Co może być dowodem księgowym?

Ustawa o rachunkowości wskazuje, że do ksiąg rachunkowych trzeba wprowadzać każde zdarzenia, które miało miejsce w danym okresie sprawozdawczym. Podstawą zapisów są dowody księgowe, stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej.

Biorąc pod uwagę źródło pochodzenia dokumentu, dowody księgowe można podzielić na:

1) dowody zewnętrzne obce – otrzymane od kontrahentów,
2) zewnętrzne własne – przekazywane w oryginale kontrahentom,
3) wewnętrzne – dotyczące operacji wewnątrz jednostki.

Dodajmy, że podstawą zapisów w księgach rachunkowych mogą być również:

• sporządzone przez jednostkę dowody zbiorcze – służące do dokonania łącznych zapisów zbioru dowodów źródłowych,
• dowody korygujące poprzednie zapisy,
• dowody zastępcze – wystawione do czasu otrzymania zewnętrznego obcego dowodu źródłowego,
  
• dowody rozliczeniowe – ujmujące już dokonane zapisy według nowych kryteriów klasyfikacyjnych.

Dokumenty zastępcze

Warto w tym miejscu zaznaczyć, że w przypadku uzasadnionego braku możliwości uzyskania zewnętrznych obcych dowodów źródłowych kierownik jednostki może zezwolić na udokumentowanie operacji gospodarczej za pomocą księgowych dowodów zastępczych, sporządzonych przez osoby dokonujące tych operacji. Nie może to jednak dotyczyć operacji gospodarczych, których przedmiotem są zakupy opodatkowane podatkie...