Orzecznictwo podatkowe: Prawo do indywidualnego ustalania stawki amortyzacyjnej dla środków trwałych przekazanych na działalność gospodarczą

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 grudnia 2007 r., sygn. akt II FSK 1420/06

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grzegorz Borkowski (sprawozdawca), Sędziowie NSA: Edyta Anyżewska, Bogusław Dauter, Protokolant Agnieszka Lipiec, po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 26 maja 2006 r. sygn. akt I SA/Łd 118/06 w sprawie ze skargi J. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 9 grudnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości straty poniesionej w 2003 r. z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej:

1) uchyla zaskarżony wyrok w całości,
2) uchyla decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 9 grudnia 2005 r. nr [...],
3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w L. na rzecz J. W. kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu części kosztów postępowania sądowego za obie instancje.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę J. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 9 grudnia 2005 r. w przedmiocie określenia wysokości straty w 2003 r. z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stan sprawy przedstawiał się następująco.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego L. decyzją z dnia 19 października 2005 r. określił podatnikowi wysokość straty w kwocie 49.518,12 zł, tj. o 41.160 zł mniej niż podatnik zadeklarował w zeznaniu podatkowym.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło po kontroli dokumentacji podatkowej w firmie „W.”, gdzie stwierdzono nieprawidłowości w zakresie ewidencjonowania kosztów uzyskania przychodów. Zarzucono podatnikowi, że błędnie ustalił wysokość indywidualnej stawki amortyzacyjnej – w wysokości 40% dla samochodu ciężarowego DODGE GRAND CARAVAN. Przedmiotowy samochód po raz pierwszy został zarejestrowany (nabyty) w dniu 18 października 1999 r., natomiast podatnik kupił go w dniu 27 października 1999 r., a następnie zarejestrował w Polsce 1 grudnia 1999 r. Do ewidencji środków trwałych zaś wprowadził go dnia 10 października 2002 r. Zdaniem organu podatkowego nie został więc spełniony warunek określony w art. 22j ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm. – dalej u.p.d.o.f.) dla zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej 40%. Spowodowało to zawyżenie kosztów uzyskania przychodów o kwotę 16.000 zł.

Organ podatkowy pierwszej instancji zarzucił też podatnikowi, że w remanencie końcowym, sporządzonym na dzień 31 grudnia 2003 r. nie wykazał wartości rozpoczętych, a niezakończonych w 2003 r. usług projektowych, na które poniósł wydatki. Wydatki te dotyczyły usług obcych na łączną kwotę 25.160 zł.

W związku z powyższymi ustaleniami organ uznał, że podatnik naruszył art. 24 ust. 2 u.p.d.o.f. w zw. z § 29 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475). W rozliczeniu rocznym doprowadziło to do zawyżenia kosztów uzyskania przychodów o 41.160 zł.

Od tej decyzji podatnik złożył odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej w L.. Po jego rozpoznaniu Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu podatkowego pierwszej instancji.

Zdaniem organu odwoławczego samochód podatnika mógł być amortyzowany wyłącznie metodą liniową przy zastosowaniu stawki 20%. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że podatnik nabył samochód w dniu 27 października 1999 r. Samochód ten był przedtem użytkowany zaledwie dziesięć dni, a do ewidencji środków trwałych wprowadzony 10 października 2002 r. Na podstawie art. 22j ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. podatnik może ustalić indywidualną stawkę amortyzacyjną dla używanych środków trwałych po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji, jednakże w niniejszej sprawie podatnik nie udowodnił okoliczności wykorzystywania samochodu przez okres co najmniej 6 miesięcy przed jego nabyciem. W sprawie bezprzedmiotowy jest fakt używania samochodu przez podatnika przez trzy lata dla celów prywatnych.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że w świetle art. 24 ust. 2 u.p.d.o.f. niewskazanie przez podatnika w remanencie końcowym za 2003 r. wydatków dotyczących usług rozpoczętych i niezakończonych w roku podatkowym spowodowało, że koszty uzyskania przychodu za ten rok nie zostały pomniejszone o tę wartość, co spowodowało ich zawyżenie. Wykonując prace projektowe podatnik korzystał z usług obcych, bez których konkretny realizowany projekt nie mógłby powstać. Poniesiono zatem konkretne i wymierne koszty. W związku z tym projekty rozpoczęte w roku podatkowym i niezakończone do jego końca powinny zostać wykazane w remanencie końcowym na dzień 31 grudnia 2003 r. i wycenione według faktycznie poniesionych na ich realizację kosztów. Organ wskazał, że definicje ustawowe nie zawężają obowiązku sporządzania remanentu oraz wyceny jego składników wyłącznie dla podatników świadczących usługi materialne.

Na decyzję organu odwoławczego została złożona skarga z wnioskiem o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości, wobec naruszenia art. 22g, 22j i 24 u.p.d.o.f.

W ocenie skarżącego w przypadku samochodu DODGE zostały spełnione warunki ustawowe dla zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej. Jego nabycie do firmy nastąpiło w dniu 10 października 2002 r. w drodze decyzji o wyodrębnieniu z majątku prywatnego i wprowadzeniu do majątku firmowego jako środka trwałego. Przed podjęciem tej decyzji samochód był wykorzystywany w celach prywatnych. Zdaniem pełnomocnika ustawodawca traktuje pojęcie „nabycia” bardzo szeroko, w związku z czym interpretacja zawężająca „nabycie środka trwałego” do nabycia w drodze kupna jest nieuprawniona.

Ponadto wskazano, że podatnik prowadził działalność usługową z zakresu usług typowo niematerialnych - usług projektowania urbanistycznego. Tak więc miał prawo zaliczyć poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 4 u.p.d.o.f. Nie musiał zaś korygować kosztów przez wykazanie w remanencie niezakończonych prac projektowych, ponieważ są to prace całkowicie niematerialne.

W skardze zarzucono też, że przepisy rozporządzenia Ministra Finansów rozszerzające zakres remanentu o „produkcję w toku” oraz definiujące czym są poszczególne elementy remanentu zostały wprowadzone do rozporządzenia bez upoważnienia ustawowego. Zgodnie z art. 217 Konstytucji RP takie elementy podatków, jak przedmiot opodatkowania nie mogą być określone w akcie niższego rzędu niż ustawa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że zaskarżona decyzja nie narusza prawa.

Sąd nie podzielił poglądu skarżącego co do możliwości zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej dla samochodu DODGE. W uzasadnieniu wyroku wskazał art. 22j ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f., w myśl którego m.in. samochody osobowe uznaje się za używane, jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane przez co najmniej 6 miesięcy, co nie miało miejsca w przedmiotowej sprawie....