Orzecznictwo: Czy jest różnica pomiędzy doręczeniem a wydaniem?

Z uzasadnienia: W związku z powyższym należy stwierdzić, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w zaskarżonym wyroku zastosował prawidłową wykładnię art. 14b § 3 O.p. (w brzmieniu obowiązującym w roku 2005) i trafnie przyjął, że wydanie postanowienia w przedmiocie interpretacji oznacza nie tylko jego sporządzenie i podpisanie, ale także doręczenie wnioskodawcy. Skoro zatem ostatnia z tych czynności nastąpiła po upływie 3-miesięcznego terminu, organy podatkowe związane są stanowiskiem podatnika zawartym we wniosku. W konsekwencji akt organu pierwszej instancji, w którym przedstawiono stanowisko odmienne, nie może odnieść zamierzonego skutku prawnego i powinien być z obrotu prawnego wyeliminowany.

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. w przedmiocie udzielenia B. S. i M. S. interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Wyrok wydany został w następujących okolicznościach sprawy:

Wnioskiem złożonym dnia 25 stycznia 2005 r. B. i M. S. zwrócili się w trybie art. 14a § 1 (w brzmieniu obowiązującym w roku 2005) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) do Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zadając pytanie, czy małżonkowie prowadzący wspólnie działalność gospodarczą na podstawie odrębnych wpisów do ewidencji działalności gospodarczej i odrębnych numerów identyfikacyjnych REGON prawidłowo składają dwie deklaracje PIT-5 dla rozliczenia podatku dochodowego (po 50% dochodu) oraz jedną deklarację VAT-7 na nazwisko M. S., obejmującą cały obrót osiągnięty przez małżonków z działalności prawniczej i rolniczej, prowadząc jednocześnie jedną księgę przychodów i rozchodów oraz jedną ewidencję sprzedaży i zakupów dla potrzeb podatku od towarów i usług.

Postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2005 r., doręczonym wnioskodawcom dnia 28 kwietnia 2005 r., Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. uznał stanowisko przedstawione we wniosku za nieprawidłowe, gdyż małżeństwo nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych i jeżeli małżonkowie nie zawrą umowy spółki cywilnej i będą kontynuować wspólną działalność, każdy z nich będzie zobowiązany do prowadzenia osobnej księgi przychodów i rozchodów, a także do odrębnego rozliczania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w deklaracjach miesięcznych.

Dyrektor Izby Skarbowej w G. decyzją z dnia 25 sierpnia 2005 r. postanowienie organu pierwszej instancji utrzymał w mocy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 6 czerwca 2007 r. uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej wskazując w uzasadnieniu, że zgodnie z art. 14b § 3 O.p. (w brzmieniu obowiązującym w roku 2005) w przypadku niewydania przez organ postanowienia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku podatnika, płatnika lub inkasenta o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, uznaje się, że organ ten jest związany stanowiskiem podatnika, płatnika lub inkasenta zawartym we wniosku. Datą wydania postanowienia w sprawie interpretacji nie jest data wpisana na postanowieniu, ale data doręczenia tego postanowienia wnioskodawcy. Skoro w rozpoznawanej sprawie postanowienie zostało wydane po upływie trzymiesięcznego terminu, organ ten wydał je w momencie, gdy był już związany stanowiskiem przedstawionym we wniosku. W konsekwencji organ odwoławczy powinien postanowienie to wyeliminować z obrotu prawnego.

Zajmując powyższe stanowisko Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku powołał się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2007 r. (III SA/Wa 3705-06/06) i stwierdził, że jest to pogląd powszechnie akceptowany w piśmiennictwie i utrwalony w orzecznictwie sądów administracyjnych.

W skardze kasacyjnej wywiedzionej na podstawie art. 174 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w G. wniósł o uchylenie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku i przekazanie sprawy temu Sądowi do ponownego rozpoznania.

Wyrokowi zarzucił naruszenie przepisów postępowania w sposób mogący mieć wpływ na wynik sprawy (art. 174 pkt 2 P.p.s.a.), a to:

•   art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) P.p.s.a. przez uwzględnienie skargi mimo, iż organy podatkowe nie naruszyły przepisów postępowania oraz uznanie, że do art. 14b § 3 O.p. ma zastosowanie art. 212 w zw. z art. 219 O.p.;
•   art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) w zw. z art. 3 § 1 i § 2 P.p.s.a. i art. 184 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) oraz art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) przez błędną kontrolę sprawy i przekroczenie uprawnień do sprawowania kontroli wynikających z upoważnienia ustawowego;
•   art. 133 § 1 P.p.s.a. przez błędną ocenę i przyjęcie, że wydanie postanowienia nastąpiło w dacie jego doręczenia, a w konsekwencji, że organ podatkowy nie wydał postanowienia w przewidzianym terminie;
  

oraz

naruszenie przepisów prawa materialnego (art. 174 pkt 1 P.p.s.a.) polegające na bł...