Gminy stracą na preferencyjnych stawkach podatku dla sanatoriów

Interpelacja nr 19841 do ministra finansów w sprawie przyjętej ustawy o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych

Szanowny Panie Ministrze! Do mojego biura poselskiego wpłynęło pismo od wójta gminy Solec-Zdrój z prośbą o podjęcie działań w sprawie przyjętej ustawy o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Jak podkreślił zainteresowany, w toku prac nad ustawą, zarówno Zarząd Stowarzyszenia Gmin Uzdrowiskowych RP, jak i zrzeszone w nim gminy informowały, że są zdecydowanie przeciwne wprowadzonym zmianom, bowiem znacząco obniżają one dochody gmin uzdrowiskowych (w niektórych przypadkach nawet o 2 mln zł) i pod pozorem szlachetnych intencji (ochrony zdrowia) wprowadzają uprzywilejowanie podatkowe dla niektórych podmiotów.

Tymczasem gminy uzdrowiskowe realizują cele publiczne nie tylko dla własnych mieszkańców, ale też realizują kosztowne cele i zadania wynikające z art. 46 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych. Jakiekolwiek obniżenie ich dochodów wiązać się będzie z obniżeniem poziomu realizacji tych zadań albo z zaprzestaniem ich realizacji.

Zadania te wiążą się z tworzeniem bardzo kosztownych infrastrukturalnych warunków zewnętrznych (infrastruktura uzdrowiskowa i komunalna) dla funkcjonowania uzdrowisk, a tym samym dla funkcjonowania obiektów sanatoryjnych prowadzących zarówno uzdrowiskową działalność leczniczą, jak i działalność typu: spa, wellness, medycyna estetyczna, turystyka, a także usługi paramedyczne.

Należy uwzględnić fakt, że leczenie uzdrowiskowe prowadzone jest w sanatoriach będących własnością Skarbu Państwa (spółki uzdrowiskowe), jak też podmiotów prywatnych zarówno na podstawie umów zawieranych z oddziałami Narodowego Funduszu Zdrowia, jak też na podstawie indywidualnych umów zawieranych na zasadach komercyjnych z osobami korzystającymi z usług leczniczych sanatoriów.

Sanatoria - będące obiektami wielofunkcyjnymi - przyjmują obecnie znaczącą liczbę klientów komercyjnych, korzystających zarówno z leczenia uzdrowiskowego opłacanego z własnych środków kuracjusza, jak też korzystających z innych usług np.: typu spa, medycyna estetyczna, kosmetologia, które nie wiążą się z procesem leczenia, a są jedynie jego uzupełnieniem. Podmioty prowadzące tego typu działalność - a nie ograniczające się jedynie do leczenia uzdrowiskowego - uzyskują efekty ekonomiczne, które pozwalają im uiszczać podatek na ogólnych zasadach, choć jest oczywiście, że (tak, jak każdy inny podmiot) chciałaby płacić mniejsze podatki.

Zainteresowani nie widzą powodu, aby podmiot gospodarczy prowadzący sanatorium - w którym kuracjusz leczy się na zasadach komercyjnych i korzysta z innych pełnopłatnych usług (np.: spa, wellness, medycyna estetyczna, kosmetologia) - miał mieć obniżone stawki podatkowe, bowiem naruszałoby to zasadę konkurencji i równowagi podmiotów oferujących te same usługi np.: w hotelach, pensjonatach, kwaterach prywatnych itp.

Podkreślić należy, że przyjęcie zmienionych przez Sejm zapisów budzić będzie także kolejne wątpliwości interpretacyjne i może pozbawić gminy kolejnych dochodów podatkowych. Przyjęte przez Sejm zapisy otwierają zdaniem zainteresowanych nieograniczone możliwości wprowadzenia kolejnych ulg podatkowych dla kolejnych grup podatników.

Dotychczas zasadniczym powodem szukania możliwości obniżenia stawek podatkowych był fakt stosowania przez NFZ niskich stawek „osobodnia” za leczenie uzdrowiskowe w sanatorium. Nie może to być jednak argument w polityce podatkowej dla wprowadzania nierównoprawnego uprzywilejowania podmiotów w zakresie zobowiązań podatkowych, bowiem taka regulacja wykracza poza zakres dopuszczalnego wyjątku.

Zdaniem gmin uzdrowiskowych stawka osobodnia na leczenie powinna zostać zestandaryzowana, tak jak zestandaryzowane są inne usługi lecznicze. Natomiast szukanie ulg w budżetach samorządów, tylko z powodu niskich stawek na leczenie, jest działaniem krótkowzrocznym i co najmniej chybionym, bowiem w konsekwencji prowadzić będzie do zaniżenia standardu utrzymania uzdrowiska. Działanie to jest próbą przerzucenia obowiązków państwa na budżety gmin samorządowych.

Zainteresowani zwracają także uwagę na to, że wprowadzenie nowych stawek podatkowych od sanatoriów doprowadzi do znaczącego obniżenia dochodów podatkowych gmin uzdrowiskowych. W skali roku dochody te obniżą się o ok. 23 mln zł we wszystkich gminach uzdrowiskowych, w tym o 18 mln w gminach członkowskich SGURP. W niektórych gminach dochody te obniżą się nawet o ok. 2 mln zł (np.: Ciechocinek, Kołobrzeg). W tak małym uzdrowisku, jakim jest Solec-Zdrój, konsekwencje zmian podatkowych to obniżenie dochodów blisko o 100 tys. zł,...