Problem z dobą pracowniczą

Zapytanie nr 2356 do ministra pracy i polityki społecznej w sprawie problemu interpretacji tzw. doby pracowniczej

Szanowna Pani Minister! W związku ze zgłaszanymi do mojego biura poselskiego interwencjami chciałbym zwrócić uwagę Pani Minister na nurtujący wielu pracowników i pracodawców problem interpretacji tzw. doby pracowniczej, której definicja zawarta jest w art. 128 § 3 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94, z późn. zm.). Z przepisu tego wynika, że pracownicy mogą rozpoczynać pracę jedynie po zamknięciu poprzedniej doby, czyli po 24 godzinach od chwili rozpoczęcia pracy w dobie poprzedniej. Jeżeli zatem pracownik rozpoczyna pracę np. o godzinie ósmej we wtorek, pracę w środę powinien rozpocząć nie wcześniej niż o godzinie ósmej. Rozpoczęcie pracy w środę wcześniej niż o godzinie ósmej np. o godzinie siódmej, będzie traktowane w tej sytuacji jako praca w godzinach nadliczbowych.

Powyższa definicja doby pracowniczej bardzo utrudnia prowadzenie firm, nie pozwala pracodawcom na elastyczne kształtowanie czasu pracy. Mechanizm ten utrudnia prace wielu zakładom opieki zdrowotnej, różnym urzędom administracji publicznej, a także firmom przewozowym i zakładom usługowym oraz handlowcom. Również pracownicy tych instytucji nie akceptują tych przepisów i chcą wprowadzenia do przepisów prawa pracy bardziej elastycznych form organizacji czasu pracy.

W związku z powyższym chciałbym zapytać Panią Minister:

1. Czy nie byłaby wystarczająca dla zabezpieczenia praw pracowników konieczność zapewnienia im w każdej dobie nieprzerwanego wypoczynku, który wynosiłby co najmniej 11 godzin, z jednoczesną rezygnacją z opisanych w moim zap...