Zasiłek pielęgnacyjny – przepisy niezgodne z konstytucją

Trybunał Konstytucyjny, po rozpoznaniu pytania prawnego Naczelnego Sądu Administracyjnego, orzekł, że art. 24 ust. 3a ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych w brzmieniu obowiązującym od 14 stycznia 2006 r. do 1 stycznia 2009 r. jest niegodny z konstytucją. Kwestionowana regulacja dotyczy terminu ponownego przyznania zasiłku pielęgnacyjnego po utracie ważności orzeczenia o niepełnosprawności, a następnie jej przywróceniu w postępowaniu odwoławczym przed sądem.

Trybunał zbadał konstytucyjność spornego artykułu w brzmieniu obowiązującym przed zmianą wprowadzoną na mocy uchwalonej 17 października 2008 r. nowelizacji ustawy o świadczeniach rodzinnych. Chodzi o przypadek osoby w wieku powyżej 16 lat, której niepełnosprawność powstała w wieku do ukończenia 21 roku życia, legitymującej się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności stanowiącym kontynuację poprzedniego orzeczenia, uzyskanym w wyniku rozpoznania przez sąd powszechny jej odwołania od orzeczenia wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności.

Według zaskarżonej regulacji, na wniosek o ponowne przyznanie zasiłku pielęgnacyjnego po utracie ważności orzeczenia o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności i jej przywróceniu przez sąd, prawo do świadczeń rodzinnych ustala się nie wcześniej niż od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zainteresowana osoba złożyła wniosek o kontynuację świadczenia rodzinnego.

Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego, problemem nie jest sama treść normy określające...