Nie każda sprzedaż połączona z montażem stanowi dostawę towarów

Z uzasadnienia: Nie można zgodzić się z poglądem, zgodnie z którym czynność wykonana przez producenta zawsze będzie stanowić dostawę towarów. Z pewnością bowiem wskazać można na wiele takich sytuacji, w których sprzedaż danego wyrobu własnej produkcji wymaga dokonania tylu czynności dodatkowych, że to one decydują o usługowym charakterze danej czynności. Z pewnością nie można z góry zakładać, że każda sprzedaż połączona z montażem (innymi czynnościami), która dokonana jest przez producenta, stanowi zawsze dostawę towarów. Nie bez znaczenia jest także fakt, że wedle klasyfikacji statystycznej dana czynność może być klasyfikowana jako sprzedaż, gdy tymczasem w obecnym stanie prawnym opodatkowaniu podlega dostawa (a nie sprzedaż) towaru. Nie są to zaś pojęcia jednoznaczne.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Roman Wiatrowski Sędziowie WSA Maciej Jaśniewicz WSA Karol Pawlicki (spr.) Protokolant st.sekr.sąd. Urszula Kosowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi [...] sp. z o.o. w T. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...], nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług:

I. uchyla zaskarżoną interpretację,
II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w P. - organu działającego z upoważnienia Ministra Finansów do wydania interpretacji na rzecz [..] sp. z o.o w T. kwotę [...] zł (słownie: [...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

UZASADNIENIE

Wnioskiem złożonym w dniu [...] lipca 2009 r. A. sp. z o.o. zwróciła się do Ministra Finansów o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego. Jako przepisy będące przedmiotem interpretacji wskazano art. 7 ust. 1, art. 8 ust. 1, art. 41 ust. 12 - 12c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) oraz § 6 ust. 2 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

W stanie faktycznym sprawy wnioskodawca wskazał, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą, m.in. w zakresie wykonywania aluminiowych szklonych zabudów balkonów w obiektach budownictwa mieszkaniowego pod konkretne zamówienie klienta. Spółka podpisuje z klientami umowy lub przyjmuje zamówienie na wykonanie konkretnej zabudowy balkonu w konkretnym budynku mieszkalnym. Wykonanie zabudów następuje na podstawie projektów dostarczonych przez klienta lub własnych projektów wykonywanych na podstawie pomiarów dokonanych w miejscu zabudowy. Kolejnym etapem jest zakup niezbędnych materiałów i wykonanie zabudowy balkonu w zakładzie Spółki. Ostatnim etapem jest montaż zabudowy w budynku mieszkalnym. Za taką kompleksową czynność ustalone jest jedno wynagrodzenie. Spółka wskazała, iż uznaje wykonane kompleksowej czynności jako świadczenie usług z materiałów dostarczonych przez wykonawcę, gdyż decyduje o tym charakter zleconych robót budowlanych (art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług), a nie przeniesienie na klienta prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanymi przez Spółkę towarami (art. 7 ust. 1 ustawy). Okoliczność, że Spółka jest producentem montowanych wyrobów nie ma przy tym znaczenia dla osiągnięcia tego ostatecznego celu. Spółka opodatkowuje powyższe czynności preferencyjną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, obecnie na podstawie obowiązującego art. 41 ust. 12 - 12c ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 6 ust. 2 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka wskazała także, że organy statystyczne kwalifikują powyższe czynności zgodnie z obowiązującymi statystycznymi zasadami metodycznymi do działalności wytwórczej (PKWiU 28.11.10-50.00).

We wniosku o wydanie interpretacji wnioskodawca zadał następujące pytanie: czy w przypadku wykonania aluminiowych szklonych zabudów balkonowych w obiektach budownictwa mieszkaniowego Spółka powinna stosować stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 7% czy 22%?

