Orzecznictwo: Szkody w towarach w kosztach uzyskania

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 grudnia 2006 r. (sygn. akt I SA/Bd 666/06) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę Janusza S... na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 sierpnia 2006 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd pierwszej instancji stwierdził, iż organy podatkowe prawidłowo ustaliły stan faktyczny sprawy i właściwie zastosowały przepisy prawa. Wynika z niego, iż podatnik prowadząc pozarolniczą działalność gospodarczą Przedsiębiorstwo Handlowe „S...” Janusz S... zawyżył koszty uzyskania przychodów w łącznej kwocie 137.201,60 zł. w tym: w kwocie 95.603,60 zł z tytułu niedochodzenia i nieudokumentowania szkód w towarach powstałych w trakcie świadczenia usług magazynowych lub transportowych przez firmę „E...” Danuta S..., w kwocie 30.360 zł z tytułu nakładów poniesionych na inwestycje w obcym środku trwałym, w kwocie 11.238 zł z tytułu montażu we własnym zakresie telewizji przemysłowej w punkcie handlowym.

Sąd stwierdził, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz.U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 cytowanej ustawy. Oznacza to, iż podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych każdego wydatku pod warunkiem, iż wykaże jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a poniesienie go ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. W ocenie Sądu pierwszej instancji z zestawienia treści art. 22 oraz art. 23 przytaczanej ustawy nie wynika, aby strata w środkach obrotowych nie mogła być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Jednakże z samego pojęcia straty rozumianego w tym przypadku jako ubytku, w powiązaniu z zamiarem uzyskania przychodu bierze się to, że nie mogą być to straty zawinione.

Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w rozpatrywanej sprawie skarżący nie wykazał by straty jakie poniósł były wynikiem niezawinionych działań. Z akt sprawy wynika bowiem, że podatnik nie dochodził szkód w towarach handlowych w kwocie 95.603,60 zł powstałych w trakcie świadczenia usług transportowych i magazynowych przez firmę „E...”. Brak również było inwentaryzacji magazynów, brak odzwierciedlenia strat w spisach z natury oraz brak ustaleń odpowiedzialności poszczególnych pracowników dało podstawę do swobodnej ocenie organu, z którą godził się Sąd pierwszej instancji, iż podatnik nie wykazał, by zaliczone przez niego do kosztów uzyskania przychodów straty, były wynikiem nieuniknionym.

Również w odniesieniu do wydatków jakie podatnik poniósł na modernizację wydzielonej części ...