Udział prokuratora w postępowaniu podatkowym

Zgodnie z art. 183 ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. z 2000 r. Dz. U. nr 98, poz. 1071 ze zm.) prokuratorom przysługuje prawo udziału w każdym stadium postępowania w celu zapewnienia, aby postępowanie i rozstrzygnięcie sprawy były zgodne z prawem. Organ administracji publicznej zawiadamia także prokuratora o wszczęciu postępowania oraz o toczącym się postępowaniu w każdym przypadku, gdy uzna udział prokuratora w postępowaniu za potrzebny. Powiadomienie prokuratora o wszczęciu postępowania oraz toczącym się postępowaniu zależy od uznania organu podatkowego.

Prokuratorzy w celu realizacji zasady praworządności w postępowaniu podatkowym wyposażeni zostali w następujące środki:

• żądanie wszczęcia postępowania podatkowego,
• prawo udziału w każdym stadium postępowania,
• prawo wniesienia sprzeciwu od decyzji ostatecznej, jeżeli przepisy Ordynacji podatkowej lub przepisy szczególne przewidują wznowienie postępowania, stwierdzenie nieważności decyzji albo jej uchylenie lub zmianę.

Czynności kontrolne prokuratora

Z art. 43 ustawy z 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (t.j. z 2008 r. Dz. U. nr 7, poz. 39 ze zm.) wynika, że jeżeli wymaga tego ochrona praworządności, prokurator może żądać nadesłania lub przedstawienia akt dokumentów i pisemnych wyjaśnień, przesłuchać świadków i zasięgnąć opinii biegłych, a także przeprowadzić oględziny w celu wyjaśnienia sprawy. Powyższy przepis jest podstawą podjęcia przez prokuratora czynności kontrolnych. Mają one charakter czynności wewnętrznych. Nie można ich utożsamiać z udziałem prokuratora w postępowaniu podatkowym lub sądowo administracyjnym. Czynności te mogą być podstawą do tego, że prokurator może zainicjować odpowiednią procedurę administracyjną (podatkową) lub sądowo-administracyjną.

Prawo sprzeciwu

Jednym ze sposobów kwestionowania...