Udzielanie pożyczek przez Internet a źródło przychodu w PIT

Z uzasadnienia: O prawnej kwalifikacji działań podatnika jako działalności gospodarczej decyduje spełnienie ustawowych wymogów, a nie skala podejmowanych działań i sposób zagospodarowania wypracowanych przychodów. Zatem, działalność podatnika polegająca na udzielaniu pożyczek w ramach portalu społecznościowego (social lending) stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ma ona bowiem charakter zarobkowy (aktywność podatnika nastawiona jest na uzyskiwanie zysku) i nie ma charakteru przypadkowego (składa się z szeregu powiązanych czynności zmierzających do uzyskania przychodu). Ponadto, działalności tej można przypisać cechę ciągłości - pożyczki udzielane przez podatnika nie będą miały charakteru jednorazowego.

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Rypina, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 17/10 w sprawie ze skargi P. W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w B. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 21 maja 2008 r. nr [...] w przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego oddala skargę kasacyjną.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 9 marca 2010 r., I SA/Gd 17/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę P. W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 21 maja 2009 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych, stosownie do art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a.

Jak zauważono w uzasadnieniu orzeczenia, skarżący złożył wniosek o udzielenie interpretacji w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych odnośnie do opodatkowania odsetek z tytułu pożyczek udzielanych przez Internet. Przedstawiając stan faktyczny sprawy wnioskodawca wskazał, że zamierza korzystać z internetowego serwisu typu social lending, którego działalność polega na kojarzeniu ze sobą osób fizycznych, które chcą udzielić lub wziąć pożyczkę. Wnioskodawca, korzystając z serwisu społecznościowego, lokowałby swoje wolne środki udzielając z wykorzystaniem serwisu pożyczek pieniężnych innym użytkownikom tego serwisu, będącym osobami fizycznymi. Umowy pożyczki zawierane są bezpośrednio pomiędzy pożyczkodawcą oraz pożyczkobiorcą poprzez złożenie oświadczenia woli w postaci elektronicznej. Pożyczkodawca może udzielić jednocześnie pożyczek kilku pożyczkobiorcom, przy czym jednorazowa wysokość pożyczki udzielonej jednemu pożyczkobiorcy nie może przekroczyć kwoty określonej regulaminem serwisu (500 zł). Wnioskodawca chciałby udzielać średnio jednej pożyczki w miesiącu w wysokości od 200 do 3.000 zł, w zależności od woli oraz możliwości i dostępności wolnych środków. Wnioskodawca jest zatrudniony na umowę o pracę i jedynymi jego dochodami są dochody ze stosunku pracy. Środki, które chciałby zainwestować, są oszczędnościami uzyskanymi z wynagrodzenia za pracę.

W związku z powyższym skarżący wniósł o potwierdzenie, że udzielanie pożyczek osobom fizycznym za pośrednictwem serwisu typu social Iending nie będzie stanowiło prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 ze zm.), dalej u.p.d.o.f.

Minister Finansów uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe. Organ doszedł do wniosku, że w przedstawionym przez wnioskodawcę stanie faktycznym czynności związane z udzielaniem pożyczek przez Internet (za pośrednictwem serwisu internetowego typu social lending) stanowią pozarolniczą działalność gospodarczą. Po pierwsze, czynności te podejmowane są w celu zarobkowym we własnym imieniu i na własny rachunek. Pożyczki te udzielane są ponadto w sposób zorganizowany, tzn. wnioskodawca, aby móc udzielać pożyczek musi się podporządkować regułom wyznaczonym przez serwis, musi też posiadać sprzęt komputerowy, dostęp do Internetu. O ciągłym wykonywaniu działalności świadczy natomiast fakt, że pożyczki mają być udzielane średnio raz w miesiącu; nie ma więc w tym przypadku mowy o sporadycznym czy jednorazowym wydarzeniu. W konsekwencji organ stwierdził, że uzyskiwany przez wnioskodawcę dochód należy traktować jako taki, którego źródłem jest pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.)

Minister Finansów zauważył również, że przychodów z opisanych we wniosku czynności nie można zakwalifikować do źródła jakim są kapitały pieniężne. Z treści art. 30a ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f. wynika, że przewidziany w nim sposób opodatkowania nie dotyczy przychodów z tytułu udzielania pożyczek w ramach działalności gospodarczej, a taką właśnie działalność wnioskodawca zamierza prowadzić.

Po nieskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa skarżący złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na w.w. interpretację indywidualną, domagając się jej uchylenia z uwagi na naruszenie art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. oraz art. 14c § 2, art. 121 § 1 i art. 125 § 1 Ordynacji podatkowej. Zdaniem skarżącego, przychód (odsetki) osiągany z ww. działalności, polegającej na udzielaniu pożyczek, należy kwalifikować nie jako przychód z działalności gospodarczej, lecz jako przychód z kapitałów pieniężnych rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f.

Minister Finansów w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zaprezentowaną w zaskarżonej interpretacji indywidualnej.