Szacowanie dochodu w przypadku nierzetelności ksiąg

Z uzasadnienia: "..wskazany w zarzucie skargi kasacyjnej przepis art. 193 § 6 i § 7 Ordynacji podatkowej, dotyczy obowiązku organu określenia w protokóle badania ksiąg podatkowych, w przypadku stwierdzenia przez ten organ, że prowadzone są one w sposób nierzetelny lub wadliwy, za jaki okres i w jakiej części nie uznaje ksiąg za oowód tego, co wynika z zawartych w nich przepisów. Odpis tego protokółu organ doręcza stronie, co wynika z art. 193 § 7 Ordynacji podatkowej."

Skarga kasacyjna przysługuje, w myśl art. 173 § 1 u.p.p.s.a., od orzeczeń sądów administracji pierwszej instancji, a nie aktów czy czynności organów administracji publicznej prowadzących postępowanie podatkowe. Z tej przyczyny, w art. 174 punkt 2 u.p.p.s.a., na podstawie którego sformułowany został omawiany zarzut skargi kasacyjnej, może być mowa jedynie o postępowaniu, po którego przeprowadzeniu zostało kwestionowane orzeczenie wojewódzkiego sądu administracyjnego, a więc postępowania sądowoadministracyjnego, a nie jurysdykcyjnego postępowania podatkowego zakończonego wydaniem objętej skargą decyzji.

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 28 maja 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w sprawie o sygnaturze akt I SA/Sz 5/08, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) dalej u.p.p.s.a., oddalił skargę Małgorzaty i Roberta B na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 30 października 2007 roku, w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 rok. Zaskarżoną do Sądu decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w Szczecinie utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Szczecinie z dnia 30 maja 2007 r. w sprawie określenia małżonkom Małgorzacie i Robertowi B zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. w wysokości 71.687,00 zł. Z uzasadnienia decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie wynikało, że Robert B prowadził w 2003 r. działalność gospodarczą pod nazwą Zakład Usługowo-Handlowy Robert B z siedzibą w D, gm. S, opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych, a zdarzenia gospodarcze ewidencjonował w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Działalność ta w 2003 r. polegała na handlu odpadami tartacznymi, tj. trocinami, zrzynami, okorkami i zrębkami. We wspólnym zeznaniu o wysokości dochodów małżonków osiągniętych w 2003 r. sporządzonym na formularzu PIT-36 Robert B wykazał przychód z działalności gospodarczej w kwocie 1.022.794,38 zł, koszty uzyskania przychodów w wysokości 834.245,40 zł oraz dochód w kwocie 188.548,98 zł. Małgorzata B nie wykazała żadnego dochodu. Należny podatek dochodowy, po uwzględnieniu opłaconej składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne (1.463,83 zł), obliczony wg skali określonej w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Małgorzata i Robert B wykazali w kwocie 49.941,10 zł.

W dniu 12 października 2005 r. została wszczęta kontrola skarbowa w zakresie rzetelności deklarowania podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania podatków stanowiących dochód budżetu państwa za 2003 r. w prowadzonym przez Roberta B Zakładzie Usługowo-Handlowym, która wykazała szereg nieprawidłowości. Zostały one ujęte w podpisanym w dniu 16 marca 2007 r. protokóle nr OZ-lll-2256/2005 oraz decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Szczecinie z dnia 30 maja 2007 r., w której jednocześnie określono w związku z tym zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. w wysokości 71.687,00 zł. Podstawą określenia należnego podatku w wysokości wyższej od zeznanej stanowiło stwierdzone przez organ pierwszej instancji zaniżenie przychodu (z tytułu niezaewidencjonowanej sprzedaży trocin) o 53.623,40 zł oraz nieuznanie za koszty uzyskania przychodów wydatków w kwocie 683,39 zł związanych z zakupem oleju napędowego, udokumentowanym fakturą VAT dotyczącą 2002 r. na kwotę 100,00 zł, oleju napędowego, udokumentowanym fakturą VAT wystawioną na inny podmiot gospodarczy w kwocie 538,81 zł oraz odzieży na wartość 44,58 zł.

W wyniku ponownego rozpoznania sprawy, w powołanej na wstępie decyzji z dnia 30 października 2007 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Szczecinie wskazując na przepisy art. 193 § 1 - 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 roku Nr 8, poz. 60) oraz § 11 ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów uznał, że stwierdzone przez organ kontroli u podatnika Roberta B nieprawidłowości świadczą o braku zgodności dokonywanych w księdze podatkowej zapisów ze stanem rzeczywistym. Zdaniem organu odwoławczego świadczy o tym przede wszystkim stwierdzenie różnic w ilości 12.153,23 mp trocin, pomiędzy sprzedażą ujętą w księdze podatkowej, a wykazanym w tej księdze zakupem, co stanowi 48,84 % zakupu. Ilość ta po uwzględnieniu ubytków powstałych podczas transportu (3.361,85 mp) i odpadów składowanych w D (3.840,0 mp), wyniosła 4.951,38 mp, co stanowi 19,9% zakupu trocin. Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że powyższych ustaleń organ pierwszej instancji dokonał na podstawie niespornych dokumentów, tj.: arkuszy spisu z natury na początek i koniec badanego okresu (gdzie stan remanentów wynosił "O"), dowodów zakupu i sprzedaży towarów i usług, jak również opinii Instytutu Technologii Drewna z P sporządzonej na wniosek podatnika oraz opinii wydanej na zlecenie organu pierwszej instancji przez KM TD przy Akademii Rolniczej w P.

W ocenie organu odwoławczego organ pierwszej instancji wobec dokonanych ustaleń zasadnie nie uznał podatkowej księgi przychodów i rozchodów za dowód, stosownie do treści art. 193 § 4 O. p. i w konsekwencji zasadnie określił podstawę opodatkowania w drodze szacowania, na podstawie art. 23 § 1 ww. ustawy, ponieważ ze względu na nieistnienie d...