Koszty uzyskania przychodów: Najem samochodu a ewidencja przebiegu pojazdu

Pytanie podatnika: Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej korzysta i ma zamiar korzystać z usług najmu samochodów osobowych bez kierowcy, w szczególności podczas podróży zagranicznych mających na celu prowadzenie negocjacji i rozmów z dotychczasowymi, jak również potencjalnymi klientami. Czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki z tytułu najmu samochodów dla potrzeb działalności gospodarczej przez pracowników bez dokumentowania przebiegu pojazdu za pomocą ewidencji przebiegu pojazdu, wykazując koszt uzyskania przychodu na zasadach ogólnych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika adwokata, przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2012 r. (data wpływu 4 czerwca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 czerwca 2012 r. (data wpływu 2 lipca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu zapłaty czynszu za najem samochodu osobowego wykorzystywanego w prowadzonej działalności - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu zapłaty czynszu za najem samochodu osobowego wykorzystywanego w prowadzonej działalności.

Pismem z dnia 26 czerwca 2012 r. (data wpływu 2 lipca 2012 r.), Wnioskodawca uzupełnił wniosek w zakresie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w celu uzyskania przychodów podlegających opodatkowaniu, korzysta i ma zamiar korzystać z usług najmu samochodów osobowych bez kierowcy, w szczególności podczas podróży zagranicznych mających na celu prowadzenie negocjacji i rozmów z dotychczasowymi, jak również potencjalnymi klientami. Wynagrodzenie za wynajem samochodów jest naliczane godzinowo lub dziennie i dokumentowane fakturami wystawionymi przez wynajmujących.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodatkowo wskazał, że umowy najmu zawierane będą z podmiotami z obszaru Unii Europejskiej oraz spoza Unii Europejskiej.

Kontrahenci Wnioskodawcy nie posiadają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zakładów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania: przez „zakład” nie należy bowiem rozumieć odrębnej spółki posiadającej osobowość prawną, w której jedynym udziałowcem jest zagraniczna spółka - matka. Wnioskodawca nie dysponuje certyfikatami rezydencji podatkowej kontrahentów wydanymi przez właściwe organy administracji podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym może on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki z tytułu najmu samochodów dla potrzeb działalności gospodarczej przez pracowników bez dokumentowania przebiegu pojazdu za pomocą ewidencji przebiegu pojazdu, wykazując koszt uzyskania przychodu na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

W uzupełnieniu wniosku sformułowano pytanie w ostateczny sposób:

Czy art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy rozumieć w ten sposób, że wydatki z tytułu zapłaty czynszu za najem samochodu osobowego wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności nie stanowią i nie będą stanowić wydatków z tytułu używania tego samochodu w rozumieniu tego przepisu a zatem czy są i będą mogły być zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodu na zasadach ogólnych, określonych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynsz za najem samochodu wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej i niestanowiącego składnika majątku Wnioskodawcy nie jest kosztem używania samochodu w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym czynsz ten powinien zostać zaliczony w koszty uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, tj. na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu. Z uwagi na takie brzmienie przepisu konieczne jest ustalenie jakie wydatki mieszczą się w sformułowaniu „koszty używania”. W tym celu za uzasadnione należy uznać odwołanie się do słownikowej definicji pojęcia „użyć”. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl), pojęcie to oznacza - „zastosować coś jako środek, narzędzie”, „zrobić z czegoś użytek”. Tym samym przytoczona definicja wyrazu wskazuje na element dynamizmu i aktywności.

Jak słusznie zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 5 lutego 2010 r. (sygn. akt III SA/Wa 1502/09, zob. także wyrok NSA z dnia 16 marca 2012 r., sygn. II FSK 2030/10) „posiadanie rzeczy lub uprawnienie do posiadania lub używania danej rzeczy nie może być utożsamiane z używaniem rzeczy. Używanie rzeczy ma bowiem miejsce wówczas, gdy rzecz jest faktycznie wykorzystywana, stosowana, czyniony jest z niej użytek itp. (...) umowa najmu samochodu jest czynnością cywilnoprawną poprzedzającą używanie samochodu i jej zawarcie rodzi obowiązek zapłacenia (płacenia) czynszu. W wyniku umowy najmu najemca nabywa uprawnienie do używania przedmiotu najmu, inaczej mówiąc przedmiot najmu zostaje postawiony do dyspozycji najemcy.”

Odwołując się do art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego należy zauważyć, że na podstawie umowy najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Tym samym czynsz jest opłatą stałą, która musi być ponoszona bez względu na zakres używania wynajętej rzeczy i co do zasady musi być płacony również wtedy gdy rzecz nie jest używana.

W związku z tym czynsz jest wynagrodzeniem za oddanie rzeczy do używania i w żaden sposób nie może być utożsamiany z kosztami używania czy też eksploatacji samochodów. Koszty używania o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych związane są z faktycznym używaniem samochodu, a nie możliwością...