Jakie są skutki podatkowe przewalutowania kredytu?

Samo przewalutowanie kredytu na złotówki jest neutralne pod względem podatkowym, tj. nie wywołuje skutków ani po stronie przychodów ani po stronie kosztów uzyskania przychodu. Jednak fakt spłaty w rublach rosyjskich przewalutowanej na złotówki pożyczki przesądza o możliwości powstania podatkowych różnic kursowych, o których mowa w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku.

O co toczył się spór?

Spółka akcyjna złożyła wniosek o udzielenie wiążącej interpretacji podatkowej. We wniosku wskazała, że udzieliła w 2005 r. i w 2007 r., podmiotowi zagranicznemu należącemu do tej samej grupy kapitałowej dwóch pożyczek w walucie obcej - dolarach amerykańskich. W dniu 18 listopada 2008 r., zawarte zostało porozumienie pomiędzy pożyczkobiorcą i pożyczkodawcą, że zmienia się waluta długu z USD na PLN po określonym przez strony kursie. Po przeliczeniu waluty na złote strony określiły wysokość zadłużenia w złotych. W dniu 30 września 2009 r. nastąpiła uzgodniona przez strony spłata kapitału pożyczek, jednej w całości, drugiej w części, przy czym odpowiednie porozumienie przewidywało, że dłużnik może spłacić kapitał pożyczki w walucie rubel rosyjski. W przypadku otrzymania rubli rosyjskich wierzyciel przeliczał otrzymaną kwotę na złote polskie wg kursu NBP na dzień poprzedzający datę wykonania przelewu i ta kwota będzie kwotą spłaty pożyczki. Przeliczona na złote kwota (kapitał) pożyczek w dolarach na dzień ich udzielenia była niższa niż kwota (kapitał) pożyczek wyrażona w złotych na skutek ich przewalutowania w październiku 2008 r. W 2009 r. nastąpiła spłata kapitału pożyczek w rublach rosyjskich, których kwota po przeliczeniu na złote przy wykorzystaniu uzgodnionego kursu wymiany odpowiadała kwocie (kapitałowi) pożyczek w złotych na dzień przewalutowania.

Spółka chciała wiedzieć, czy spłata kapitału pożyczki dokonana w 2009 r., w rublach rosyjskich po uzgodnionym kursie w stosunku do złotego, w wyniku czego w walucie polskiej spłacono cały kapitał ustalony na dzień przewalutowania, spowodowała powstanie przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w wysokości dodatniej różnicy pomiędzy kwotą spłacaną przeliczoną na złote a kwotą kapitału udzielonej pożyczki w dolarach amerykańskich przeliczoną na złote w dacie jej udzielenia.

Podatnik stwierdził, że spłata przewalutowanej pożyczki w omawianej sprawie nie spowodowała powstania przychodu należnego, tak samo jak zdarzenie polegające na zmianie waluty pożyczki (przewalutowanie). W wyniku przewalutowania, udzielona pożyczka w walucie obcej, dolarach amerykańskich, została zamieniona na pożyczkę w walucie polskiej. Zdaniem podatnika sytuacja ta nie wyczerpuje definicji, o której mowa w art. 15 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., nr 54, poz. 654, z późn. zm.; dalej: u.p.d.o.p.), tzw. zrealizowanej dodatniej różnicy kursowej, która może powstać u pożyczkodawcy, ani też nie mamy do czynienia z waloryzowaniem pożyczki kursem waluty obcej, o czym jest mowa w art. 12 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.p. i z przychodami wynikającymi z owego waloryzowania.

Podatnik stwierdził też, że przewalutowanie spowodowało, że walutą pożyczki stał się złoty polski, zatem spłata ustalonej w walucie polskiej pożyczki poprzez zapłatę rubli rosyjskich, które po przeliczeniu dały taką samą kwotę w złotych jak kwota pożyczki (kapitału) ustalona w złotych w dacie przewalutowania nie spowodowała w związku z brzmieniem art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p. powstania przychodu do opodatkowania, ponieważ zgodnie z ww. pr...