WSA o opodatkowaniu pojazdów specjalnych: Decyduje wpis w dowodzie rejestracyjnym

Z uzasadnienia: Podstawą do ustalenia obowiązku podatkowego jest ustalenie na podstawie dokumentu urzędowego, jakim jest dowód rejestracyjny, rodzaju pojazdu i na tej podstawie, czy posiadacz tego pojazdu jest obowiązany do uiszczenia podatku od środków transportowych. Podkreślić, że dane zawarte w dowodzie rejestracyjnym nie mogą być podstawą do ustaleń dokonywanych przez organ podatkowy wówczas, gdy odbiegają od danych określonych w dowodzie rejestracyjnym pojazdu, bowiem pozostaje to w sprzeczności z art. 194 Ordynacji podatkowej. Jeżeli podatnik kwestionuje zapisy dotyczące danych środka transportowego wynikające z dowodu rejestracyjnego, powinien dążyć do wszczęcia postępowania zmierzającego do uchylenia lub stwierdzenia nieważności tej decyzji administracyjnej w trybie przewidzianym w K.p.a.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Randak, Sędzia NSA Przemysław Dumana (spr.),, Sędzia WSA Bożena Suleja, Protokolant Paulina Kowalczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi B. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od środków transportowych:

1) uchyla zaskarżoną decyzję,
2) stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do czasu uprawomocnienia się wyroku.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...], nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. w Dz.U. z 2005 roku, nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami), art. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 roku o samorządowych kolegiach odwoławczych (t.j. w Dz.U. z 2001 roku, nr 79, poz. 856 z późniejszymi zmianami) oraz § 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2003 roku w sprawie obszarów właściwości miejscowej samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz.U. nr 198, poz. 1925), utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta S. z dnia [...], nr [...], którą organ ten określił B. W. wysokość zobowiązania w podatku od środków transportowych za 2009 rok w kwocie [...].

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że w 2009 roku podatnik był właścicielem samochodu ciężarowego marki "SCANIA 93M", o numerze rejestracyjnym [...], co obligowało go do złożenia deklaracji na podatek od środków transportowych oraz do uiszczenia tego podatku.

Powołaną wyżej decyzją z dnia [...] organ pierwszej instancji określił podatnikowi wysokość zobowiązania w podatku od środków transportowych za 2009 rok.

W odwołaniu od tej decyzji B. W. podniósł, że przedmiotowy samochód jest przystosowany i przeznaczony do nauki jazdy i nie jest przeznaczony do transportu rzeczy i osób. Oznacza to, że jest pojazdem "specjalistycznym" i podlega zwolnieniu od podatku od środków transportowych. W jego ocenie, argumentem za takim traktowaniem tego pojazdu są przepisy dotyczące warunków technicznych pojazdów stanowiące, że pojazd do nauki jazdy powinien być dodatkowo wyposażony w elementy, których posiadanie warunkuje uzyskanie pozytywnej opinii z badania technicznego w zakresie przystosowania pojazdu do nauki jazdy. Wskazał także, iż należy rozróżnić konstrukcyjne przeznaczenie pojazdu, który jest samochodem ciężarowym czy autobusem od jego faktycznego wykorzystania, jako samochodu do nauki jazdy (pojazdu specjalistycznego), co potwierdza wpis (dokonany przez uprawniony organ, po uprzednim przedstawieniu stosownych dokumentów przez właściciela pojazdu) w dowodzie rejestracyjnym o przeznaczeniu pojazdu do nauki jazdy lub egzaminowania oraz zakres szkolenia w odniesieniu do danej kategorii prawa jazdy - określony w zaświadczeniu o wpisie do rejestru działalności gospodarczej.

Odnosząc się do zarzutów odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w pierwszej kolejności wskazało, że materialnoprawną podstawą podatków od środków transportowych jest ustawa z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. w Dz.U. z 2006 roku, nr 121, poz. 844 z późniejszymi zmianami oraz uchwała Rady Miasta w sprawie określenia wysokości stawek podatku od środków transportowych na dany rok podatkowy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 4 powołanej wyżej ustawy obowiązek podatkowy w zakresie podatku od środków transportowych powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek transportowy został zarejestrowany, a w przypadku nabycia środka transportowego zarejestrowanego od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek transportowy został nabyty. Właściciel pojazdu ma obowiązek złożyć organowi podatkowemu do 15 lutego deklarację na podatek od środków transportowych na dany rok podatkowy, a jeżeli obowiązek podatkowy powstał po tym dniu - w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie tego obowiązku. Z kolei, w myśl art. 11 ust. 4 jest zobowiązany uiścić podatek na rachunek budżetu gminy bez wezwania.

Organ odwoławczy podniósł, że zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych zwalnia się z podatku od środków transportowych środki transportowe stanowiące zapasy mobilizacyjne, pojazdy specjalne oraz pojazdy używane do celów specjalnych w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym. Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2005 roku, nr 108, poz. 908 z późniejszymi zmianami) za pojazd specjalny uważa się jest pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia, przy czym w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

W dalszej części uzasadnienia decyzji organ odwoławczy wskazał, że organ podatkowy nie jest uprawniony do samodzielnego kwalifikowania pojazdów. Organ ten nie może inaczej niż to określa dowód rejestracyjny kwalifikować pojazdu z punktu widzenia celów, do jakich jest on wykorzystywany przez właściciela i ingerować w toku postępowania podatkowego w kompetencję zastrzeżoną, na podstawie odrębnych przepisów, dla innego organu administracji publicznej, którym jest właściwy organ rejestrujący pojazd. Kwestię ustalenia jakiego rodzaju jest dany środek transportowy rozstrzyga Starosta Powiatu, jako organ rejestrujący pojazdy, opierając się przede wszystkim na danych wynikających z dowodu rejestracyjnego oraz stosując kwalifikację pojazdów znajdująca się w załączniku nr 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 27 września 2003 roku w sprawie szczegółowych czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdu do ruchu oraz wzorów dokumentów w tych sprawach (t.j. w Dz.U. z 2007 roku, nr 137, poz. 968 z późniejszymi zmianami). Załącznik nr 1 do powołanego wyżej rozporządzenia zawiera instrukcję w sprawie rejestracji pojazdów i zgodnie z § 11 pkt 3 tego załącznika, w dowodzie rejestracyjnym, w rubryce "rodzaj pojazdu" wpisuje się rodzaj pojazdu zgodnie z klasyfikacją. Wpis w dowodzie rejestracyjnym pojazdu ma charakter konstytutywny, a jego treść ma istotne znaczenie z punktu widzenia kwalifikowania pojazdu, jako określonego rodzaju środka transportowego stanowiącego przedmiot opodatkowania podatkiem od środków transportowych, w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Odnosząc powyższe do stanu sprawy organ odwoławczy wskazał, że opodatkowany środek transportowy jest ciągnikiem samochodowym, a nie pojazdem specjalnym co znajduje potwierdzenie w dowodzie rejestracyjnym i w karcie informacyjnej pojazdu. Wobec powyższego w/w pojazd nie podlega zwolnieniu podmiotowemu, przewidzianemu w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

W skardze, skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach B. W. domagał się "zmiany" zaskarżonej decyzji bądź jej "uchylenia i przekazania do ponownego rozpatrzenia". W krótkim uzasadnieniu skargi podatnik stwierdził, że jego ciągnik o numerze rejestracyjnym [...] n...