Orzecznictwo - Spór o pojęcie "kontynuacji inwestycji" po jej odkupieniu 

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 13 stycznia 2005 r. (SA/Sz 1969/03) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, po rozpatrzeniu skargi Hanny i Bolesława K na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie Ośrodek Zamiejscowy w Koszalinie z dnia 25 września 2003 r., Nr ZPB-4117-93/03, w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 rok, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Pierwszego Urzędu Skarbowego w Koszalinie z dnia 11 lipca 2003 r, Nr UP-ll-2-2/4110-309/2003, stwierdził, iż zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu oraz zasądził od Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie Ośrodek Zamiejscowy w Koszalinie na rzecz skarżących kwotę 274 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu wyroku Sąd l instancji ustalił, iż zaskarżoną decyzją organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Pierwszego Urzędu Skarbowego w Koszalinie z dnia 11 lipca 2003 r., określającą zobowiązanie w podatku dochodowym za 2002 r. w kwocie 17.418,80 zł. Organ wskazał, że w zeznaniu o dochodach za 2002 r. podatnicy wykazali odliczenie od podatku z tytułu wydatków mieszkaniowych na zakup nowo wybudowanego budynku mieszkaniowego od osoby, która budowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej w wysokości 25.000 zł i budowę budynku mieszkalnego w wysokości 48.107,81 zł. Wydatki na zakup budynku mieszkalnego podatnicy ponieśli i odliczali od podatku w 2001 r., a wydatki w kwocie 25.000 zł z 2002 r. są wydatkami na kontynuację tej inwestycji, natomiast wydatki na budowany przez nich budynek zostały poniesione dopiero od 2002 r. Organ wskazał, że od 2002 r. zniesione zostały ulgi ze wskazanych przez podatników tytułów, a zagwarantowano jedynie odliczanie od podatku dalszych wydatków ze zlikwidowanych tytułów podatnikom, którzy przed tą datą nabyli prawo do ich odliczania, stąd też podatnicy nie mieli prawa do skorzystania z ulgi z tytułu poniesionych wydatków na budowę budynku mieszkalnego w wysokości 48.107,81 zł.

Podatnicy w odwołaniu od decyzji organu l instancji podnieśli, że inwestycją nie są odrębne tytuły wydatków na cele mieszkaniowe, lecz wydatki na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. b-f. Ustawodawca w 2002 r. nie ogranicza prawa do odliczania od podatku dalszych wydatków do określonych tytułów, tylko odnosi się do inwestycji, w związku z którą wydatki były odliczane. Zakwestionowana ulga dotyczy tego samego domu jednorodzinnego, którego budowa jest kontynuowana na podstawie tego samego zezwolenia na budowę, co daje podatnikom prawo do ulgi z tytułu poniesionych wydatków na cele mieszkaniowe.

Organ odwoławczy nie podzielił stanowiska podatników, wskazując, że z art. 27a ust. 1 i ust. 5a wynika, że dla celów podatkowych wydatki poniesione na budowę budynku mieszkalnego i zakup nowo wybudowanego budynku mieszkalnego to dwie odrębne inwestycje mieszkaniowe. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej nabycie dnia 13 sierpnia 2002 r. przez podatników od spółki l użytkowania wieczystego działki gruntu wraz z rozpoczętą budową i uzyskanie na tej podstawie przeniesienia pozwolenia na budowę tego budynku przez podatników spowodowało, iż wydatki ponoszone na budowę tego budynku mieszkalnego nie mogły być traktowane jako kontynuacja inwestycji z tytułu zakupu nowo wybudowanego budynku mieszkalnego. Przy braku kontynuacji inwestycji nie znalazły w sprawie zastosowania przepisy przejściowe art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r., które zezwalają na korzystanie z ulgi z tytułu wydatków na budowę budynku mieszkalnego jedynie podatnikom kontynuującym tę budowę, rozpoczętą przed 1 stycznia 2002 r., a więc podatnicy nie mogli skorzystać z ulgi podatkowej z tytułu poniesionych w 2002 r. wydatków na budowę budynku mieszkalnego.

W skardze na powyższą decyzję skarżący zarzucili decyzjom organów obu instancji naruszenie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 27a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wnieśli o ich uchylenie. Zdaniem skarżących odliczeniu od podatku podlegały w stanie prawnym do 31 grudnia 2001 r. wydatki na własne potrzeby mieszkaniowe, które są realizowane w sposób określony w art. 27 ust. 1 pkt 1 lit. b-f ustawy podatkowej. Skoro ustawodawca przez inwestycję określa potrzeby mieszkaniowe realizowane w różny sposób, to podatnicy w 2002 r. kontynuowali realizację tj. inwestycji przez budowę domu, który w 2001 r. budował deweloper.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, uwzględniając skargę, stwierdził, że kwestią sporną w sprawie było to, czy w przypadku podatników mamy do czynienia z kontynuacją danej inwestycji oraz to, jak należy rozumieć sformułowanie "dana inwestycja" zawarte w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem organów kontynuacja danej inwestycji ma miejsce, gdy podatnik ponosi w 2002 r. dalej wydatki, ale w tej samej formie (z kilku form przyjętych przez art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. a-f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), co przed końcem 2001 r. W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego stanowisko to jest nieprawidłowe, bowiem nie uwzględnia tego, że mimo zmiany i to z przyczyn niezależnych od podatników, podatnicy ponosili w 2002 r. wydatki na budowę tego samego budynku mieszkalnego. Organy pominęły także to, że zawarte w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. odesłanie do uregulowań zawartych w art. 27a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r. odnosi się też do zapisu zamieszczonego na jego początku, wprowadzającym pojęcie "wydatków na własne potrzeby mieszkaniowe podatnika".

Wydatki te mogą być realizowane w różnych formach wskazanych w punktach a-f. W sytuacji, gdy do ulgi budowlanej uprawniały zarówno wydatki poniesione na zakup budynku mieszkalnego od dewelopera jak i wydatki poniesione na budowę budynku mieszkalnego, w tym na współwłasność, to ponoszenie przez podatnika wydatków w rezultacie na ten sam budynek mieszkalny, którego budowę od początku finansował, należy uznać za kontynuację danej inwestycji. Fakt przejęcia inwestycji przez podatników realizujących własne cele mieszkaniowe w związku z zaprzestaniem przez dewelopera budowy i realizacja jej dalej we własnym zakresie jest zdaniem Sądu l instancji kontynuacją danej inwestycji w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. Pojęcie "dana inwestycja" należy bowiem interpretować w tym przypadku w znaczeniu przedmiotowym. Sąd wskazał, iż fakt zawarcia w dniu 13 sierpnia 2002 r. umowy z deweloperem nie spowodował rezygnacji przez podatników z realizacji zaspokojenia tych samych potrzeb mieszkaniowych, a wnioski wysnuwane przez organy z art. 27 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są błędne przepis ten miał ...