Opodatkowanie działalności kantorowej

Pytanie podatnika: Czy zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest dochód, który przy działalności polegającej na kupnie i sprzedaży walut jest różnicą pomiędzy kursem kupna waluty, a kursem sprzedaży?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2011 r. (data wpływu 4 listopada 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 stycznia 2012 r. (data wpływu 27 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów przy prowadzeniu działalności kantorowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych.
Z uwagi na braki formalne wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), pismem z dnia 18 stycznia 2012 r., wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia.
W odpowiedzi na ww. wezwanie, dnia 27 stycznia 2012 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka będzie płatnikiem podatku VAT i prowadzić będzie m.in. działalność polegającą na pośrednictwie przy sprzedaży i zakupie walut.
Zyskiem lub stratą z tej działalności będzie różnica pomiędzy kursem kupna waluty, a kursem sprzedaży. Dodatkowo klienci będą ponosić koszty przelewów i opłat bankowych. Operacje te będą dokonywane wyłącznie na rachunkach bankowych. Możliwe będą również sytuacje, w których klienci będą wycofywać swoje środki bez zrealizowania operacji kupna lub sprzedaży.
Przypadek świadczenia usług pośrednictwa w sprzedaży walut jest usługą specyficzną, której przedmiotem jest wymiana jednego środka płatniczego na inny środek płatniczy.
W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż Spółka będzie prowadziła działalność polegającą na pośrednictwie w zakupie i sprzedaży walut we własnym imieniu i na własny rachunek, obracając pieniędzmi swoich klientów.
Spółka będzie zawierać transakcje wymiany walut, zlecone przez klientów, z założeniem, iż podczas transakcji kupna/sprzedaży przez klienta waluty kurs wymiany, prezentowany klientowi, jest podwyższony/pomniejszony o marżę w stosunku do kursu, jaki Spółka posiada w banku. Różnica pomiędzy kursem sprzedaży/kupna prezentowanym klientowi, a kursem kupna/sprzedaży dostępnym dla Spółki w banku, stanowi zysk Spółki na transakcji.
Klienci będą ponosić opłaty bankowe oraz koszty przelewów bankowych wynikające z realizowanych przez nich transakcji.
Transakcje kupna i sprzedaży walut będą odbywać się na rachunkach bankowych Spółki. W przypadku transakcji kupna waluty przez klienta, klienci będą wpłacali na rachunek Spółki kwotę w walucie PLN, następnie Spółka będzie przelewać te środki na własne konto walutowe i przelewać klientowi odpowiednią kwotę w walucie docelowej, pomniejszoną o koszty przelewu. W przypadku transakcji sprzedaży przez klienta waluty klienci będą wpłacali na rachunek Spółki kwotę w walucie obcej, następnie Spółka będzie przelewać te środki na własne konto w PLN i przelewać klientowi odpowiednią kwotę w PLN pomniejszoną o koszty przelewu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

Czy zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest dochód, który przy działalności polegającej na kupnie i sprzedaży walut jest różnicą pomiędzy kursem kupna waluty, a kursem sprzedaży...

Zdaniem Wnioskodawcy, przychodem nie będą wszystkie uznania rachunków, a kosztami obciążenia rachunków. Przychodem (bądź kosztem) będzie kwota wynagrodzenia za świadczone usługi, jaką jest różnica między ceną zakupu, a ceną sprzedaży waluty. Koszty przelewów i opłat bankowych będą neutralne podatkowo, gdyż klienci będą je zwracać Spółce w rzeczywistej wysokości poniesionej przez Spółkę.
Ponieważ z dokumentów będzie jasno wynikać, czy na danej transakcji z klientem wystąpił zysk czy strata, w ocenie Wnioskodawcy, nie ma potrzeby uznawania za przychody wszystkich uznań rachunków, a za koszty - wszystkich obciążeń rachunków, gdyż będzie to niepotrzebnie zamazywać obraz działalności Spółki. Bardziej przejrzyste będzie, zdaniem Wnioskodawcy, ukazywanie wyniku na każdej transakcji. Zawierane transakcje walutowe, dla przejrzystości rozliczeń, dokonywane są na dedykowanych rachunkach pomocniczych Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 tej ustawy).
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii. Zgodnie z ww. przepisem, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań (art. 12 ust. 1 pkt 1 - 3 powołanej ustawy). Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy można jednakże stwierdzić, że co do zasady, przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną.
Wyjątek od tej zasady wprowadza art. 12 ust. 3 ww. ustawy, który stanowi, że za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Aby dany przychód można było przyporządkować do źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza, musi być on związany z taką działalnością. Chodzi tu o wszystkie te przychody, które nie powstałyby, gdyby podatnik nie prowadził działalności gospodarczej (a więc również prowizje uzyskane dzięki prowadzeniu działalności kantorowej). Ustawodawca wyraźnie bowiem wskazał w art. 12 ust. 3 ustawy, że dla zakwalifikowania danych przychodów do źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza, wystarczy, że będą one związane z taką działalnością, a więc pomiędzy jej wykonywaniem a powstaniem takiego przychodu powinien istnieć związek przyczynowo-skutkowy, tzn. wszelkie przychody, których przyczyną powstania jest prowadzenie przez podatnika działalności gospodarczej są przychodami związanymi z działalnością gospodarczą.
Przychody z działalności gospodarczej powstają na zasadzie kasowej albo memoriałowej, co zostało uregulowane w art. 12 ust. 3 - 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zawierającym zasady określające moment powstania tych przychodów.
Z treści art. 12 ust. 3a cytowanej ustawy wynika z kolei, że za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

• wystawienia faktury albo
• uregulowania należności.

Wobec powyższego, regułą ...