momencie czynnością potwierdzającą w niniejszym postępowaniu podatkowym wykonanie usług marketingowych, transportowych krajowych i zagranicznych oraz poniesieniem wydatków na delegacje.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego podatniczka zarzuciła decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w K. naruszenie art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej poprzez niewyznaczenie przed wydaniem decyzji stronie skarżącej siedmiodniowego terminu do wypowiedzenia się w sprawie zgromadzonego materiału dowodowego, art. 123 § 1 Ordynacji podatkowej poprzez ograniczenie stronie skarżącej czynnego udziału w postępowaniu i pozbawienie jej możliwości wypowiedzenia się przed wydaniem decyzji co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań, art. 122 Ordynacji podatkowej poprzez niepodjęcie wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy w postępowaniu podatkowym, a mianowicie niewykorzystanie instrumentarium środków prawnych, którymi organ podatkowy dysponuje w celu przeprowadzenia zawnioskowanego przez stronę dowodu i wreszcie art. 187 Ordynacji podatkowej poprzez naruszenie nakazu zebrania i w sposób wyczerpujący rozpatrzenia całego materiału dowodowego w sprawie. W oparciu o powyższe zarzuty skarżąca wniosła o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji, uchylenie poprzedzającej ją decyzji Naczelnika Pierwszego [...] Urzędu Skarbowego w K. z dnia [...] roku nr [...] i zasądzenie zwrotu kosztów według norm przepisanych.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej w K., po przeprowadzeniu ponownej analizy akt sprawy ze sz...