Sprzedaż w namiocie handlowym a opłata targowa

Z uzasadnienia: Skoro o pobieraniu opłaty targowej decyduje sprzedaż towaru, uprawnione jest jej pobieranie również za prowadzenie sprzedaży poza miejscami do tego wyznaczonymi, przy czym opłacie tej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub w ich częściach. Sporny obiekt budowlany (namiot) jest tymczasowym obiektem budowlanym i nie może jednak zostać zaliczony do budynków. Ponadto, w stosunku do podatnika obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości nie mógł powstać, bowiem na dzień 1 stycznia tymczasowy obiekt handlowy już nie istniał. Zatem, nie będąc podatnikiem podatku od nieruchomości nie podlegał on zwolnieniu od opłaty targowej na podstawie art. 16 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędziowie: NSA Antoni Hanusz, del. NSA Jan Grzęda (sprawozdawca), Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 czerwca 2010 r. sygn. akt I SA/Sz 204/10 w sprawie ze skargi A. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia 8 lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie opłaty targowej oddala skargę kasacyjną.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 16 czerwca 2010 r. sygn. akt I SA/Sz 204/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę A. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia 8 lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie opłaty targowej.

Wyrok zapadł w następujących okolicznościach sprawy:

Z akt administracyjnych sprawy wynika, iż w dniu 3 lipca 2009 r. skarżący, jako dzierżawca, złożył informację w sprawie podatku od nieruchomości wskazując do opodatkowania budowlę - tymczasowy obiekt handlowy położony w P. przy ul. B. [...] na działce nr [...], podając wartość do opodatkowania 47.000 zł. Jednocześnie oświadczył, iż rozpoczęcie budowy obiektu nastąpi z dniem 15 maja 2009 r. a jego rozbiórka lub przeniesienie nastąpi w terminie do dnia 13 września 2009 r.

W dniu 6 lipca 2009 r. Wójt Gminy R. wszczął z urzędu postępowanie w sprawie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2009 r., a następnie umorzył to postępowanie jako bezprzedmiotowe, wskazując, że jeżeli okolicznością, od której uzależniony jest obowiązek podatkowy jest istnienie budowli albo budynku lub ich części, obowiązek podatkowy powstaje z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa została zakończona albo w którym rozpoczęto użytkowanie budowli lub obiektu przed ich ostatecznym wykończeniem. Z uwagi na powyższe, organ podatkowy uznał, że skarżący nie podlegał zwolnieniu od opłaty targowej na podstawie art. 16 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t. jedn.Dz. U. z 2006 r. Nr 121 poz. 844 ze zm.) - zwanej dalej "u.p.o.l.".

Skarżący pomimo ciążącego na nim obowiązku nie uiszczał należnej opłaty targowej, w związku z czym organ podatkowy wszczął postępowanie w sprawie określenia wysokości opłaty targowej z tytułu prowadzenia sprzedaży w obiekcie tymczasowym (namiot) usytuowanym w miejscowości P. ul. B. [...]. Ze zgromadzonego w trakcie postępowania podatkowego materiału wynika, że w okresie od 2 do 31 lipca 2009 r., od 1 do 22 sierpnia 2009 r., 24 sierpnia 2009 r., od 26 do 27 sierpnia 2009 r. oraz 3 września 2009 r. skarżący dokonywał sprzedaży, zajmując powierzchnię 250 m2. Działalność prowadzona była na wydzierżawionej działce, położonej w miejscowości P. ul. B. [...]. Fakt ten potwierdzały, sporządzone na okoliczność uchylania się od uiszczenia opłaty targowej, protokoły sporządzone prze Straż Gminną (inkasentów). W tej sytuacji mając na uwadze ilość dni sprzedaży - 56 dni i wysokość obowiązujących stawek 180 zł - określono wysokość zobowiązania za cały okres dokonywania sprzedaży w kwocie 10.080 zł.

A. O. złożył odwołanie od powyższej decyzji.

Po rozpatrzeniu odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy R.

Organ odwoławczy wskazał, iż jak wynika ze zgłoszenia budowy obiektu budowlanego, namiot handlowy zgłoszony przez A. O. do opodatkowania podatkiem od nieruchomości, nie był trwale związany z gruntem, przez co nie może być uznany w za budynek, zaś jego opis i funkcja powodują, że nie może być również uznany za obiekt małej architektury. Wobec tego stosownie do treści przepisu art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l., zdaniem organu, obiekty tego rodzaju należy traktować jako budowle, gdyż jak stanowi ten przepis, każdy obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, należy uznać za budowlę.

Następnie organ odniósł się do treści przepisów art. 6 ust. 2 u.p.o.l., wskazując, że obowiązek podatkowy skarżącego powstałby z dniem 1 stycznia 2010 r., gdyby budowla nadal istniała. Jednakże obowiązek podatkowy nie zdążył powstać w 2009 r. z uwagi na rozbiórkę tymczasowego obiektu handlowego należącego do skarżącego jeszcze w 2009 r. Brak było zatem podstaw do opodatkowania za 2009 r. podatkiem od nieruchomości nieistniejącej budowli w postaci namiotu handlowego.

Odnosząc się do zarzutu strony, iż teren, na którym postawiony został namiot handlowy, w planie zagospodarowania przestrzennego Gminy R. nie został określony jako targowisko, organ odwoławczy wyjaśnił, iż ustawodawca w ww. przepisie art. 15 ust. 2 u.p.o.l. jednoznacznie określił, że targowiskami są wszelkie miejsca, w których jest prowadzony handel.

Odnośnie powołanego przez stronę art. 84 Konstytucji RP organ wyjaśnił, iż należy on do podstawowych kanonów doktryny podatkowej, w którym przyjęto, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków określonych w ustawie. Natomiast, zgodnie z art. 32 Konstytucji wszyscy są równi wobec prawa, a zatem mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.

W skardze na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skarżący zarzucił naruszenie art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz zaniechanie postępowania lokalizacyjnego dla inwestycji (targowiska) z pominięciem planu zagospodaro...