Orzecznictwo: Środki pieniężne w bankach zagranicznych związane z działalnością gospodarczą

"Naczelny Sąd Administracyjny zgadza się z interpretacją wspomnianego unormowania, zaprezentowaną przez Dyrektora Izby Skarbowej i Sąd wojewódzki, iż rachunek bankowy utrzymywany w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą, to taki rachunek, który służy przedsiębiorcy do prowadzenia tejże działalności. Jest to zatem taki rachunek, za pomocą którego dokonywane są rozliczenia z tytułu zawieranych przez przedsiębiorcę transakcji. Rozchody i przychody na takim rachunku dotyczą co do zasady odpowiednio spłacanych długów i wpłat z tytułu posiadanych wierzytelności, związanych z zobowiązaniami przedsiębiorcy zaciąganymi w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (dostawami usług lub towarów)."

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 13 lutego 2007 r., sygn. akt I SA/Bd 825/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę Mirosława K... na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 15 listopada 2005 r. w przedmiocie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Orzeczenie powyższe zapadło na gruncie następującego stanu faktycznego i prawnego.

Pismem z dnia 12 maja 2005 r. podatnik wystąpił do Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z wniosku strony (i następnych pism z dnia 4 i 6 lipca 2005 r.) wynikało, że podatnik prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą pod firmą PHU „A... " w Bydgoszczy. Dochody uzyskane w ramach wspomnianej działalności są opodatkowane 19% podatkiem liniowym, o którym mowa w art. 9a ust. 2 w zw. z art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.), dalej p.d.o.f. Środki pieniężne, uzyskane z w/w działalności gospodarczej, podatnik zamierza ulokować w bankach zagranicznych (w Szwajcarii i w Republice San Marino) jako lokatę kapitałową, a dochód z niej uzyskany przeznaczyć na wskazaną działalność gospodarczą.

W związku z powyższym stanem faktycznym podatnik powziął wątpliwość, czy przychód (dochód) uzyskiwany ze środków pieniężnych ulokowanych w bankach zagranicznych, a pochodzących z działalności gospodarczej strony, można kwalifikować jako przychód z tejże działalności. Skarżący wyraził pogląd, iż odpowiedź na powyższe pytanie powinna być twierdząca, co z kolei decyduje o sposobie opodatkowania tego przychodu (19% podatkiem liniowym).

Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy, postanowieniem z dnia 20 lipca 2005 r. - wydanym na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. nr 8 poz. 60 ze zm.), dalej O.p. -uznał, że stanowisko podatnika, przedstawione we wniosku, jest prawidłowe.

Zdaniem organu podatkowego pierwszej instancji, odsetki uzyskane ze środków pieniężnych pochodzących z działalności gospodarczej skarżącego, a ulokowanych w bankach zagranicznych (przychód), stanowią przychód z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 5 p.d.o.f. (w zw. z zastrzeżeniem zawartym w art. 30a ust. 1 pkt 3 in fine tej ustawy), t.j. są to odsetki od środków na rachunkach bankowych utrzymywanych w związku z wykonywaną działalnością (gospodarczą). Tym samym przychód w postaci tych odsetek powinien być opodatkowany łącznie z pozostałymi przychodami z działalności gospodarczej skarżącego (podatkiem liniowym 19 % - na zasadach określonych w art. 30c p.d.o.f.).

Powyższe postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego nie zostało zaskarżone wobec czego stało się ostateczne.

Postanowienie to zostało jednakże zmienione z urzędu decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 21 września 2005 r. na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 O.p. Organ wyższego stopnia uznał, że stanowisko podatnika jest nieprawidłowe, zaś uwzględniająca je interpretacja Naczelnika Urzędu Skarbowego rażąco narusza prawo.

Wskazaną decyzję Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy ostateczną decyzją z dnia 15 listopada 2005 r. wydaną z powołaniem się na treść art. 233 § 1 pkt 1 O.p., na skutek złożonego przez stronę odwołania.

Według organu wyższego stopnia niedopuszczalne jest uznanie odsetek (przychodu) od środków pieniężnych ulokowanych przez podatnika w bankach zagranicznych za przychód osiągnięty w prowadzonej działalności gospodarczej i opodatkowanie tychże odsetek na takich zasadach, jak pozostałe przychody z działalności gospodarczej. Organ ten nie podzielił tym samym stanowiska Naczelnika Urzędu Skarbowego, iż odsetki uzyskane ze środków ulokowanych przez podatnika na zagranicznych rachunkach bankowych, pochodzić będą z rachunków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 5 p.d.o.f. Rachunek bankowy utrzymywany w związku z działalnością gospodarczą to taki rachunek, za pomocą którego dokonywane są rozrachunki (należności, zobowiązania) pomiędzy posiadaczem tego konta, jako osobą prowadzącą działalność gospodarczą, a kontrahentami, a także z ZUS-em i urzędem skarbowym. Tymczasem konta bankowe, o jakich wspomina podatnik, nie spełniają tych funkcji. Założenie lokat w bankach zagranicznych stanowi jedynie, zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej, formę rozdysponowania osiągniętego dochodu z działalności gospodarczej. W tej sytuacji przychód (odsetki) uzyskany z tytułu lokowania środków pieniężnych na rachunkach zagranicznych, stanowić musi odrębne (od działalności gospodarczej) źródło przychodu. Zdaniem organu wyższego stopnia jest to przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 p.d.o.f., podlegający opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym (t.j. na zasadach określonych w art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy).

W skardze do Sądu wojewódzkiego, na ostatnio wymienioną decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 15 listopada 2005 r., strona wniosła o stwierdzenie jej niezgodności z prawem.

W motywach skargi wywiedziono w szczególności, iż lokowanie środków pieniężnych - pochodzących z prowadzonej działalności gospodarczej - na rachunkach w bankach zagranicznych, nie stanowi formy oszczędzania (co sugeruje organ), a działalność gospodarczą polegającą na inwestowaniu pieniędzy w oparciu o indywidualne umowy biznesowe z bankiem i innymi instytucjami finansowymi, zawarte pomiędzy dwoma podmiotami gospodarczymi. Wspomniane rachunki nie stanowią typowej lokaty bankowej. Rachunek bankowy związany z działalnością gospodarczą to nie tylko taki rachunek, za pomocą którego dokonywane są rozrachunki (należności, zobowiązania) przedsiębiorcy.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.