Czasowe udostępnianie kontrahentom składników majątkowych a VAT

Pytanie podatnika: Czy Spółka powinna traktować udostępnianie urządzeń kontrahentom jako transakcję podlegającą opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23.03.2010 r. (data wpływu 29.03.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT przekazanych urządzeń - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.03.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT przekazanych urządzeń.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: T lub Spółka) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: CIT) oraz podatku od towarów usług (dalej: VAT). Działalność Spółki obejmuje przede wszystkim dystrybucję paliw oraz olejów i innych środków smarowych sprowadzanych z zagranicy.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka planuje zawierać ze swoimi kontrahentami, np. operatorami stacji obsługi pojazdów, umowy o współpracę. Na ich podstawie Spółka, w zamian za zobowiązanie do zakupu określonej ilości produktów T, odpowiednią ich ekspozycję oraz udzielanie klientom rzetelnych i fachowych informacji na ich temat, udostępni swoim kontrahentom urządzenia umożliwiające realizację zawartych umów związanych ze stosowaniem produktów Tl.

Spółka zaznacza, że udostępniane urządzenia przez cały okres trwania umowy będą stanowiły jej własność i zostaną przez nią ujęte w rejestrze środków trwałych. Dokonywane od nich odpisy amortyzacyjne T zaliczać będzie do kosztów uzyskania przychodów. Jednocześnie, Spółka nie zamierza dokumentować ani wykazywać VAT należnego w związku z udostępnianiem swoich urządzeń kontrahentom.

Niniejszym wnioskiem, Spółka pragnie potwierdzić prawidłowość swojego stanowiska co do rozliczeń VAT dotyczących udostępniania kontrahentom urządzeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka powinna traktować udostępnianie urządzeń kontrahentom jako transakcję podlegającą opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT)?

Spółka stoi na stanowisku, że planowane przez nią udostępnianie na rzecz kontrahentów urządzeń nie powinno podlegać opodatkowaniu VAT - nie stanowi ono ani dostawy towarów określonej w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, ani nie jest świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 tej ustawy. Tym samym, Spółka nie powinna naliczać podatku VAT od tego typu transakcji.

Poniżej T. uzasadnia swoje stanowisko w tej kwestii:

Przy ustalaniu czy dana transakcja stanowi opodatkowaną dostawę towarów bądź świadczenie usług na gruncie ustawy o VAT należy mieć na uwadze całokształt okoliczności towarzyszących zdarzeniu gospodarczemu. W prawie podatkowym znaczenie zasadnicze należy przypisywać rzeczywistemu biegowi zdarzeń gospodarczych, które decydują o sytuacji danego podatnika. Istotnym jest unikanie sztucznego podziału transakcji o jednolitym charakterze.

W rzeczywistości gospodarczej często mamy do czynienia ze złożonymi formami współpracy między przedsiębiorcami, którzy w ramach łączących ich więzów gospodarczych wykonują na rzecz drugiej strony rozmaite czynności w zależności od charakteru prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności.

W przedstawionym stanie faktycznym zdarzenia przyszłego mamy do czynienia z umową o współpracę, która obejmuje szereg odrębnych operacji gospodarczych. Niemożliwe jest jednak wydzielenie poszczególnych czynności objętych taką umową i ich identyfikacja dla potrzeb VAT. Określając przedmiot opodatkowania przy świadczeniu usług o złożonym charakterze należy brać przede wszystkim pod uwagę podstawowy cel danej operacji gospodarczej, a nie dążyć do wyodrębniania, dla potrzeb podatkowych, poszczególnych czynności służących realizacji tego celu, w sposób oderwany od ich rzeczywistego sensu ekonomicznego. Powyższe stanowisko zyskało aprobatę w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych (por. wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2008 r. sygn. akt I FSK 1788/07 czy wyrok WSA w Białymstoku I SA...