WSA: Gwarancja bankowa jest kosztem bezpośrednim

Bezpośrednio związane z przychodami są takie koszty, gdy można wskazać konkretny przychód, do którego odnoszą się koszty mające na celu zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów a zatem w sytuacji, gdy zachodzi związek przyczynowo-skutkowym pomiędzy kosztami uzyskania przychodu a przychodami strony. Koszty związane z zapłaconą kwotą prowizji z tytułu udzielonych gwarancji powinny być uznane za koszty bezpośrednie realizowanej umowy. Fakt udzielania przez spółkę takiej gwarancji jest istotnym elementem umowy oraz ważną zachętą, być może decydującą, o tym czy dana umowa zostanie w ogóle zawarta. Koszty ponoszone na prowizję dotyczącą gwarancji stanowią zatem koszty, które zostały poniesione celem zrealizowania konkretnej umowy czyli konkretnego przychodu, z konkretnego źródła i jako takie powinny zostać uznane jako bezpośrednie koszty ich uzyskania.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Skwierzyńska Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont (spr.) Sędzia WSA Roman Wiatrowski Protokolant st.sekr.sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 08 października 2010 r. sprawy ze skargi M. G. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu - organu upoważnionego przez Ministra Finansów do wydawania interpretacji z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych:

I. uchyla zaskarżoną interpretację,
II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu na rzecz M.G. kwotę [...] zł (słownie: [...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

UZASADNIENIE

Dyrektor Izby Skarbowej w P. w wydanej na wniosek podatnika M. G., na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z dnia [...] 2010 r. znak [...] dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów, uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Interpretacja wydana została na tle następującego stanu faktycznego: wnioskodawca prowadzi w formie spółki jawnej działalność gospodarczą, którą określa jako roboty o charakterze długoterminowym w zakresie budownictwa specjalistycznego. Na wykonywane roboty udziela gwarancji jakościowej, która jest zabezpieczana finansowo gwarancją wykupioną od ubezpieczyciela, udzielaną na okres realizacji umowy, jak i okres 3 do 5 lat po jej zakończeniu. Za udzielenie gwarancji finansowej spółka płaci prowizję na rzecz ubezpieczyciela, prowizja jest fakturowana zgodnie z warunkami zawartej umowy na inwestora. Spółka prowadzi pełną rachunkowość - księgi rachunkowe, a okres dotyczący 3 do 5 lat dotyczy różnych umów, natomiast z każdej umowy szczegółowo wynika okres na jaki ma być udzielona gwarancja. W związku z powyższym wnioskodawca zadał pytanie, czy zapłacona kwota prowizji z tytułu udzielonych gwarancji stanowi dla spółki koszt uzyskania przychodów w dacie poniesienia wydatku, czy należy ją rozliczyć w okresie na który udzielono gwarancji?

Wnioskodawca wyraził pogląd, iż zapłacona kwota prowizji z tytułu udzielonych gwarancji stanowi koszt bezpośredni realizowanej umowy, podlega jednorazowemu fakturowaniu na inwestora, a związku z tym kwota ta powinna być zaliczona w koszty uzyskania przychodów jednorazowo w dacie poniesienia wydatku.

Organ podatkowy uznając w interpretacji stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe stwierdził, iż w przypadku kosztu związanego z uiszczeniem prowizji w związku z zawarciem gwarancji dobrego wykonania robót, wydatek ten nie ma bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach. Wobec powyższego w takim przypadku koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Mając na uwadze przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny oraz uwagi zawarte w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w P. podtrzymał stanowisko prezentowane w interpretacji.

Wnioskodawca w skardze domagał się uchylenia powyższej interpretacji, której zarzucił naruszenie art. 22 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.- dalej: updof). Uzasadniając skargę wywodził, że jeżeli poniesiony przez spółkę wydatek podlega każdorazowo fakturowaniu na inwestora, to jest to koszt bezpośredni. Kwota zafakturowana jest przychodem, a poniesiony wydatek bezpośrednim kosztem jego uzyskania. Wskazał, że organ nie podał, czym kierował się kwalifikując wydatek do kosztów pośrednich. Fakt, że gwarancja obejmuje ok...