Związkowiec zwolniony z naruszeniem przepisów może żądać przywrócenia do pracy

Za niezgodne z ustawą zasadniczą uznał Trybunał Konstytucyjny ograniczenie jedynie do odszkodowania (z pominięciem roszczenia o przywrócenie do pracy) zakresu roszczeń przysługujących pracownikowi zatrudnionemu na podstawie umowy na czas określony, któremu wypowiedziano umowę z naruszeniem art. 32 ust. 1 pkt 1 i ust. 8 ustawy o związkach zawodowych. TK rozpoznał pytanie prawne Sądu Rejonowego w Pabianicach.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 50 § 3 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy w zakresie, w jakim pomija prawo pracownika - znajdującego się pod ochroną przewidzianą w art. 32 ust. 1 pkt 1 i ust. 8 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych - do żądania przywrócenia do pracy na poprzednich warunkach w wypadku wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas określony z naruszeniem przepisów o tej ochronie, jest niezgodny z art. 2 oraz art. 59 ust. 1 konstytucji.

Zdaniem sądu, który zadał pytanie prawne, działacz związkowy powinien mieć prawo zgłoszenia - oprócz żądania odszkodowania (jak to przewiduje art. 50 § 3 kodeksu pracy) - alternatywnie, żądania przywrócenia do pracy (takie żądanie przysługuje pracownikowi zatrudnionemu na czas nieokreślony). W przeciwnym razie traci sens ochrona trwałości pracy działacza związkowego. Istnieje ona po to, aby działacz mógł wykonywać swoją działalność w miejscu zatrudnienia. Dlatego też sąd zakwestionował art. 50 § 3 k.p. w zakresie, w jakim pomija on prawo pracownika - związkowca do żądania przywrócen...