Zdaniem wnioskodawcy wykonywane przez niego czynności powinny być opodatkowane 7% stawką VAT ponieważ:

1. kwalifikacje statystyczne mogą mieć jedynie charakter pomocniczy, a nie zasadniczy przy kwalifikacji wykonywanych czynności, gdyż jest to sprzeczne z celem i brzmieniem wspólnotowego systemu VAT. Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2006 r. Nr 347/1) identyfikuje dane czynności jako dostawę towarów lub świadczenie usług nie posługując się klasyfikacjami statystycznymi, przyjmuje szeroką definicję tych pojęć. Wnioskodawca powołał wyrok WSA w Gdańsku z dnia 17 marca 2009 r., sygn. akt. I SA/Gd 920/08,

2. stanowią one jednorodne świadczenie, mające charakter świadczenia kompleksowego, którego nie należy dla potrzeb podatkowych sztucznie dzielić (wyrok NSA z dnia 2 grudnia 2008 r., sygn. akt. I FSK 1946/07 oraz wyrok ETS z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04),

3. nie jest dopuszczalne różnicowanie sytuacji podatnika w zależności od tego czy jest on producentem danego towaru, czy też nim nie jest, gdyż stanowi to naruszenie zasad równości opodatkowania wynikającej z art. 32 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej.

W interpretacji indywidualnej z dnia 2 października 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając w imieniu Ministra Finansów, uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu interpretacji, po dokonaniu analizy przepisów art. 2 pkt 6 i 12, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1, art. 8 ust. 1, art. 41 ust. 1 i ust. 2, ust. 12 i 12b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzono, że montaż aluminiowych szklonych zabudów balkonów, wyprodukowanych przez wnioskodawcę, należy traktować jako dostawę towarów i tym samym opodatkować stawką właściwą dla dostawy danego towaru, czyli stawkę 22%.

W ocenie organu symbole statystyczne mieszczące się w Dziale 28 PKWiU "Wyroby metalowe gotowe, oprócz maszyn i urządzeń", zawierające również grupę 28.11.10 "Budynki prefabrykowane z metalu", obejmują materiały (wyroby), czyli towary w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a nie usługi.

W wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa z dnia 19 października 2009 r. strona zarzuciła wydanej interpretacji naruszenie:

- art. 217 Konstytucji RP przez przyjęcie, że klasyfikacje statystyczne określone rozporządzeniem Rady Ministrów w istocie decydują na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług w przedmiocie opodatkowania,

- art. 41 ust. 12-12c ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 6 ust. 2 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów o podatku od towarów i usług przez ich błędną interpretację i odmowę ich zastosowania dla usług świadczonych przez Spółkę, a tym samym naruszenie zasady równości opodatkowania, wynikającej z art. 32 Konstytucji RP,

- art. 41 ust. 1 ustawy przez jego niewłaściwe zastosowanie w sprawie, w sytuacji, gdy spółce przysługiwała preferencyjna 7% stawka podatku od towarów i usług.

Spółka wskazała, że przyjęcie przez organ stanowiska, że klasyfikacje statystyczne mają zasadnicze znaczenie przy kwalifikacji wykonywanych czynności dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest błędne. W opinii Spółki powyższe stanowisko jest sprzeczne z celem i brzmieniem wspólnotowych przepisów dotyczących tego podatku, gdyż Dyrektywa 2006/1/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. Nr 347 s. 1) rozróżnia dane czynności jako dostawę towarów lub świadczenie usług, nie posługując się klasyfikacjami statystycznymi.

W ocenie Spółki w wydanej interpretacji pominięto, iż z punktu widzenia klienta, czyli odbiorcy czynności wykonanych przez spółkę, istotne jest zamontowanie zabudowy balkonu poprzez wykonanie określonych robót budowlanych, a nie przeniesienia na niego prawa do rozporządzania w wyniku dostaw wyprodukowanymi przez spółkę towarami jak właściciel. Tym samym dla klienta bez znaczenia pozostaje fakt, czy wykonawca aluminiowej szklanej zabudowy jest jej producentem czy też nie. Czynności polegające na wyprodukowaniu, a następnie zamontowaniu wyprodukowanych zabudów balkonów stanowią zatem jedną czynność, którą zakwalifikować należy jako usługę budowlano-montażową, będącą celem umowy zawartej między spółką a klientem i która powinna być opodatkowana 7% stawką podatku od towarów i usług.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

W skardze z dnia 23 grudnia 2009 r. Spółka zarzuciła wydan...