Gdy komornik sądowy naliczył zbyt dużo

Po zakończeniu czynności egzekucyjnych komornik wydaje postanowienie, w którym ustala wysokość kosztów związanych z prowadzeniem egzekucji i przyznaje koszty zastępstwa adwokackiego bądź radcowskiego w tym postępowaniu. Kwoty te obciążają zobowiązanego i ściągane są od niego wraz z egzekwowanym roszczeniem. Jeśli dłużnik stwierdzi, że suma zawarta w postanowieniu jest zbyt wysoka i wykracza poza kwoty określone przez ustawodawcę, może złożyć skargę na czynności komornika. Jak jednak sprawdzić, ile w rzeczywistości powinien naliczyć komornik? Przeanalizujmy poszczególne składniki tych kosztów.

Opłaty egzekucyjne
Opłaty egzekucyjne pobierane są za dokonane przez komornika czynności egzekucyjne. Mogą być ustalone w dwojaki sposób: bądź jako opłaty stosunkowe, bądź stałe.

Opłata stosunkowa pobierana jest przy egzekucji świadczeń o charakterze pieniężnym i zależna jest od wysokości tego świadczenia. Natomiast opłata stała naliczana jest od egzekucji świadczeń niepieniężnych oraz w innych przypadkach określonych w ustawie.

Opłata stosunkowa wynosi 15 % egzekwowanego świadczenia, nie może być jednak niższa niż 1/10 i wyższa niż trzydziestokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Opłatę tę ustala się w wysokości odpowiedniej do poniesionych przez komornika wydatków, nakładu jego pracy oraz wartości wyegzekwowanej części świadczenia zgłoszonego do egzekucji; jej wysokość może zostać w szczególnie uzasadnionych przypadkach zmniejszona przez sąd. W razie rozszerzenia przez wierzyciela egzekucji (zwiększenia wysokości egzekwowanego świadczenia), pobiera się także opłatę stosunkową od powstałej różnicy między wartością po rozszerzeniu i pierwotną. Natomiast w przypadku wyboru przez wierzyciela więcej niż dwóch sposobów egzekucji (np. z rachunku bankowego, wynagrodzenia za pracę oraz ruchomości) opłata stosunkowa ulega podwyższeniu o 1/10 część za każdy następny sposób egzekucji.

Opłatę stosunkową pobiera komornik od dłużnika po dokonaniu czynności egzekucyjnych, w wysokości proporcjonalnej do wyegzekwowanych kwot. Jedynie w przypadku postępowania o dokonanie zabezpieczenia roszczenia pieniężnego, jego wszczęcie uzależnione jest od wcześniejszego uiszczenia przez wierzyciela opłaty w wysokości 2 % wartości roszczenia, nie mniej jednak niż 3 % przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, i nie więcej niż pięciokrotność tego wynagrodzenia. Nieuiszczenie tej opłaty w terminie 7 dni od wezwania do zapłaty przez wierzyciela powoduje zwrot wniosku o wszczęcie postępowania.

Do prawidłowego ustalenia opłaty stosunkowej ważne jest przyjęcie odpowiedniego rozumienia wartości egzekwowanego roszczenia: określa się ją z uwzględnieniem odsetek, kosztów (np. postępowania przed sądem, nadania klauzuli wykonalności) i innych należności podlegających egzekucji wraz ze świadczeniem głównym w dniu złożenia wniosku o wszczęcie egzekucji lub rozszerzenia egzekucji. Nie wlicza się jednak do niej kosztów toczącego się postępowania egzekucyjnego i kosztów zastępstwa przez adwokata lub radcę prawnego w tym postępow...