Sprzedaż nieruchomości używanej na potrzeby działalności gospodarczej

Z uzasadnienia: Od dnia 1 stycznia 2003 r. sprzedaż nieruchomości niemieszkalnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą stanowi przychód z działalności gospodarczej i to niezależnie od tego czy następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Kwarcińska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Sławomir Kozik, Sędzia NSA Alicja Stępień, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Zawiślińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi T.K. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 3 grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę.

UZASADNIENIE

T. K. wystąpił do Ministra Finansów z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że skarżący w 2005 r. prowadził działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. W roku 2006 wspólnicy nabyli 2/3 udziałów w lokalu użytkowym o łącznej powierzchni 150 m2, współwłaścicielem w pozostałej części została żona wspólnika skarżącego, która udział w części 1/3 nabyła do majątku odrębnego. Skarżący wyjaśnił przy tym, że spółka w zakresie swojej działalności nie prowadziła obrotu nieruchomościami ani nie wykonywała podobnych czynności, jak również udział w nieruchomości nie został nabyty celem jego odsprzedaży. Współwłaściciele dokonali fizycznego podziału przedmiotowego lokalu poprzez wyodrębnienie dwóch pomieszczeń o powierzchni odpowiadającej wielkości posiadanych udziałów, tj. 100 m2 i 50 m2. Wspólnicy spółki wykonali prace remontowo-adaptacyjne, po zakończeniu których rozpoczęli faktyczne użytkowanie pomieszczenia prowadząc w nim działalność doradczą, zarówno jako spółka, jak i indywidualnie. Z uwagi na fakt, że wyodrębnione pomieszczenie nie zostało przekształcone w samodzielny lokal, nabyty przez wspólników udział w nieruchomości nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i nie był amortyzowany. Skarżący wskazał, że spółka odliczyła w całości podatek VAT wynikający z faktury VAT wystawionej przez sprzedającego nieruchomość, a także podatek VAT z tytułu towarów i usług nabytych w ramach prac remontowo-adaptacyjnych. W roku 2008 spółka cywilna została rozwiązana, a skarżący, zgodnie z art. 875 § 1 K.c., stał się współwłaścicielem lokalu użytkowego w części 1/3. Po rozwiązaniu spółki skarżący kontynuował działalność doradczą, którą prowadził (i prowadzi nadal) w miejscu swojego zamieszkania. Tym samym należąca do niego część lokalu użytkowego nie jest wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej, której przedmiotem - jak podkreślił - nie jest obrót nieruchomościami, nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych, nie jest również przedmiotem najmu, dzierżawy. Przed sądem powszechnym zawisła sprawa o zniesienie współwłasności nieruchomości i przyznanie prawa własności lokalu byłemu wspólnikowi i jego małżonce poprzez spłatę skarżącego. Natomiast skarżący żąda przyznania na jego rzecz prawa własności części wyodrębnionego dla niego pomieszczenia i nałożenie na byłego wspólnika obowiązku spłaty udziału małżonki. Jednocześnie skarżący rozważa możliwość zawarcia ugody i sprzedaż posiadanego udziału w nieruchomości na rzecz pozostałych współwłaścicieli, a następnie wydatkowania uzyskanych środków na zakup lokalu, który wykorzystywałby na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zwrócił się z zapytaniem czy zniesienie współwłasności nieruchomości przez sąd z zasądzeniem spłat na jego rzecz, czy też w drodze zawartej przez współwłaścicieli umowy należy kwalifikować jako dochód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości oraz czy skarżący będzie uprawniony do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm., zwanej dalej u.p.d.o.f.). W ocenie skarżącego na tak sformułowane pytania należy odpowiedzieć twierdząco. Zniesienie współwłasności nieruchomości czy to przez sąd, czy też w drodze zawartej umowy będzie stanowiło odpłatne zbycie nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 i art. 30e u.p.d.o.f., a dochód z tego tytułu będzie podlegał zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. Argumentując swoje stanowisko skarżący wskazał, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8, ust. 2 i 3, art. 14 ust. 2 pkt 1 oraz art. 22d ust. 1 u.p.d.o.f. źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub udziały w nieruchomości, z wyjątkiem - kwalifikowanego jako przychody z działalności gospodarczej - odpłatnego zbycia składników majątku, stanowiących środki trwałe i wartości niematerialne i prawne lub składników majątku o wartości niższej niż 3.500 zł (a wyższej niż 1.500 zł), które były wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej podatnika i były ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Zdaniem skarżącego przychodem z działalności gospodarczej nie jest jednak odpłatne zbycie nieruchomości o charakterze mieszkalnym. Przypomniał, że nabyty przez byłych wspólników udział w lokalu użytkowym nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych.

Minister Finansów w zaskarżonej interpretacji z dnia 3 grudnia 2009 r. uznał stanowisko skarżącego za nieprawidłowe. W uzasadnieniu interpretacji przywołano brzmienie art. art. 9 ust. 1, art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8, art. 14 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 oraz art. 22d ust. 2 u.p.d.o.f., z których wywiedziono, że podstawowym kryterium zaliczenia przychodu ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej do przychodów z tego tytułu jest fakt jego wykorzystywania w ramach działalności. Tym samym bez znaczenia pozostaje okoliczność, że składnik majątku nie był ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wyjątek stanowi jedynie odpłatne zbycie nieruchomości mieszkalnych. Podkreślono, że w art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f. nie zostały wymienione wszystkie przychody z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., zaś w art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. ustawodawca wskazał niektóre przychody, które również zaliczył do przychodów z działalności gospodarczej. Następnie organ podatkowy przytoczył treść art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. i wyjaśnił, iż przedmiotowe zwolnienie dotyczy wyłącznie dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) u.p.d.o.f.

Mając na uwadze obowiązujące regulacje prawne Minister Finansów stwierdził, że w przedstawionym przez skarżącego stanie faktycznym przychód ze zbycia udziału we współwłasności lokalu użytkowego, który był wykorzystywany do potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej uznać należy za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f., z uwzględnieniem art. 10 ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.f., zaś skarżącemu nie będzie przysługiwało prawo do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f.

Pismem z dnia 28 grudnia 2009 r. skarżący wezwał Ministra Finansów do usunięcia naruszenia prawa. Podniósł zarzut błędnej wykładni powołanych przez organ podatkowy przepisów dotyczących przychodów z tytułu działalności gospodarczej poprzez przyjęcie, że nie stanowią one katalogu zamkniętego. Zdaniem skarżącego w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami z działalności gospodarczej, która zdefiniowana została w art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f., są: (1) przychody uzyskiwane bezpośrednio w jej wykonywaniu (art. 10 ust. 1 pkt 3 i art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f.) oraz (2) niektóre inne przychody, które nie zostały wprawdzie osiągnięte w jej wykonywaniu, lecz pozostają z nią w związku, a które zostały enumeratywnie wymienione w art. 14 ust. 2 p.d.o.f. Należą do nich zatem przychody ze zbycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności gospodarczej, ujęte w w...