Zasady przechowywania dowodów księgowych przez banki

Interpelacja nr 14019 do ministra finansów w sprawie zasad i terminów przechowywania przez banki dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych i sprawozdań finansowych dotyczących kredytów

Panie Ministrze! Uprzejmie proszę o zajęcie o zajęcie stanowiska i odpowiedź w następującej sprawie:

1. Czy banki obowiązywały i obowiązują przepisy ustawy o rachunkowości, w szczególności przepisy dotyczące zasad, w tym terminów, przechowywania dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych i sprawozdań finansowych (zwanych w ustawie zbiorami) dotyczących kredytów w okresie spłaty?

2. Czy zniszczenie dokumentów wbrew przepisom ustawy o rachunkowości pociąga za sobą konsekwencje prawne, o ile tak, to jakie?

3. Jeśli banki nie są zobowiązane do przestrzegania przepisów ustawy o rachunkowości w zakresie przechowywania dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych i sprawozdań finansowych dotyczących kredytów w okresie spłaty, to jakie przepisy regulują te kwestie?

Zgodnie z obowiązującym od 1991 r. stanem prawnym, zasady przechowywania dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych i sprawozdań finansowych (zwanych zbiorami) obowiązują osoby prawne, nie wyłączając banków. Zasady te uregulowane zostały:

- w przepisach rozdz. 6 rozporządzenia ministra finansów z dnia 15 stycznia 1991 r. w sprawie zasad prowadzenia rachunkowości (Dz. U. z 1991 r. Nr 10, poz. 35, ze zm.) obowiązującego w okresie od 1.01.1991 r. do 31.12.1994 r.,

- w przepisach rozdz. 8 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 76, poz. 694, ze zm.) obowiązującej od 1.01.1995 r.

Przepisy te zawiera też obecnie obowiązująca ustawa o rachunkowości z dnia 2 września 2009 r. (Dz. U. Nr 152, poz.1123).

Z regulacji zawartych w ww. aktach prawnych wynika, iż powyższe zbiory należy przechowywać w należyty sposób i chronić przed niedozwolonymi zmianami, nieupoważnionym rozpowszechnianiem, uszkodzeniem lub zniszczeniem. Postanowienia § 45 ust. 1 pkt 3 oraz § 45 ust. 2 obowiązującego w okresie spłaty kredytów rozporządzenia z dnia 15 stycznia 1991 r. stanowiły, że dowody księgowe dotyczące m.in. wieloletnich inwestycji i kredytów należało przechowywać do końca roku następującego po roku obrotowym, w którym objęte nimi inwestycje i kredyty zostały ostatecznie zakończone, spłacone, rozliczone lub przedawnione. Natomiast przepisy art. 74 ust. 2 pkt 4 oraz art. 74 ust. 3 obowiązującej od 1995 r. ustawy o rachunkowości określają, iż dowody księgowe dotyczące m.in. wieloletnich inwestycji rozpoczętych i kredytów winny być przechowywane co najmniej przez 5 lat, licząc od początku roku następującego po roku obrotowym, w którym operacje zostały ostatecznie zakończone, spłacone i rozliczon...